Η αγάπη είναι ευγένεια της ψυχής και δεν την έχουν όλοι.

«

Στα μάτια του ανθρώπου καθρεφτίζεται η ψυχή του …

είναι η ψυχή που μου λέει να σε ακολουθήσω …

στην εύθραυστη μελαγχολία που κρύβει το βλέμμα σου …

στο άγριο πέλαγος των χειλιών σου …

στο αύριο που δεν έχει έρθει ακόμη …

στο δρόμο σου που περνάει απ την καρδιά μου …

Η αγάπη και η φιλία είναι η δίδυμη ψυχή του ανθρωπισμού.

Ακτινοβολεί ασταμάτητα φως στην ομίχλη και το σκοτάδι της τόσο απάνθρωπης , άφιλης και εγωιστικής εποχής μας. Σήμερα οι άνθρωποι διακατέχονται από αμφιθυμικά συναισθήματα . Κλεισμένοι ερμητικά στον ιδιωτικό τους χώρο δεν θέλουν να έχουν επαφές με κανέναν . Ενδόμυχα όμως εύχονται να εισβάλει κάποιος και να σπάσει το κλουβί της μοναξιάς τους με ένα χαμόγελο .

Μαθαίνουμε από μικρά παιδιά να συλλαβίζουμε πρώτα το εγώ και το όχι. Μεγαλώνοντας ίσως ποτέ να μην μάθουμε να λέμε το εσύ και το ναι στην αγάπη. Μένοντας έτσι στην ουσία δέσμιοι του εαυτού μας. Βασιλιάδες σε ένα Βασίλειο μοναχικό .

Αμέτοχοι να κοινωνήσουμε το μυστήριο της αγάπης και να γίνουμε υπήκοοι στην χώρα της ανθρωπιάς.

Τόσοι αιώνες πέρασαν ώστε η κραυγή του ανθρώπου να γίνει ομιλία, και για τους περισσότερους δεν φτάνει μια ολόκληρη ζωή η ομιλία να γίνει συνομιλία .

Γινόμαστε συνεχώς απόμακροι και αποξενωμένοι απ την ζωή από τους άλλους από την ίδια την αγάπη και στην ουσία αδυνατούμε να δούμε ότι με αυτό τον τρόπο αποξενωνόμαστε από τον ίδιο μας τον εαυτό απ’ την ίδια μας την φύση. Γινόμαστε όντα αφύσικα.

Όσο ποιο μεγάλη είναι η προσκόλληση στο εγώ μας τόσο πιο πολύ χάνουμε τον εαυτό μας.

“Τα κλειδιά της ειρήνης τα ψάχνουν παντού οι άνθρωποι και δεν βλέπουν πως τα χει η αγάπη περασμένα στην ζώνη της.

“Η αγάπη είναι ένας ψυχικός δεσμός συμπάθειας στοργής και αφοσίωσης με ανιδιοτελή χαρακτήρα .

Μπορεί να διατηρηθεί χωρίς αμοιβαιότητα και να αγκαλιάζει τους πάντες . Κι αυτό γιατί η αγάπη είναι ένα υπαρξιακό γεγονός, ένα βαθύ συναίσθημα με απέραντη δύναμη και τρυφερότητα. Αποτέλεσμα αυτού συναισθήματος είναι να αναβλύζει από την ψυχή του ανθρώπου ένα αίσθημα ευφορίας και ασφάλειας, αλλά και να κομίζει ένα νόημα στην ζωή του ανθρώπου .

Η αγάπη αρχίζει με μια καλημέρα ,με μια χειραψία, με ένα ζεστό βλέμμα, με ένα χαμόγελο με μια γλυκιά κουβέντα στο ξεκίνημα της κάθε μας ημέρας, δημιουργώντας με τις εκρήξεις της σύμπαντα αγάπης και ανθρωπιάς που κάνουν τον βίο του ανθρώπου βιωτό.

Στην αγάπη όποιος αγαπάει αληθινά και σωστά ψυχολογεί και σέβεται τον άλλο και ακόμα πιο πολύ τον βοηθάει να εξελιχτεί σύμφωνα με την δική του φύση .

Το άνθος της αγάπης πολλές φορές οι άνθρωποι το μετατρέπουν σε σαρκοβόρο άνθος που εγκλωβίζουν τον πλησίον, τον αγαπημένο και τον απομυζούν. Ιδιωτικοποιούνται την ψυχή του στο όνομα της αγάπης .

Κανείς δεν έχει αυτό το δικαίωμα. Αυτοί που ξέρουν να αγαπούν αληθινά , δεν θέλουν να εξουσιάζουν, αλλά μελετούν και ψυχολογούν με προσοχή τον άλλο περικλείοντας τον με το ενδιαφέρον τους, ώστε να τον βοηθήσουν αν χρειαστεί και πάντα με στοργή και τρυφερότητα .

Γιατί η αγάπη είναι Ευγένεια Ψυχής. Η αγάπη είναι μια σύμμειξη με τον άλλο όπου ο καθένας διατηρεί ακέραιη και ανόθευτη την ατομικότητα του. Μια αγάπη που το άτομο δεν βλέπει το αγαπημένο πρόσωπο σαν προέκταση του εαυτού του. Παρόλο που είσαι το μισό κομμάτι μιας σχέσης πρέπει να παραμένεις ολόκληρος σαν άτομο ,πέρα από την σχέση .

Εμφύσημα πνοής , που αντί να εξαντλεί, να ενδυναμώνει το ενιαίο του αισθήματος της αγάπης μας ,ν να το τονώνει και να το αναπαράγει , να το εξελίσσει και να εξελίσσει και εμάς μαζί . Η αγάπη να μην στέκεται εμπόδιο, απομονώνοντας μας από τον κόσμο.

Γιατί αυτή η ανεδαφική φυγή από τους ανθρώπους όταν διαιωνίζεται και γίνεται τρόπος ζωής, ακόμη και όταν ξεκινάει ως αγάπη, δεν έχει μέλλον. Η αγάπη είναι μια φωτιά που τροφοδοτείται, όχι μόνον από τον άλλο, αλλά και από τους άλλους.

Η τέχνη της αγάπης είναι πίσω από την κουρτίνα της ζωής.

Αυτή που αδυνατούν να επιλέξουν οι άνθρωποι. Αυτή που είναι εμπρός στα μάτια τους και πεισματικά την αγνοούν. εμπρός τους είναι και αυτοί ψάχνουν. Το πιό εύκολο και απλό το κάνουν να φαντάζει δύσκολο και ανυπέρβλητο, αδύνατο. Κάνουν την αγάπη ανύπαρκτη στην ζωή τους.

Γίνονται ανέραστοι και ανίκανοι ευνουχίζοντας την ίδια τους την ύπαρξη. Στερούν από τον εαυτό τους την ευτυχία. Ψάχνουν παντού εκτός από εκεί που πρέπει..

Μα είναι τόσο απλό. Μην χάνεστε μέσα σε λόγια και σκέψεις, σε πολύπαθες αναζητήσεις, μάταια δεν θα το βρείτε. Ο δρόμος που οδηγεί σε αυτό είναι ένας. Αυτός που φέρνει την ζωή .

και ο τρόπος για να το βρεις είναι πάλι ένας και μοναδικός.

Θέλεις να στον πω ; Σιώπα και άκου την ζωή, άκου τον χτύπο που ηχεί ρυθμικά. Άκου.

Άκουσες ; πίσω από αυτή την κουρτίνα κρύβονται όλα τα φανερά μυστικά. Είναι τόσο απλό και όμορφο .

Ο χτύπος της καρδιάς σου είναι. Μάθε να τον ακούς, ζήσε την μελωδία

χόρεψε στον ρυθμό του. Ζήσε σου λέει. Αλλά δεν έχει λόγια να στο πει . Πρέπει να μάθεις να μιλάς την γλώσσα του .

Ανθρωπιά λέγεται. Και την μιλούν οι άνθρωποι .

Αυτοί που έμαθαν απ’ την ζωή να την ακούν.»

Πηγή : .awakengr.com