Εμείς δεν θα υπάρξουμε ποτέ πια σε αυτή τη διάσταση.

Εάν ψάξεις μέσα σου, θα ανακαλύψεις ότι με ξέρεις περισσότερο από όσο νομίζεις και θα αποτινάξεις όλες τις αμφιβολίες σου. Εάν φοβάσαι λιγότερο, θα καταλάβεις ότι σε ξέρω περισσότερο από όσο φαντάζεσαι ή θα ήθελες.

Μην μπεις ποτέ στη διαδικασία να συγκρίνεις στη ζωή σου. Δεν έχει νόημα. Εμείς δεν θα υπάρξουμε ποτέ πια σε αυτή τη διάσταση. Ίσως σε άλλη...

Δεν σε ψάχνω στους ανθρώπους που συναντάω, δεν τους αδικώ που αρχικά μου φαίνονται λίγοι. Τους δίνω ευκαιρίες.
Μην ψάχνεις ούτε εσύ σε ξένα ματιά το βλέμμα μου. Ούτε να προσπαθείς να με σβήσεις μέσα σου. Απλά υπάρχουμε και προχωράμε. Όπως η ζωή πάει μόνο μπροστά.

Άλλα φεγγάρια εγώ, άλλους ήλιους εσύ - θα αγναντεύουμε. Άλλα κύματα σε άλλες θάλασσες θα αγγίζουν τα πόδια μας, άλλα χαμόγελα θα μας ζεσταίνουν τις καρδιές. Άλλα γέλια θα σκάνε στα χείλια μας. Και θα είμαστε καλά. Μια μέρα. Ίσως όχι σήμερα, μπορει αύριο...

Όλοι οι άνθρωποι αποτελούνται από μικρά κομματάκια ζωής, που τους χτίζουν. Δεν θα είμαστε εμείς η εξαίρεση. Μάλλον ένας εξαιρετικός κανόνας θα είμαστε. Ένας κανόνας στην εξαίρεση.

Γραφει η  Nina Ivanova