Τον έρωτα σε επαιτεία, να μην δεχτείς ποτέ να τον βγάλεις

 

Τον έρωτα σε επαιτεία, να μην δεχτείς ποτέ να τον βγάλεις

Άκου με αγάπη μου που σου λέω, γιατί νομίζω πως κάπου το ΄χεις χάσει! Άκουσε με, γιατί έχω βρεθεί κι εγώ κάποτε στην θέση σου κι έπαθα κι έμαθα… 

Αξία έχει ότι προσφέρεται από μόνο του κι ότι δίνεται αυτόβουλα, γενναιόδωρα και κυρίως δίχως παρακαλετά. Αξία κι ουσία έχει ότι δίνεται από καρδιάς, ότι δίνεται οικειοθελώς κι ότι δίνεται αβίαστα. Αξία, έχει μονάχα εκείνο που σου το προσφέρει ο άλλος γιατί το θέλει κι όχι γιατί του το απαιτείς ή του το επαιτείς. 

Πού είναι η αξιοπρέπεια σου

 Πού είναι η αξιοπρέπεια σου και που τον έθαψες τον έρμο σου εγωισμό; Τι είναι αυτά που κάνεις κορίτσι μου; Τι ζητάς γαμώτο σου πεσμένη στα γόνατα και με δάκρυα στα μάτια; Τι πάει να πει, “σε παρακαλώ αγάπα με” και τι πάει να πει, “σε ικετεύω μην με αφήσεις”; 

Αν είναι να την παρακαλάς την αγκαλιά κορίτσι μου

 Αν είναι να την παρακαλάς την αγκαλιά κορίτσι μου, ποτέ μη σώσει και στη δώσει, τι να την κάνεις; Αν είναι να την ζητάς την προσοχή, καλύτερα να μην την έχεις. Αν είναι να το ικετεύεις το φιλί, χίλιες φορές αφίλητη να μείνεις. Αν είναι να το ζητιανεύεις το μαζί, ξεκάθαρα θαρρώ πως πιο καλά είναι το μόνη σου. Αν είναι να την διακονεύεις την αγάπη, ασ΄ το να πάει στον διάβολο, άσχημο μου ακούγεται, δεν σου αξίζει τέτοια αγάπη. Αν είναι σου λέω, να τον επαιτείς τον έρωτα, ανέραστη να μείνεις, τι τον θες τον έρωτα που σε κάνει να νιώθεις πόρνη, φτηνή και βρόμικη, τι τον θες το έρωτα που πιο πολύ με χάρη μοιάζει παρά με δώρο; 

Να το θυμάσαι πάντα ετούτο εδώ που σου είπα

 Να το θυμάσαι πάντα ετούτο εδώ που σου είπα! Ζητιάνα της αγάπης, να μην το επιτρέψεις στον εαυτό σου επ΄ ουδενί να καταλήξει. Τον έρωτα σε επαιτεία, να μην δεχτείς ποτέ να τον βγάλεις. Γιατί, αξία έχει ότι προσφέρεται από μόνο του, όλα τα υπόλοιπα είναι άρες μάρες κουκουνάρες και να ΄χαμε να λέγαμε…

 Γράφει ο Γιώργος Καραγεώργος
Επιμέλεια κειμένου – Μυρτώ Πανθέου

 
Πηγή :  loveletters.gr