Οι σκεψεις και οι πραξεις μας ειναι προσωπικες μας πινελιες .

Καλημέρα, αξίζεις. Είναι κάτι που χρειαζόσουν να ακούσεις έτσι; Ίσως και να το καρτερούσες από τα χείλη κάποιου καιρό τώρα μα να μην το άκουσες ποτέ. Δεν πειράζει, είμαι εγώ εδώ να στο θυμίσω ή μάλλον να σου επιδείξω τρόπους να το κάνεις μόνος σου όταν το μαύρο θα υπερτερεί στην παλέτα των χρωμάτων σου.

Η αυτοεκτίμηση, λοιπόν, αποτελεί αντικατοπτρισμό της προσωπικής και συναισθηματικής μας στάσης απέναντι στον ίδιο μας τον εαυτό. Για να υπάρξει και να είναι υψηλή πρέπει να πιστεύουμε σε εμάς και να μας αγαπάμε, κάτι που μέσα στο κεφάλι μας φαντάζει ακατόρθωτο πολλές φορές. Δεν είναι αδύνατο όμως και μπορώ να στο αποδείξω. Σήκω και κοιτάξου στον καθρέπτη, αντίκρισε την τόσο ξεχωριστή φιγούρα σου και χαμογελώντας πες “είμαι όμορφος, αξίζω”.

Φώναξε το, μη σταματήσεις μέχρι να το πιστέψεις, δώσε μια γερή δόση στον εαυτό σου γιατί θα χρειαστείς απόθεμα μόλις βγείς έξω στην ανθρώπινη ζούγκλα. Έπειτα, αναγνώρισε στον εαυτό σου την επιτυχία σου, ασχέτως από το μέγεθος της σε έφερε πιο κοντά στον στόχο σου, συνεπώς χρειάζεται να επιβραβεύσεις τον εαυτό σου. Αυτό σημαίνει ότι ίσως ήρθε η ώρα να πάρεις τα καινούρια παπούτσια για τα οποία τόσο αδημονούσες. Επιπλέον, μην ξεχνάς να θέτεις ρεαλιστικές προσδοκίες. Συχνά απαιτούμε πολλά από τον εαυτό μας, συνήθως παράλογα με αποτέλεσμα να τον τιμωρούμε και να μειώνεται ραγδαία η αυτοεκτίμησή μας όταν δεν υλοποιούμε τον στόχο μας. Σκοπός κάθε πρόκλησης που βάζουμε στον εαυτό μας είναι η βελτίωση και όχι η πραγματοποίηση του ακατόρθωτου.

Στη συνέχεια σου έχω κάτι δύσκολο αλλά θεμελιώδες, οπότε πάρε καφέ και διάβασε προσεκτικά.

Έλεγχος συναισθημάτων. Όχι, δεν αναφέρομαι στη γνωστή σύγκρουση θέλω και πρέπει αυτή τη φορά αλλά στο αίσθημα ματαίωσης. Αναλογίσου κάποιες μέρες που ό,τι κι αν κάνεις, τα πάντα δείχνουν να πηγαίνουν στραβά (και υπάρχουν, έτσι δεν είναι;) μέρες που οι προσπάθειές σου αποβαίνουν άκαρπες. Μην απογοητεύεσαι. Η αποτυχία είναι απλά μια ευκαιρία να προσπαθήσεις ξανά, να μάθεις από αυτή και να βρείς νέους τρόπους να επιτύχεις. Χρησιμοποίησέ την εποικοδομητικά και μάθε από αυτή. Φυσικά η αντιμετώπιση αυτή δεν θα επέλθει αμέσως γι’ αυτό πιάσε δουλειά όσο είναι νωρίς, μην αφήνεις το βάρος της αποτυχίας να σε καταστρέφει.

Μετά τον έλεγχο αυτό που πρέπει να υιοθετήσεις είναι η αισιοδοξία. Ξέρω, χρειάζεται θάρρος και ο αυτόματος αρνητισμός στις δύσκολες καταστάσεις δε βοηθάει, αλλά μην ξεχνάς ότι είσαι αγωνιστής και αυτό σημαίνει ότι δεν πρέπει να τα παρατήσεις αμαχητί. Για να βοηθήσω λίγο θα σου υπενθυμίσω τα εξής:

Τίποτα στη ζωή δεν είναι μόνιμο, εκτίμησέ το.

Μέτρα τις ευλογίες σου, είναι περισσότερες από όσες νομίζεις.

Περιέβαλλε τον εαυτό σου με θετικούς ανθρώπους.

Ασχολήσου μόνο με ότι μπορείς να ελέγξεις.

Επικεντρώσου στο παρόν. Το παρελθόν δεν είναι μέρος που κατοικείς πια και το μέλλον δεν στο εγγυάται κανείς.

Αισιοδοξία είναι, να φαίνονται προσωρινά χαμένα όλα και να γνωρίζουμε πως αυτό είναι ένα στάδιο και όχι το τέλος, συνεπώς είναι απαραίτητη για την επιτυχία.

Τέλος, πρέπει να μάθεις να συγχωρείς τον εαυτό σου. Όταν μπείς σπίτι μετά από μια σκληρή πάλη με την καθημερινότητα, όταν τα φώτα σβήσουν το μόνο που θα έχει απομείνει θα είσαι εσύ και ο εαυτός σου. Αναγνώρισε του ότι έχει προσπαθήσει και ας μην είναι τέλειος, συγχώρεσέ τον που σήμερα ίσως να μην κατάφερε να δώσει το 100% του, θύμισε σε σενα και σε εκείνον ότι οι μικρές ατέλειες είναι αυτές που μας κάνουν τέλειους.

Οι σκέψεις και οι πράξεις μας είναι οι προσωπικές μας πινελιές στο περιβάλλον που ζούμε – εμείς διαλέγουμε τις αποχρώσεις που θέλουμε, ας μην είναι μαύρες.

Γράφει η Αλεξία Βούλγαρη

Πηγή : .loveletters.gr