Μήπως το πρόβλημα του άλλου γίνεται και δικό σου;

Είναι πολύ σημαντικό να νοιαζόμαστε για τους ανθρώπους που υπάρχουν στη ζωή μας, να μπορούμε να μπούμε στην θέση τους, να αναγνωρίσουμε την ψυχική τους κατάσταση , να καταλάβουμε τον τρόπο που νιώθουν, που σκέφτονται και συμπεριφέρονται, δίχνοντας κατανόηση αλλά και υποστήριξη για τα προβλήματά τους!

Αυτή ακριβώς είναι και η σπουδαία ικανότητα της “ενσυναίσθησης” που μας βοηθά να ερχόμαστε σε πραγματική και ουσιαστική, ανθρώπινη επαφή με τον υπόλοιπο κόσμο, προσφέροντας με σεβασμό την συμπαράσταση, την υποστήριξη, την αγάπη μα προπάντων κατανόηση και ανθρωπιά…

Η ενσυναίσθηση, δεν είναι το ίδιο ανεπτυγμένη σε όλους τους ανθρώπους, άλλοι την έχουν λιγότερο, άλλοι περισσότερο, ενώ σε περιπτώσεις σοβαρών διαταρραχών , η ικανότητα της ενσυναίσθησης εκλείπει . 

Τι γίνεται όμως όταν η ενσυναίσθηση είναι υπερβολικά ανεπτυγμένη;

Στο συγκεκριμένο άρθρο θα αναφερθώ αποκλειστικά στους ανθρώπους που έχουν αρκετά ανεπτυγμένη την ικανότητα της ενσυναίσθησης , την βιώνουν σε υπερβολικό βαθμό και το γεγονός αυτό τους προκαλεί “πρόβλημα” στην δική τους ζωή.

Οι άνθρωποι που βιώνουν σε υπερβολικό βαθμό την ενσυναίσθηση (μπορεί να είσαι και εσύ ένας από αυτούς) , γίνονται ένα μεγάλος δέκτης όλων των “ερεθισμάτων” που δέχονται από το περιβάλλον τους. Η υπερβολική ενασχόληση με τις σκέψεις, τα συναισθήματα και τις συμπεριφορές των άλλων, οδηγούν στην αποξένωση του ανθρώπου από τον ίδιο του τον εαυτό , από τις δικές του ανάγκες και επιθυμίες και το αποτέλεσμα είναι πάντα η ψυχική, πνευματική αλλά και σωματική εξάντληση.

Το άτομο που παρασύρεται στην υπερβολή και αφήνει την ενσυναίσθηση να γίνεται ο οδηγός του (αντί ο ίδιος να αξιοποιεί σωστά αυτή την ικανότητα), καταλήγει να “ταυτίζεται” με τα προβλήματα των ανθρώπων γύρω του και να υιοθετεί ρόλους στη ζωή του που δεν του αρμόζουν. Ένας από αυτούς τους ρόλους, είναι ο ρόλος του θύματος, αφού το άτομο εντέλει αισθάνεται πως ενώ τα προβλήματα των άλλων είναι πάντα και δικά του, δεν συμβαίνει το ίδιο όταν αυτό βιώνει ένα σημαντικό πρόβλημα. Συμπερασματικά λοιπόν το άτομο που δίνεται υπερβολικά στα προβλήματα των άλλων, εντέλει αισθάνεται ότι οι άνθρωποι που το περιβάλλουν, εκμεταλλεύονται αυτην την αδυναμία του. Ποιος είναι όμως αυτός που άφησε τα περιθώρια για αυτή την εκμετάλλευση;

Τα σημάδια που εκφράζουν ότι το πρόβλημα του άλλου γίνεται δικό σου

Ας δούμε τώρα μερικές συμπεριφορές που εκδηλώνει ο άνθρωπος που αφήνεται σε υπερβολική βαθμό στην ενσυναίσθησή του:

1. Μιλά πολύ για τα προβλήματα των ανθρώπων γύρω του. Συζητά το τί , πού, πώς, πότε και γιατί προέκυψε κάθε πρόβλημα, αναζητώντας να βρει το ίδιο λύσεις σε υποθέσεις που στην πραγματικότητα οι λύσεις πρέπει να βρεθούν από το άτομο που βιώνει το πρόβλημα και όχι από τον ίδιο.
2. Σκέφτεται συνέχεια τους άλλους αλλά και τα προβλήματά τους. Το μυαλό επικεντρώνεται αποκλειστικά και μόνο στις σκέψεις, στα συναισθήματα και στις συμπεριφορές των άλλων ανθρώπων με αποτέλεσμα να μην μένει “χώρος” για τον ίδιο του τον εαυτό.
3. Αγνοεί, παραβλέπει ή αδιαφορεί για τα δικά του προβλήματα: Η υπερβολική ενασχόληση με τα προβλήματα των άλλων, οδηγεί πολλές φορές στο “κουκούλωμα” των προβλημάτων που έχει το ίδιο το άτομο στην δική του ζωή.
4. Εκδηλώνει ενοχικά συναισθήματα, για παράδειγμα: Μήπως δεν βοήθησα αρκετά; Μήπως έδωσα λάθος συμβουλή; Αν είχα κάνει “αυτό” μπορεί να μην υπήρχε τώρα αυτό το πρόβλημα… κλπ
5. Νιώθει συχνά θλίψη, κούραση, εξάντληση, χωρίς να συμβαίνει κάποιο σημαντικό πρόβλημα στη ζωή του! Όπως ανέφερα και παραπάνω στο άρθρο, ο άνθρωπος που δίνεται υπερβολικά στα προβλήματα των άλλων, γίνεται ο δέκτης των ερεθισμάτων που δέχεται από το περιβάλλον του. Το αποτέλεσμα είναι να δημιουργούνται συναισθήματα ανησυχίας, φόβου, θλίψης, απογοήτευσης των οποίων η ρίζα βρίσκεται στο εξωτερικό περιβάλλον.
6. Η ανάγκη της αποδοχής είναι ισχυρή παραμένει όμως ανικανοποίητη: Τις περισσότερες φορές το άτομο που θα βιώσει το πρόβλημα του άλλου σαν να είναι δικό του, έχει την ανάγκη αποδοχής από το περιβάλλον του. Ασυνείδητα πιστεύει ότι οι πράξεις του θα εκτιμηθούν, ότι θα αναγνωριστεί η αξία του, ότι θα αγαπηθεί πολύ περισσότερο, ότι θα αποκτήσει περισσότερους φίλους, ότι θα δεθεί πιο στενά συναισθηματικά με τα άτομα που υποστηρίζει …
7. Ισχυρό το αίσθημα της ευθύνης: Το άτομο αισθάνεται υπεύθυνο για την χαρά αλλά και την λύπη των ανθρώπων του περιβάλλοντος του. Πιστεύει ότι ο ρόλος του είναι να επιφέρει την ισορροπία στη ζωή των άλλων, στην προσπάθεια αυτή, χάνει την ισορροπία στην δική του τη ζωή .
8. Θυματοποιείται: Το άτομο νιώθει ότι είναι πάντα εκεί για όλους και όταν το ίδιο έχει ανάγκη κανείς δεν είναι εκεί να του σταθεί. Αισθάνεται πόνο, προδοσία, εκμετάλλευση, αλλά και αδυναμία.
   

Πώς μπορώ να μην κάνω τα προβλήματα των άλλων δικά μου;

Καθώς διάβασες αυτό το άρθρο μπορεί να ταυτίστηκες με κάποια από τα στοιχεία που περιγράφηκαν παραπάνω, ή να θυμήθηκες όλες αυτές τις φορές που ένιωσες ότι έδωσες τόσα πολλά στους ανθρώπους γύρω σου, σε σημείο που κατέληξες να χάσεις την επαφή με τον ίδιο σου τον εαυτό . Πριν βιαστείς να κρίνεις και να εκφράσεις “έτσι είμαι και είναι δύσκολο να αλλάξω” σκέψου ότι οι λύσεις που θα σε βοηθήσουν να διατηρείς μία καλή επαφή τόσο με εσένα όσο και με τους ανθρώπους γύρω σου είναι πολύ απλές. Ποιες είναι όμως αυτές;

1. Σκέψου ότι τα προβλήματα των άλλων είναι σαν δικά σου και όχι δικά σου.
2. Ποιες ανάγκες μου προσπαθώ να καλύψω μέσα από την υπερβολική προσφορά μου στους άλλους;;; (Αυτό είναι ένα βασικό ερώτημα που καλείσαι να απαντήσεις με ειλικρίνεια στον εαυτό σου)
3. Που με έχει εξυπηρετήσει η υπερβολική ταύτιση με τα προβλήματα των άλλων ; -Ανέτρεξε και θυμήσου αν υπάρχουν στιγμές που πραγματικά σε βοήθησε και σε εξυπηρέτησε αυτή η στάση σου-
4. Ποιο είναι το κόστος που έχω “πληρώσει” από την υπερβολική ταύτιση με τα προβλήματα των άλλων; Τι έχω χάσει; Κατέγραψε με αυθορμητισμό και ειλικρίνεια τις πρώτες σου σκέψεις
5. Καθόρισε ποια είναι τα όρια που θέλεις να αναπτύξεις στον εαυτό σου και στις σχέσεις με τους ανθρώπους που σε περιβάλλουν. Τα όρια είναι πάντα πολύ σημαντικά για την πρόοδο και την εξέλιξη σε κάθε μορφή ύπαρξης. Μην διστάσεις λοιπόν να θέσεις εσύ τα όρια που θα σε βοηθήσουν να βρεις τις πολύτιμες “ισορροπίες”!
6. Αφιέρωσε περισσότερο χρόνο για σένα, άκουσε περισσότερο τον εαυτό σου, βάλε σε προτεραιότητά σου την ικανοποίηση των δικών σου αναγκών.
7. Μάθε να λες “όχι” όταν πραγματικά το εννοείς και μην πιέζεις τον εαυτό σου να είσαι πάντα ο καλός σε όλους και σε όλα!
8. Αποστασιοποιήσου από σχέσεις και από ανθρώπους που εκμεταλλεύτονται την ικανότητα της ενσυναίσθησής σου

 Γράφει η Αθηνά Βαγενά

 Πηγή :  astrokouskous.oroskopos.gr