synoronews

Ταυτιζεσαι με κάτι το χρησιμοποιημένο;

Της Σταυρούλας Κωστακοπούλου

Προσπαθώ εδώ και ώρα με το στυλό στο χέρι να ισιώσω τη σελίδα. Να γράψω.

Μα όλο τσαλακώνει.

Νευριάζω σιγά σιγά. Είναι δυνατόν;

Μα να μην μπορείς να διαχειριστείς μια λευκή κόλλα χαρτί;

Άντε τώρα, κράτα την ψυχραιμία σου.

Μέσα στη σιωπή η εντελώς εγωίστρια φίλη σελίδα, να σου κάνει πείσματα.

-Περίπου σιωπή δηλαδή γιατί ως συνήθως οι γείτονες κάνουν αισθητή την παρουσία τους-

Γιατί σιωπή ε;

Αναρωτιέμαι. Και θέλω να σε ρωτήσω.

Έχεις νιώσει ποτέ πως κανένα τραγούδι δε σου κάνει;

Πως έχεις ανάγκη από καινούργιες μουσικές; Διαφορετικά σκηνικά, έστω.

Να επιστρατεύσεις, έτσι για την πλάκα σου, λυτούς και δεμένους ώστε να μπορέσεις να χωρέσεις όλα τα συναισθήματα του κόσμου μέσα σε ένα τετράστιχο μόνο;

Ή μόνο εγώ κάνω τέτοιες αφηρημένες σκέψεις πίνοντας καφέ;

Να φτιάξεις εκείνες τις λέξεις που θες ώστε επιτέλους να εκφραστείς. Πρόσεχε! Να τις φτιάξεις. Όχι να τις βρεις. Γιατί είναι αδύνατο να περιγράψεις τόσα συναισθήματα με λέξεις που έχουν καταγραφεί σε κάποιο λεξικό και έχουν παραδοθεί στη μονιμότητα.

Πόσες φορές αλήθεια, έχεις μείνει άφωνος; Ε! Αυτό σου λέω.

Αφού δε σε προειδοποίησαν ,έγκαιρα τουλάχιστον, ότι θα υπάρχουν στιγμές που θα νιώθεις πως δεν αντέχεις το ηλίθιο μυαλό σου επειδή δεν μπορεί να κάνει τα αυτονόητα. Όπως το να βρει τις κατάλληλες λέξεις. Κάτι τόσο απλό.

Χαζή σελίδα. Χαζή σελίδα.

Α μα να τη. Η επόμενη. Πιστή! Λευκή! Ίσια!
Δε μου αρέσει όμως.

Ασυνείδητα ίσως τη γέμισα μουντζούρες.

Δε μου άρεσε σου λέω έτσι ατσαλάκωτη που ήταν.

Αδιάφορη. Τίποτα δεν είχε να μου πει.

Γύρισα στην πρώτη. Και για να της αποδείξω την αγάπη μου, τη στόλισα με μια καρδιά.

Για να πω την αλήθεια, ζωγράφισα οχτώ. Οι πρώτες εφτά μόνο καρδιές δεν ήταν.

Κάπως έτσι λοιπόν, ψάχνοντας κάτι να ταυτιστείς περνάς τις ώρες σου.

Ξέχασες μάλλον τη μοναδικότητα των πάντων.

Ξέχασες μέσα στην αβεβαιότητά σου.

Ξέχασες πως αυτά που νιώθεις δεν μπορούν να γίνουν οι συνηθισμένες, χρησιμοποιημένες –χωρίς νόημα-, απλές εκφράσεις του κόσμου.

Όταν δε σου φτάνουν όλα τα ποιήματα του κόσμου θα πρέπει να γράψεις ένα που θα σε κρατήσει μέχρι την επόμενη φορά που θα χρειαστεί να γράψεις ένα άλλο.

Φαίνεται. Έχουμε ανάγκη για νέους ουρανούς.

Όχι! Δε μου φτάνουν αυτά τα χρώματα. Θέλω ζωντάνια.

Δε θέλω ήλιους και ουράνια τόξα. Θέλω μια βροχή στα μέτρα μου.




Πηγή : themachine.gr

https://www.facebook.com/csrework/

Related

blog 7729271462483570589

Δημοσίευση σχολίου

Όλες οι διευθύνσεις ηλεκτρονικού ταχυδρομείου είναι απόρρητες και δεν δημοσιεύονται ή δίδονται σε τρίτους για οποιαδήποτε εμπορική ή άλλη χρήση.

emo-but-icon


    • Οι εικονικοί φίλοι του facebook



      Διαβάστε το άρθρο


Recent

Hot in week

Με τη...ματια της ψυχης

Η ζωή αγάπη μου είναι μια θυσία και ένα ρίσκο.

Όσο πόνος και να υπάρχει μπορείς να τον ξορκίσεις με την αγάπη και το χαμόγελο ....Είναι το αντίδοτο του κακού και της δυστυχίας ....Γελάστε...

Παρατηρητης ... η παικτης;

Παρατηρητης ... η παικτης;
Ολοι θέλουμε να φτάσουμε κάπου να υλοποιήσουμε κάτι. Είναι όλα μέρους του παιχνιδιού που

Θελω να ακους το γελιο μου

Θελω να ακους το γελιο μου
Γι αυτό λοιπόν, δε θέλω να φοβηθείς στιγμή ή να λιγοψυχήσεις όσο είμαι εδώ...

Τα φραγκα δεν κανουν τον ...

Τα φραγκα δεν κανουν τον ...
Τους συναντάμε συχνά. Παλουκάρια της φακής, με πλάτες άλλων ...

Η πιο όμορφη ηλικία

Η πιο όμορφη ηλικία
Η πιο όμορφη ηλικία για μια γυναίκα αρχίζει όταν σταματά να ...

ενας ερωτικος ανθρωπος

ενας ερωτικος ανθρωπος
Ένας γνήσιος ερωτικός άνθρωπος ζητά συνοδοιπόρους που θα τον εμπνέουν...

Η δυναμη της ευτυχιας ...

Η δυναμη της ευτυχιας ...
Οι περισσότεροι άνθρωποι φοβούνται τις αλλαγές, επιθυμούν να ‘παγώσουν’ την ευτυχία ή τη στιγμή

ολα φαινονται δυσοιωνα, ...

ολα φαινονται δυσοιωνα, ...
Αλλά και στη διαδρομή προς το ψηλότερο σημείο, συμβαίνει ακριβώς το ίδιο.

Οι oμορφοι aνθρωποι

Οι oμορφοι aνθρωποι
Γεννηθήκαμε και μας βάλανε στο κέντρο. Σ’ ένα κέντρο που είτε μας παραχάϊδευαν, είτε μας παραέκριναν ...

Υπαρχουν κι αυτοι ...

Υπαρχουν κι αυτοι ...
Άνθρωποι αθορυβοι.Όχι ήσυχοι,όχι κοιμισμένοι,όχι παραιτημένοι από την ζωή.Απλά ...

Μπαμπα, σ’ αγαπω …

Μπαμπα, σ’ αγαπω …
Σήμερα θα γράψω για σένα, για σένα που με μεγάλωσες, που ακόμη και τώρα με μεγαλώνεις. Για την ακρίβεια μαζί ...

Connect Us

item
- Navigation -