Ένα μικρο οδοιπορικό για τη γαλοπούλα.
Ένα μικρο οδοιπορικό για τη γαλοπούλα.
Ήξερες ότι οι γαλοπούλες κοιμούνται πάνω στα δέντρα ή ότι οι άγριες γαλοπούλες μπορούν να πετάξουν και μάλιστα με 55 μίλια την ώρα (αν και σε χαμηλό ύψος); Το ότι αλλάζει το κεφάλι τους χρώμα, από κόκκινο σε ροζ, σε λευκό και σε γκρίζο ανάλογα με τη διάθεσή τους; Μήπως «κοκκινίζουν» κι από ντροπή, (το σκέφτεσαι…);
Η γαλοπούλα, γεμιστή ή όχι είναι η «βασίλισσα» του γιορτινού Χριστουγεννιάτικου τραπεζιού, έχοντας κατατροπώσει τους παραδοσιακούς «αντιζήλους» της, από τη Δύση μέχρι την Ανατολή. Το σύμβολο της ιστορίας της αμερικάνικης γαστρονομίας (και όχι μόνο), ζούσε ήδη στα δάση της βόρειας αμερικανικής ηπείρου, πολύ πριν την ανακάλυψη της από τον Κολόμβο. Το κρέας και τα αυγά της αποτελούσαν βασικό στοιχείο της διατροφής των αυτοχθόνων που στόλιζαν μάλιστα τις ενδυμασίες και τα κεφάλια τους, ανάλογα τη σπουδαιότητά τους εντός της φυλής, με τα φτερά τους. Όσο να ‘ναι, οι γαλοπούλες έχουν κάτι το ηγεμονικό και εξωτικό
Κυριολεκτικά πήρε το όνομά της από μια χώρα, την Τουρκία. Οι πρώτοι Ευρωπαίοι που συνάντησαν αυτό το πουλερικό ήταν οι ισπανοί κονκισταδόρες, όταν έφτασαν στο Μεξικό τον 17ο αιώνα και πίστεψαν ότι είχαν ανακαλύψει τις Ινδίες. Ονόμασαν το «στρουμπουλό» εντυπωσιακό πουλί «ινδική όρνιθα». Περίπου το 1824 αποφάσισαν να το μεταφέρουν από τον Νέο Κόσμο στη Ευρώπη. Το έργο ανέλαβαν Τούρκοι έμποροι. Η σύνδεση αυτή στο μυαλό των ευρωπαίων της έδωσε το όνομα «turkey» (Τουρκία). Δεν τη συναντάς όμως παντού με αυτό το όνομα: στη Γαλλία ονομάζεται “dinde” που ουσιαστικά σημαίνει «από τις Ινδίες», ενώ στην Ελλάδα τη λέμε «γαλοπούλα» ή «γάλο», από το λατινικό gallus και σήμαινε πτηνό της Γαλατίας. Στα αιγυπτιακά αναφέρεται ως «ελληνικό πουλί» και στα αραβικά ονομάζεται ντικρουμί , δηλαδή «Ρωμαίικος κόκορας». Στα Βουλγαρικά έχει το όνομα μισίρκα εκ του Μισίρι, δηλαδή Αίγυπτος. Στα Ολλανδικά λέγεται καλκόεν, δηλαδή «από την Καλκούτα» (στην Ινδία). Γενικά, δεν πρέπει να υπάρχει ζωντανό στον πλανήτη που το όνομά του να προκαλεί τέτοια «σύγχυση»!
Υπάρχει λόγος που δεν τρώμε τα αυγά της γαλοπούλας. Οι κότες γεννούν περίπου 300 αυγά το χρόνο, σύμφωνα με ένα «αυστηρό» πρόγραμμα. Οι γαλοπούλες περίπου 100 και κυρίως την άνοιξη. Αρχίζουν να γεννούν αυγά σε μεγαλύτερες ηλικίες απ’ ότι οι κότες και έχοντας ήδη αποκτήσει βάρος, που σημαίνει πως χρειάζεται μεγαλύτερος χώρος και τροφή για να πάρεις αυγά από τις γαλοπούλες. Επίσης, είναι λίγο πιο ευαίσθητες ως μητέρες και η προσπάθεια να τους πάρεις τα αυγά μπορεί να αποδειχτεί πραγματική πρόκληση. Υπάρχουν αυγά γαλοπούλας στην αγορά, αλλά δεν τα βρίσκουμε συχνά και κοστίζουν και λίγο ακριβότερα από της κότας.
Η θρεπτική αξία της γαλοπούλας είναι πολύ μεγάλη με αντιοξειδωτικές ικανότητες και ένα μεγάλο ποσοστό βιταμινών και ιχνοστοιχείων.
Πηγή :
athensvoice.g