Μια βόλτα η ζωή κι έχει πολλές λιακάδες να σου δώσει.

Μια βόλτα η ζωή και κανείς δεν σου υπόσχεται πως δεν θα έχει λακούβες.

Κανείς δεν σου υπόσχεται πως δεν θα έχει κακοτοπιές και σκοτάδια.

Κανείς δεν σου υπόσχεται πως δεν θα πέσεις και δεν θα γκρεμοτσακιστείς.

Μια βόλτα η ζωή και κοίτα να της απολαύσεις γιατί από κάθε γκρεμοτσάκισμα που θα σηκώνεσαι, θα γίνεσαι λίγο πιο δυνατός. Δεν έχει σημασία πως έπεσες (ξανά), δεν έχει σημασία πόσο θα μείνεις κάτω.

Δικαίωμά σου να μείνεις εκεί σωριασμένος για όσο γουστάρει η ψυχή σου.

Αρκεί να σηκωθείς.

Αρκεί να έρθει η στιγμή που σαν μωρό θα κρατηθείς από την ζωή και θα σταθείς στα πόδια σου (ξανά).

Μια βόλτα η ζωή κι έχει πολλές λιακάδες να σου δώσει.

Έχει μια θέα από ψηλά που πρέπει να την δεις και να την απολαύσεις.

Έχει και καταιγίδες που θα σε βρέξουν μέχρι το τελευταίο σου κύτταρο και θα σε κάνουν να νιώσεις ζωντανός.

Έχει στιγμές που θα σου κόψουν την ανάσα από έρωτα, χαρά, πάθος και πόθο.

Έχει στιγμές που θα σε σπαράξουν από τον πόνο του χωρισμού και της απώλειας.

Θα βρεις ανθρώπους στην διαδρομή σου που θα σου τάξουν πως θα είναι πάντα εκεί στην βόλτα σου.

Θα βρεις ανθρώπους που θα σου πουν λόγια πολλά.

Θα βρεις και άλλους που σιωπηλοί θα περπατήσουν δίπλα σου και θα γίνουν ένα με την σκιά σου.

Θα βρεις και σκάρτους, αχάριστους και “λίγους” μα αυτούς, μην σε νοιάζει, θα φύγουν γρήγορα..

Θα βρεις και έναν, μόνο έναν, που ήταν παρών, είτε απών, θα τον κουβαλάς μέσα στην ψυχή σου κι ας είναι εκείνος που θα σε πουλήσει.

 Κι ας είναι εκείνος που θα σε πονέσει. Εσύ, θα συνεχίσεις να τον κουβαλάς προσεκτικά μέσα σου σαν το πιο πολύτιμό σου μυστικό.

Μια βόλτα η ζωή κι εγώ την θέλησα μαζί σου. Μόνο.

Μια βόλτα η ζωή, και φρόντισε να (σου) αξίζει!

Γράφει η Σοφία Παπαηλιάδου

Πηγή : loveletters.