Να σε κοιτάει και να μουδιάζει όλο σου το σώμα

Στη ζωή σου θα συναντήσεις πολλούς ανθρώπους. Με κάποιους θα συνδεθείς, με κάποιους άλλους θα απομακρυνθείς. Κάποιοι θα σε σημαδέψουν και κάποιοι θα προσπεράσουν και θα χαθούν στο χρόνο. Έρχεται όμως εκείνη η στιγμή που θα συναντήσεις αυτόν τον έναν, τον μοναδικό κι όλα θ’ αλλάξουν. Και κάθε φορά που θα τον συναντάς, θα έχεις αυτό το μόνιμο συναίσθημα ταραχής και θα εμφανίζεται αυτό το χαζό χαμόγελο. Θα τρέμεις και θα νομίζεις πως θα λιποθυμήσεις. Στην αρχή για ανεξήγητο λόγο.

Κάθε φορά που τα βλέμματα σας θα συναντιούνται η καρδιά σου θα χτυπάει τόσο τρελά που νομίζεις ότι θα βγει έξω από το σώμα σου και θα πέσει κάτω με έναν βαρύ γδούπο κι η ψυχή σου θα νιώθει αυτή την αγαλλίαση στο αντίκρισμα αυτού του προσώπου. Θα είναι όλα αυτά τα ανάμεικτα συναισθήματα που νιώθεις και νομίζεις ότι δεν μπορείς να προσδιορίσεις γιατί αυτός ο άνθρωπος σου τα προκαλεί αβίαστα, σχεδόν φυσικά. Δεν είχατε επαφή από πριν, όμως νιώθεις σαν να τον γνωρίζεις και μάλιστα πολύ καλά. Ήρθε τόσο ξαφνικά στη ζωή σου. Δεν τον περίμενες. Η παρουσία του δεν ήταν αναμενόμενη αλλά σταδιακά έγινε αναγκαία. Θες να τον βλέπεις κάθε μέρα κι αν τύχει και δε συναντηθείτε θυμώνεις γιατί ψάχνεις αυτόματα τους λόγους που δεν ήταν στο γνωστό σημείο.

Το μυαλό σου κάνει τα πιο τρελά σενάρια. Ύστερα πεισμώνεις κι αναμένεις την επόμενη φορά με τόση ανυπομονησία. Ίσως την προκαλείς αυτή τη δήθεν τυχαία συνάντηση μόνο και μόνο για να βρεθείτε.
Η προσέγγιση ήταν απλή, σαν χάδι. Μπορεί να σε κοιτούσε πολύ καιρό, πριν καν το αντιληφθείς. Ήταν εκεί κι ίσως περίμενε υπομονετικά. Ήσυχα μάτια, μα πολλά υποσχόμενα, περίμεναν να ανταλλάξουν ένα βλέμμα αποδοχής με τα δικά σου.

Τα μάτια, ξέρεις, λένε πολλά, όσα δεν μπορούν να εκφραστούν με λέξεις. Εκφράζουν όλα όσα θέλει να πει το μέσα μας, όταν αυτό δεν τολμάει να αρθρώσει λέξεις. Τα έντονα βλέμματα μαρτυρούν σκέψεις, αισθήματα και συναισθήματα. Μιλάνε χωρίς λόγια. Φωνάζουν χωρίς να ακούγονται. Κι εσύ τα καταλαβαίνεις γιατί είναι διαφορετικά απ’ όλα τα άλλα βλέμματα. Μιλάνε κατευθείαν στην ψυχή. Έχουν αυτή τη δύναμη να σε ταρακουνάνε τόσο δυνατά και να σου αλλάζουν όλη τη μέχρι τώρα λογική σου.

Όταν συναντηθούν, σταθούν και καταλήξουν με ένα αχνό χαμόγελο κι έναν χαιρετισμό, νιώθεις αλλαγμένος σαν να σε περνάει ηλεκτρικό ρεύμα. Κάτι τόσο απλό μα συνάμα σημαντικό. Χαίρεται η ψυχή σου, φωτίζεται το πρόσωπό σου και πεθαίνεις για μια ακόμα μάτια. Τρέμει το φυλλοκάρδι σου και το μυαλό σου αναλύει τα πάντα. Και περιμένεις ήσυχα την επόμενη του κίνηση χωρίς να βιάζεσαι, γιατί τα μάτια λένε πολλά ακόμα κι αν φοβάται να κάνει κάτι παραπάνω. Όμως νιώθεις πως κάτι δυνατό κρύβεται από πίσω. Και το νιώθεις γιατί κι εσύ νιώθεις τελικά το ίδιο παρ’ όλο που στην αρχή δεν ήθελες να το παραδεχτείς.

Είναι αυτά τα μικρά πράγματα στη ζωή που κάνουν τη διαφορά. Γεμίζουν την καθημερινότητά μας με στιγμές συγκίνησης και γλυκιάς αγωνίας. Είναι ωραίο να ζεις τέτοιες στιγμές, να νιώθεις ζωντανός κι είναι σπουδαίο να μουδιάζει η ψυχή στα έντονα βλέμματα ερωτευμένων ανθρώπων.

Γράφει η Χαρά Νταμουράκη