Αλλάζει η συμπεριφορά ενός El Presidente ;
Με αφορμή το Κυπριακό και την μαύρη επέτειο της κατοχής του βόρειου τμήματος του νησιού, για αυτό το δυσβάστακτο Πενήντα «ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ»: 20/7/1974 -20/7/2024, ο κ. Δένδιας ως εκ της θέσεως του και ως όφειλε, υπενθύμισε πως αν ο μη γένοιτο παραστεί ανάγκη δεν είμαστε πια εκείνο το χουντικό σκορποχώρι, με τις στρατιωτικές αποθήκες άδειες από πυρομαχικά, καθώς μπόλικα από αυτά είχαν τότε μεταπωληθεί σε αφρικανικές χώρες, ούτε υπάρχουν πια απογυμνωμένα τάγματα όπως το 525 τάγμα πεζικού, που παρά το γέλιο που βγάζουν οι περιγραφές του βιβλίου είναι να τραβάς τα μαλλιά σου για το τι συνέβαινε τότε.
Τις ημέρες αυτές ο Έλληνας ΥΕΘΑ δέχτηκε μια επαναλαμβανόμενης διάρκειας και έντασης επίθεση από τον Τούρκο Πρόεδρο που υπερέβη τα εσκαμμένα.
Δεν είναι πρώτη φορά ούτε και θα είναι η τελευταία. Έτσι έχει μάθει να συμπεριφέρεται. Αυτή είναι η κουλτούρα του.
Του το έχει επισημάνει ήδη από τις 19 Ιουνίου 2023 ο Τιμ Μάρσαλ (βλ. παρακαλώ την βιβλιογραφική του παρακαταθήκη) σε μια ανοικτή επιστολή που του είχε απευθύνει, αποκαλώντας τον «El Presidente»:
«Αγαπητέ El Presidente,
Ναι, ξέρω ότι έτσι αναφερόμασταν στους δικτάτορες της Λατινικής Αμερικής τη δεκαετία του '70, αλλά συμπεριφέρεστε όλο και περισσότερο σαν τέτοιος. Τώρα που έχετε εξασφαλίσει την τρίτη θητεία σας, σε μια θέση που περιοριζόταν σε δύο, ίσως θα μπορούσατε να είστε περισσότερο Πρόεδρος και λιγότερο Περόν.
Θα μπορούσαμε τότε να παραβλέψουμε την τροποποίηση του Συντάγματος που σας επέτρεψε να διεκδικήσετε το αξίωμα μόνο για «δεύτερη φορά». Είναι ανησυχητικό που είσαστε στην εξουσία για 20 χρόνια – τρεις φορές ως πρωθυπουργός και μετά πρόεδρος (αφού αλλάξατε τον ρόλο από τελετουργικό σε παντοδύναμο), αλλά η ψήφος του Μαΐου ήταν κυρίως ελεύθερη, ακόμα κι αν δεν ήταν τα μέσα ενημέρωσης, ελεύθερα.
Αλλά τώρα υπάρχει μια ευκαιρία, ας πούμε, να διορθωθεί η πορεία της τουρκικής δημοκρατίας μακριά από τον πλήρη αυταρχισμό και να επιστρέψουμε σε μια πλουραλιστική κοινωνική και πολιτική κουλτούρα.
Ίσως κάποιοι από τους 150.000 ανθρώπους που απομακρύνθηκαν από τις δουλειές τους μετά την απόπειρα πραξικοπήματος του 2016 εναντίον σας θα μπορούσαν να αποκατασταθούν;
Οι 4.500 δικαστές που απολύθηκαν θα μπορούσαν να παίξουν ρόλο στην κοινωνία, οι 6.000 ακαδημαϊκοί που απολύθηκαν συνοπτικά θα μπορούσαν να επιστρέψουν στις πανεπιστημιουπόλεις, οι 300 δημοσιογράφοι που συνελήφθησαν θα μπορούσαν να αρχίσουν να γράφουν ξανά.
Και τα 180 περίπου μέσα ενημέρωσης που έκλεισαν θα μπορούσαν να ξανανοίξουν.
Οι πολιτικοί κρατούμενοι θα μπορούσαν να απελευθερωθούν, σε τελική ανάλυση, με τον πληθωρισμό στο 44%, όλοι είναι χρήσιμοι.
Το ένα πέμπτο του πληθυσμού των 81 εκατομμυρίων σας είναι Κούρδοι και ανάμεσά τους υπάρχουν ένοπλες ομάδες. Θα ήταν χρήσιμη μια σαφέστερη διάκριση ανάμεσα σε αυτά τα δύο και όχι μία συλλήβδην ταύτισή τους.
Μιλώντας για τον El Presidente :
Οι ομιλίες σας, θα μπορούσαν ίσως να είναι συντομότερες;
Βρίσκεστε μόνο στα μισά του δρόμου από τον μέσο όρο των τετράωρων ομιλιών του Κάστρο, αλλά το λιγότερο μπορεί να αξίζει περισσότερο.
Επίσης, να μην χρησιμοποιείτε εκφράσεις όπως τα «υπολείμματα του σπαθιού».
Γνωρίζουμε ότι είναι μια συνήθης προσβολή για τις χριστιανικές μειονότητες όπως οι Αρμένιοι και οι Έλληνες που επέζησαν από τις σφαγές των Οθωμανών και των Τούρκων.
Πραγματικά δεν βοηθάει σε τίποτα. Κάποια πράγματα θα έπρεπε να είναι εύκολα.
Κερδίσατε! Γιατί να είστε σαρκαστικός με τον αντίπαλό σας;
Ασφαλώς θα μπορούσατε να ελέγξετε τη χρήση λεκτικών εκφράσεων όπως «παρεκκλίνοντες» που κάποιοι από τους γηραιότερους πολιτικούς σας χρησιμοποιούν για να περιγράψουν τους ομοφυλόφιλους.
Μέρος της νικηφόρας στρατηγικής επανεκλογής σας ήταν να υιοθετήσετε μια σκληρή γραμμή για τους πρόσφυγες. Θα επιταχύνετε τον επαναπατρισμό 3,5 εκατομμυρίων Σύριων. Εδώ και χρόνια, η Τουρκία είναι απίστευτα γενναιόδωρη στη φιλοξενία της, αλλά αυτό φτάνει στο τέλος της. Γνωρίζετε ότι πολλοί Σύριοι δεν θα θέλουν να επιστρέψουν στην αγκαλιά του El Presidente Assad και μπορεί να κατευθυνθούν προς την Δύση. Θα ήταν χρήσιμο αν μπορούσαμε να το συζητήσουμε αυτό ήρεμα και χωρίς απειλές για «άνοιγμα των πυλών».
Γνωρίζουμε ότι πιστεύετε στην τουρκική μοναδικότητα, την αναγέννηση ενός κοιμισμένου γίγαντα και ότι είστε ο ηγέτης αυτού που είναι ο κληρονόμος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Αλλά υποτίθεται ότι είμαστε φίλοι, ή μάλλον σύμμαχοι! Είμαστε όλοι μαζί στο ΝΑΤΟ, οπότε ίσως θα μπορούσατε να συμφωνήσετε με τα άλλα 30 μέλη που θέλουν όλα να ενταχθεί η Σουηδία και να εγκαταλείψετε το βέτο σας εγκαίρως για τη σύνοδο κορυφής του Βίλνιους τον Ιούλιο.
Οι διαξιφισμοί με την Ελλάδα, μέλος του ΝΑΤΟ, επίσης δεν βοηθούν και είναι καιρός να βρείτε μια δίκαιη λύση για την κατοχή σας στη βόρεια Κύπρο, έχουν περάσει σχεδόν 50 χρόνια.
Το κόμμα σας, το ΑΚ, είχε κάποτε ένα καλό σύνθημα εξωτερικής πολιτικής: «Μηδενικά προβλήματα με τους γείτονες».
Α, ναι! Και θα βοηθούσε αν σταματούσατε να αγοράζετε συστήματα αεράμυνας από τη Ρωσία.
Παρακαλώ συνεχίστε να κάνετε τα καλά πράγματα. Η διαμεσολάβηση στη συμφωνία μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας για να επιτραπούν οι αποστολές σιτηρών βοήθησε στη μείωση των επιπτώσεων μιας παγκόσμιας επισιτιστικής κρίσης. Εάν μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τις καλές σας υπηρεσίες για να επιτύχετε μια διευθέτηση του πολέμου στην Ουκρανία, θα ήταν εξαιρετικό.
Η γεωγραφική σας θέση σημαίνει ότι επηρεάζετε την Κεντρική Ασία, τον Καύκασο, τη Μέση Ανατολή, μέρη της Ευρώπης και της Μεσογείου. Ο πολυπολικός κόσμος σας ενθαρρύνει να είστε περιφερειακός ηγεμόνας και το καταλαβαίνουμε. Δεν θα συμφωνούμε πάντα, αλλά μπορούμε να καταλάβουμε γιατί τα στρατεύματά σας πολεμούν στη Συρία, το Ιράκ και τη Λιβύη – όλα μέρος της παλιάς Οθωμανικής Αυτοκρατορίας – και οι διπλωμάτες σας δραστηριοποιούνται σε όλο τον κόσμο, ιδίως στην Αφρική, την Κεντρική Ασία και τα Βαλκάνια .
Η χώρα σας βρισκόταν πάντα σε ένα γεωγραφικό σταυροδρόμι, αλλά τώρα βρίσκεστε σε ένα πολιτικό.
Λατρεύετε τον μεγάλο σουλτάνο του 19ου αιώνα Abdulhamid II επειδή κρατούσε σταθερά τη πολιτική γραμμή ενάντια στη Δύση, αλλά τώρα δεν είναι η ώρα για σουλτάνο, ούτε για Presidente.
Είναι δυνατόν να είσαι δημοκράτης και περιφερειακή δύναμη, να είσαι μέρος μιας συμμαχίας και να έχεις μια ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική και να αντιμετωπίζεις σοβαρές εσωτερικές προκλήσεις, συμπεριλαμβανομένης της τρομοκρατίας, χωρίς να διανύεις το δρόμο προς τη δικτατορία.
Είπατε κάποτε «Η δημοκρατία είναι σαν το τραμ. Το οδηγείς μέχρι να φτάσεις στον προορισμό σου και μετά αποβιβάζεσαι».
Αυτό δεν είναι απλώς λάθος – είναι η γλώσσα ενός El Presidente.»
ΥΓ: Μετρήστε τις επισημάνσεις της επιστολής (19/6/2023) του Τιμ Μάρσαλ και βγάλτε μόνοι σας τα συμπεράσματα για το ποια έχουν αλλάξει, για το ποια και πως έχουν αλλάξει κάποια από αυτά και κυρίως για το ποια και πως από τα υπόλοιπα μπορούν να αλλάξουν. Αν μπορούν. Αλλάζει η συμπεριφορά ενός El Presidente
Μιχάλης Κονιόρδος, εκπαιδευτικός
Πηγή : efsyn.gr
