Αν σας δένουν μόνο τα προβλήματα αξίζει η σχέση;
https://to-synoro.blogspot.com/2020/06/aksizei-i-sxesh.html
Σύμφωνα με ψυχαναλυτές, τα βασικά γνωρίσματα μιας σχέσης είναι η προσωπικότητα του κάθε συντρόφου, η έλξη ανάμεσά τους, η επικοινωνία, τα κοινά ενδιαφέροντα και οι στόχοι τους, η ψυχική επαφή, η κοινή βιωματική πορεία και οι προσωπικές επιλογές του κάθε μέλους. Πιο συγκεκριμένα, βασικοί συντελεστές είναι η επικοινωνία, η σωματική επαφή και η ψυχική επαφή. Η επικοινωνία διαχωρίζεται σε λεκτική και εξωλεκτική ενώ προϋποθέτει τον σεβασμό, την κατανόηση και την αποδοχή. Στο ερωτικό κομμάτι σημαντικό ρόλο παίζει η εικόνα, η πρόκληση και η φαντασίωση, ενώ απαραίτητος παράγοντας είναι να υπάρχει αυτοδιάθεση, διεκδίκηση του συντρόφου και το κατάλληλο σκηνικό. Κυρίαρχο ρόλο παίζει η χημεία του ζευγαριού η οποία περιέχει την σωματική έλξη, τον πόθο, τις φαντασιώσεις και το ερωτικό παιχνίδι. Η ψυχική επαφή αφορά την κοινή πορεία του ζευγαριού, τα οράματα και τους στόχους. Είναι η βιωματική πορεία μέσα στον χρόνο, που όσο παλιώνει τόσο γεμίζει από αξίες, συνήθειες, παρέα κι ενδιαφέρον του ενός προς τον άλλον, απαραίτητο συστατικό της συντροφικότητας.
Αν όλοι αυτοί οι παραπάνω πυλώνες αρχίσουν να καταρρίπτονται, η υγιής σχέση κλονίζεται. Χάνεται το αίσθημα της υπομονής και της επιμονής κι υπάρχει δυσκολία στη θετική αντιμετώπιση τυχόντων προβλημάτων που μπορεί να προκύψουν. Κλονίζεται η επικοινωνία και κυριαρχεί ο φόβος κι η ανασφάλεια. Η εμπιστοσύνη υποχωρεί και αρνητικά συναισθήματα κατακλύζουν, όλα όσα έχουν χτιστεί κατά την διάρκεια της σχέσης εξατμίζονται. Η συμπεριφορά μας μέσα σε μία σχέση έχει καθοριστικό ρόλο για την πορεία της. Δε λειτουργεί μια σχέση όταν ο ένας ζητάει λύσεις κι απαιτεί από τον άλλον να γίνει ο ψυχολόγος της κατάστασης. Όταν πιο πολύ προκαλείται ο προβληματισμός κι όχι το χαμόγελο διαρκώς, τότε κάπου η σχέση πάσχει. Μέχρι να καταλήξει σε μια μορφή άτυπης εξάρτησης όπου αυτό που δένει το ζευγάρι είναι τα προβλήματα και η συζήτηση επ’ αυτών.
Οι σχέσεις γεννιούνται και διατηρούνται όχι από μια υποχρέωση, αλλά επειδή υπάρχει στοργή, σύμπνοια και συναισθηματική και πνευματική ένωση μεταξύ των εμπλεκομένων. Σαφώς και η υποστήριξη σε διάφορα θέματα που υπάρχουν, είναι ζητούμενο, αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Οι υποστηρικτικές σχέσεις φυσικά και βοηθούν στην επίτευξη και στην επίλυση των στόχων μας. Δεν υπάρχει σεβασμός σε μια σχέση όταν ο ένας καταπατά τα όρια του άλλου. Μερικές φορές όμως, ξεχνιόμαστε κι αφήνουμε στην άκρη τις ανάγκες του άλλου. Ξεπερνάμε τα όρια και συμπεριφερόμαστε με τρόπο που δείχνει ασέβεια ή ακόμα κι εξευτελισμό.
Δεν είναι δύσκολο να κατανοήσεις πως ο άνθρωπός σου δε βρίσκεται στη ζωή σου ως από μηχανής θεός για να σου λύσει ό, τι σε απασχολεί. Δεν είναι ότι δε θέλει, πιθανότατα όμως δεν έχει αυτό το χάρισμα και είναι ανθρώπινο και λογικό. Υπάρχει λόγος που οι ψυχολόγοι κάνουν τη δουλειά που κάνουν κι υπάρχει λόγος που δεν μπορούν όλοι να ακολουθήσουν το δρόμο αυτό. Άλλωστε σκέψου το κι αλλιώς. Θέλεις η σχέση σου να θυμίζει μια συνεδρία που λήγει μετά από 45 λεπτά συζήτησης; Ή θέλεις ένα διάλογο με τις αδυναμίες και τις μαγικές του στιγμές, που όμως θα κρατήσει για χρόνια, ή ίσως και για μια ζωή; Εσύ αποφασίζεις.
Αν όλοι αυτοί οι παραπάνω πυλώνες αρχίσουν να καταρρίπτονται, η υγιής σχέση κλονίζεται. Χάνεται το αίσθημα της υπομονής και της επιμονής κι υπάρχει δυσκολία στη θετική αντιμετώπιση τυχόντων προβλημάτων που μπορεί να προκύψουν. Κλονίζεται η επικοινωνία και κυριαρχεί ο φόβος κι η ανασφάλεια. Η εμπιστοσύνη υποχωρεί και αρνητικά συναισθήματα κατακλύζουν, όλα όσα έχουν χτιστεί κατά την διάρκεια της σχέσης εξατμίζονται. Η συμπεριφορά μας μέσα σε μία σχέση έχει καθοριστικό ρόλο για την πορεία της. Δε λειτουργεί μια σχέση όταν ο ένας ζητάει λύσεις κι απαιτεί από τον άλλον να γίνει ο ψυχολόγος της κατάστασης. Όταν πιο πολύ προκαλείται ο προβληματισμός κι όχι το χαμόγελο διαρκώς, τότε κάπου η σχέση πάσχει. Μέχρι να καταλήξει σε μια μορφή άτυπης εξάρτησης όπου αυτό που δένει το ζευγάρι είναι τα προβλήματα και η συζήτηση επ’ αυτών.
Οι σχέσεις γεννιούνται και διατηρούνται όχι από μια υποχρέωση, αλλά επειδή υπάρχει στοργή, σύμπνοια και συναισθηματική και πνευματική ένωση μεταξύ των εμπλεκομένων. Σαφώς και η υποστήριξη σε διάφορα θέματα που υπάρχουν, είναι ζητούμενο, αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Οι υποστηρικτικές σχέσεις φυσικά και βοηθούν στην επίτευξη και στην επίλυση των στόχων μας. Δεν υπάρχει σεβασμός σε μια σχέση όταν ο ένας καταπατά τα όρια του άλλου. Μερικές φορές όμως, ξεχνιόμαστε κι αφήνουμε στην άκρη τις ανάγκες του άλλου. Ξεπερνάμε τα όρια και συμπεριφερόμαστε με τρόπο που δείχνει ασέβεια ή ακόμα κι εξευτελισμό.
Δεν είναι δύσκολο να κατανοήσεις πως ο άνθρωπός σου δε βρίσκεται στη ζωή σου ως από μηχανής θεός για να σου λύσει ό, τι σε απασχολεί. Δεν είναι ότι δε θέλει, πιθανότατα όμως δεν έχει αυτό το χάρισμα και είναι ανθρώπινο και λογικό. Υπάρχει λόγος που οι ψυχολόγοι κάνουν τη δουλειά που κάνουν κι υπάρχει λόγος που δεν μπορούν όλοι να ακολουθήσουν το δρόμο αυτό. Άλλωστε σκέψου το κι αλλιώς. Θέλεις η σχέση σου να θυμίζει μια συνεδρία που λήγει μετά από 45 λεπτά συζήτησης; Ή θέλεις ένα διάλογο με τις αδυναμίες και τις μαγικές του στιγμές, που όμως θα κρατήσει για χρόνια, ή ίσως και για μια ζωή; Εσύ αποφασίζεις.
Γράφει η Χαρά Νταμουράκη
Πηγή : pillowfights.gr
