Πάτα γερά τα πόδια σου στην γη, και πάμε!

Γίνε επιτέλους εκείνος ο άνθρωπος που ονειρεύεσαι. Ξύπνα ένα πρωί και πάρε τις αποφάσεις σου. Χρόνια τώρα έχεις πλάσει το ιδανικό μέσα στην ψυχή σου και ποτέ δεν τόλμησες να το προσεγγίσεις. Βγάλτα όλα από το μυαλό σου, ήρθε η στιγμή σου.

Ξέχασέ τα, δεν ωφελεί να τρώει ένα μαμούνι τα σωθικά σου. Χαμογέλασε γιατί ο κόσμος στέρεψε από χαμόγελα. Το έχεις ανάγκη εσύ καταρχήν, πέρα από τους άλλους. Παίξε μαζί με παιδιά, έχουμε ανάγκη την συναναστροφή μας με την αθωότητά τους. Μίλα, γλύκανε την ψυχή σου με λέξεις όμορφες και απλές. Μάθε να χαμογελάς και στα εύκολα και στα δύσκολα. Άγγιξε την αισιοδοξία με την ψυχή σου.

Στον επόμενο που θα μπει στον κόπο να σε ρωτήσει, αν είσαι καλά και τι γίνεται, μην του κρυφτείς πίσω από ψέματα, μην φοβηθείς να πεις ότι δεν είναι καλά τα πράγματα, όλοι μας έχουμε τα πάνω μας και τα κάτω μας. Μην νομίζεις ότι όλοι όσοι σε περιβάλλουν είναι ατσαλάκωτοι. Άσε τι δείχνουν, ο φόβος καμουφλάρει την εικόνα. Όλοι μας έχουμε κάνει λάθη, η διαφορά είναι ότι κάποιοι τα αναγνώρισαν και τα αποδέχθηκαν, αλλά κάποιοι άλλοι δεν τα αναγνώρισαν. Και η μη αποδοχή πάντα προβλήματα θα δημιουργεί. Δεν γίνεται να μην κάνεις λάθη, δεν γίνεται να ζεις μια ζωή προστατευμένος, κάποια στιγμή πρέπει να σπάσει αυτό το κέλυφος του φόβου σου.

Να βγεις έξω, να αντιμετωπίσεις κατά μέτωπο τις καταστάσεις. Δεν λειτουργεί αποτρεπτικά η ζωή ποτέ, από τα λάθη σου μαθαίνεις να κάνεις καλύτερες επιλογές. Έτσι προχωράς και πηγαίνεις μπροστά, σταματάς με τα χρόνια να επαναλαμβάνεις τα ίδια λάθη.

Φύγε μπροστά, το μόνο σίγουρο είναι ότι θα σκοντάψεις και θα ξαναπέσεις κάτω στην ζωή σου. Εκεί είναι η ώρα να μην πάρεις και τον εαυτό σου πολύ σοβαρά, να γελάσεις λίγο με τα χάλια σου, να αυτοσαρκαστείς. Να μάθεις να αντιμετωπίζεις τα προβλήματά σου με χιούμορ, γιατί και αυτό λείπει και είναι απαραίτητο.

Σήκω πάνω, αρκετά κλαψούρισες.

Σταμάτα να είσαι απρόσιτος άνθρωπος, γίνε γήινος, ρίξε τα τείχη που σε περιβάλλουν και σταμάτα να είσαι ένας κακομαθημένος εγωιστής. Η ζωή ευνοεί πάντα τους ταπεινούς και τους συνειδητοποιημένους. Δεν είσαι ο μόνος που έχεις προβλήματα και δυσκολίες, όλοι έχουμε, άλλα μάθαμε να μιλάμε για αυτά και να τα μοιραζόμαστε. Μαλακώνει ο πόνος όταν τον μοιράζεσαι. Παρέα με την μοναξιά κανένας δεν αντιμετώπισε τις δυσκολίες του, αντιθέτως βούλιαξε σε σκοτεινές θάλασσες.

Όλοι μας φοβηθήκαμε, μα αποφασίσαμε να μην πορευτούμε με την μοναξιά, αλλά με ανθρώπους. Βγάλε από μέσα σου τους φόβους σου, κλείσε οριστικά αυτήν την πόρτα, πέτα το κλειδί και κέρδισε την ζωή. Μέχρι να κλείσουμε τα μάτια μας, θα πέφτουμε κάτω και θα πονάμε.

Σήκω πάνω και ζήσε.

Γράφει η Μαρίσα Παππά

Πηγή :loveletters.gr