Κόκκινη κλωστή δεμένη, στην ανέμη τυλιγμένη

Σε όλους μας έχει περάσει από το μυαλό, λίγο ή πολύ, ότι μπορεί να παραμυθιαζόμαστε. Ζούμε τις σχέσεις μόνοι μας χωρίς να μπορούμε να παραδεχτούμε το κοινότυπο αλλά ουσιαστικό "απλά δεν σε γουστάρει".

Από μικρούς μας μεγάλωσαν με παραμύθια, μεγάλο λάθος της παιδαγωγικής οφείλω να προσθέσω. Ο πρίγκιπας βρήκε τη φυλακισμένη πριγκίπισσα, η πριγκίπισσα αγάπησε τον φτωχό χωριάτη, η πριγκίπισσα φίλησε το βάτραχο αλλά και το τέρας, ο πρίγκιπας φίλησε διάφορες μαγεμένες πριγκίπισσες και με τούτα και με εκείνα ζήσαν αυτοί καλά...και εμείς;

Ψάχνοντας αυτό το καλύτερο από τα παραμύθια, με τα οποία τράφηκαν τα παιδικά μας όνειρα. Πλέον όλοι ψάχνουμε το παραμύθι που θα μας βάλει όλη την αστερόσκονη που χρειαζόμαστε στο αίμα ή θα πουλάμε παραμύθια για να κρυφτούμε πίσω από την μίζερη πραγματικότητά μας ή θα παραμυθιάζουμε τον εαυτό μας για να τον προστατέψουμε και θα περιμένουμε την μεταμόρφωση του βατράχου.

Σε όποια κατηγορία και αν ανήκεις θυμήσου ότι υπάρχουν δράκοι, μάγισσες, ξόρκια και μαγεμένοι πύργοι που πρέπει να ξεπεραστούν μέχρι το ζήσαμε τελικά εμείς καλύτερα...

Επιμέλεια κειμένου – Μυρτώ Πανθέου

Πηγή : enfo.gr