Μίλα μια φορά χωρίς δικαιολογίες και υπεκφυγές..

Δικαιολογίες!
Αμέτρητες φορές. Αμέτρητες δικαιολογίες.
Κριτές. Θύτες. Θύματα.
Πάντα ψάχνουμε την αιτία, το αποτέλεσμα. Μάλλον μια δικαιολογία.
Μια δικαιολογία , να έχουμε από κάπου να πιαστούμε για όσα δεν κάναμε και για όσα κάναμε.
Δεν πράξαμε σωστά. Έπρεπε να προσπαθήσουμε περισσότερο.
Συνήθως από φόβο τ’ αφήνουμε όλα στη μέση και στο τέλος προσθέτουμε μια δικαιολογία, μια φτηνή, την πιο φτηνή.

Δικαιολογούμε χωρίς αιτία τους εαυτούς μας θεωρώντας φταίχτες τους άλλους.
Δεν είναι μόνο οι άλλοι, είμαστε κι εμείς.
Εμείς που με χιλιάδες λέξεις λέμε από μέσα μας, όσα νιώθουμε, όσα σκεφτόμαστε, όσα μας πονάνε, αλλά δεν έχουμε το θάρρος να κοιτάξουμε στα μάτια τον άλλον και να του πούμε την αλήθεια μας. Πες κάτι μια φορά χωρίς δικαιολογίες, χωρίς προφάσεις , χωρίς υπεκφυγές.
Ο φόβος μας τρώει κι ο εγωισμός.
Βλέπουμε τα λάθη μας και τα αγνοούμε, κρυβόμαστε πίσω από αυτά. Ε βέβαια ποιος έχει το θάρρος να παραδεχτεί ότι έκανε λάθος, ότι δεν προσπαθεί αρκετά; Κανείς.

Δεν βγάζω τον εαυτό μου απ’ έξω. Κι εγώ τα ίδια με όλους κάνω.
Νιώθω πολλά, σκέφτομαι πολλά αλλά φυσικά κουβέντα δεν λέω εκεί που πρέπει να πω. Προτιμώ να μιλήσω περί ανέμων και υδάτων από το να καταθέσω την ψυχή μου έστω για μια φορά.
Παίζω κρυφτό με το μέσα μου.
Ένα καζάνι που σιγοβράζει είναι οι ψυχές και οι σκέψεις μας.
Ποτέ κανείς δεν είναι έτοιμος, πάντα δικαιολογίες, αμέτρητες, φτηνές

Γράφει η Kate Hilverost



Πηγή : .loveletters.gr