Η αγέλη! Όχι των λύκων αλλά των ανθρώπων

Όχι η αγέλη των λύκων. Στις αγέλες των λύκων, λέγεται, ότι επικρατεί συντροφικότητα.

Η αγέλη των ανθρώπων. Μια ομάδα αφηνιασμένων, ανεγκέφαλων ζώων, με εξαιρετικά επιθετική συμπεριφορά σε αδύναμες μονάδες, δουλική στάση σε κάθε μορφής εξουσία, ύπουλοι στις μεταξύ τους σχέσεις, γελοία ανεύθυνοι στη στήριξη των επιλογών τους, υποκριτές και ψεύτες στις κοινωνικές τους εκδηλώσεις.

Με μια λέξη, ένα κοπάδι ανανδρίας κι απανθρωπιάς.

Ό,τι μπορεί να χαρακτηρίσει ένα νεοναζί, χαρακτηρίζει αυτόματα και τους δολοφόνους του Βαγγέλη Γιακουμάκη.

Την αγέλη των ανεγκέφαλων και αφηνιασμένων ζώων την είδαμε να κρατά μαχαίρι και να σφάζει το μετανάστη, να δολοφονεί τον Παύλο Φύσσα, να διαπομπεύει απ’ την τηλεόραση τις ορροθετικές, να οδηγεί στην απόγνωση το Βαγγέλη.

Ο φασισμός δεν επανήλθε στην νεοελληνική κοινωνία με τους χρυσαύγουλους. Μ’ αυτούς θεσμοθετήθηκε, έκατσε στα έδρανα της Βουλής και μισθώνεται από τον ελληνικό λαό. Ο φασισμός διαρρέει όλο το σώμα της νεοελληνικής κοινωνίας, ανεξάρτητα από δηθενιές επικλήσεις και ψηφολογικές επιλογές.

Καλλιεργείται μέσα στη φωλιά της μικροαστικής οικογένειας, που φροντίζει να αναπαράγει, με ευλάβεια, τη στερεότυπη μιζέρια και την καθωσπρέπει μούχλα, από τη βαθμοθηρία στο σχολείο, ως το πρότυπο της χαϊδιάρας κόρης και του μάγκα γιου.

Περνάει από το ανταγωνιστικό σχολείο, που αν δεν συντρίψει τον «αδύναμο κρίκο», θα του μάθει αποτελεσματικά να νοιώθει ηλίθιος και γι αυτό, δικαιολογημένα αναλώσιμος και χειραγωγήσιμος.

Φουντώνει στο στρατό, όπου εμπεδώνεται η αδιαμφισβήτητη εξουσία κάθε κομπλεξικού καψονόμουτρου.

Ολοκληρώνεται από την τηλεοπτική σκυλοπαρέα, που εγχαράσσει βαθιά και ανεξίτητα τατουάζ στα μυαλά των ανθρώπων.

Εμπεδώνεται στο εργασιακό περιβάλλον, όπου η αλληλεγγύη αντικαταστάθηκε από τη ρουφιανιά, η αξιοπρέπεια από το γλείψιμο και ο άγριος επιβιωτισμός της κρίσης αγιοποίησε το «ο θάνατός σου, η ζωή μου».

Το παραγόμενο προϊόν έχει ανθρωπομορφικά χαρακτηριστικά, χαμηλή αυτοεκτίμηση, ανούσια ζωή, σάπιο εγκέφαλο και στη θέση της συλλογικότητας, δηλαδή της συνύπαρξης και της συνδημιουργίας, αντιπαρατάσσει το κοπαδικό και αγελαίο, προκειμένου να αποκτά κάποια υπόσταση.

Έτσι κάπως ανατράφηκε η αγέλη των άναντρων που τσάκισε τη ζωή του Βαγγέλη. Το αντρόμετρό τους μετρήθηκε στο γραφείο του οικείου βουλευτή που τους παρείχε άσυλο και νταβατζιλίκι, στη ξεφτιλισμένη σιωπή των «παρατηρητών» (εκπαιδευτικών και συμφοιτητών) που φούσκωσαν την ασυδοσία, στην κουφαμάρα της εντεταλμένης «δικαιοσύνης» όταν το θέμα δημοσιοποιήθηκε και υπήρχε ακόμα καιρός, στην εθελοτυφλία όλων μας που δεν προκάνουμε γιατί πάντα υπάρχει κάτι πιο ασόβαρο για ν’ ασχοληθούμε.

Στη θεόστραβη «δικαιοσύνη» δε νομίζω να εναποθέτει κανένας ελπίδες για τις μαύρες ψυχές της αγέλης και τις σάπιες συνειδήσεις των «παρατηρητών».

Ούτε και πρόκειται να χάσουν τον ύπνο τους. Οι Ερινύες ήταν πάντα μια πολυτέλεια για όσους δε διανοούνται να συνεργήσουν στη φρίκη ή να τη συγκαλύψουν. Τα καθίκια ποτέ δεν οσφραίνονται τη σκατίλα τους. Τη διαχέουν ολόγυρα. Θα συνεχίσουν να τρώνε και να πίνουν. Το πολύ-πολύ, στα πλαίσια της βαρβατίλας και του αβάσταχτου αντρισμού τους, να καρφώσουν ο ένας τον άλλο για «καθαρίσουν». Όσο για τον «κύριο» βουλευτή και τους «κυρίους» εκπαιδευτικούς. Ο καθείς (εκ του καθίκης) εφ’ ω ετάχθη.

Καλά θα κάνουμε να χάσουμε εμείς λίγο τον ύπνο μας.

Γιατί, δίπλα στο πτώμα του Βαγγέλη Γιακουμάκη, βρέθηκε, σε πλήρη αποσύνθεση, το πτώμα ενός μεγάλου μέρους της νεοελληνικής κοινωνίας, εκλύοντας δηλητηριώδη πτωμαΐνη κι επικίνδυνα σαπρόφυτα.

Γιατί, όπως λέει και κάποιος άλλος, αν στη Σαλαμίνα σε σφάζουν γιατί είσαι Αιγύπτιος, στα Εξάρχεια επειδή είσαι 15 και βράζει το αίμα σου, στον Έβρο και το Φαρμακονήσι επειδή έτρεχες να γλυτώσεις απ’ τον πόλεμο και στα Γιάννενα επειδή οι φονιάδες ήταν πολύ «άντρες», κάποιο λόγο θα βρει ο φασίστας που κρύβεται δίπλα σου για να σε κάνει το επόμενο θύμα του.

Γράφει η Νίνα Γεωργιάδου

Πηγή :  alfavita.gr