Μαμά σε αγαπώ

Η ημέρα της μητέρας τι να πούμε και τι να γράψουμε. Όλα είναι φτωχά μπροστά στο μεγαλείο της. Η μάνα είναι ο ομφάλιος λώρος που ουσιαστικά δεν κόβεται ποτέ, ακόμα και να φύγει η παρουσία της μέχρι τα βαθιά γεράματα είναι έντονη. Σε κάθε κακοτοπιά αναφέρουμε το όνομα της όπως της Παναγίας γιατί μάνα είναι και αυτή. 

 

Επειδή  ο Θεός γνώριζε την ανάγκη των νηπίων για φροντίδα έστειλε αυτούς  τους αγγέλους  να προστατεύουν τα βήματα τους. Το δέσιμο παιδιού μητέρας είναι α ριχτό. Το έχει μέσα της εννέα μήνες είναι το διάστημα της  γνωριμίας  και του δεσίματος  εμβρύου και μητέρας. Ανάμικτα συναισθήματα  χαράς και φόβου.  Όταν μια γυναίκα αντιλαμβάνεται ότι θα γίνει μητέρα. Φόβος  γιατί η επιλογή να το φέρει στον κόσμο είναι δική της χωρίς τη σύμφωνη  γνώμη εκείνου. Χαρά γιατί  είναι φτιαγμένη και ταγμένη να γίνει μάνα. 

 

Το διάστημα  της εγκυμοσύνης δεν είναι και το πιο εύκολο  πράγμα  στον  κόσμο. Μπορούμε  να το ονομάσουμε  και Γολγοθά  η και οδύσσεια. Χάνεις  την  ελευθέρια σου βαραίνεις,  η ορμόνες σου μην  κρυβόμαστε  μουρλαίνονται,  θέλει  πολύ υπομονή και από σένα την ίδια αλλά και τους γύρω σου, είναι το περιβάλλον που θα μεγαλώσει αυτό το υπέροχο  πλασματακι. 

 

Είναι πρώτη φορά που η γυναίκα θεωρεί  ότι πρώτη  προτεραιότητα της  είναι αυτό το αγγελάκι που δεν το γνωρίζει αλλά το αισθάνεται. Αυτός/η επαναστάτρια  διεκδικεί το μεγαλύτερο κομμάτι  του  εαυτού της. Οι φόβοι γιγαντώνονται αν θα είναι αξία των περιστάσεων. 

 

Ξέρει ότι φέρνει αυτή την  ψυχούλα σε ένα  σκληρό κόσμο που πρέπει να την προετοιμάσει  να είναι δυνατή και  ετοιμοπόλεμη, ανταγωνιστική χωρίς να χάσει το αίσθημα της δικαιοσύνης του ρομαντισμού και της αγάπης. 

 

Από την ημέρα που θα  κρατήσει  αυτό το αγνό αθώο αγγελάκι στα χέρια της ξέρει ότι η ζωή της  είναι δεμένη με τους δυνατότερους δεσμούς αγάπης και ευθύνης για την προστασία του. Αυτό ισχύει σε ολόκληρο το ζωικό  βασίλειο.. 

 

Πολλές  φορές  στη πορεία της  ζωής της αναρωτιέται αν έδωσε αυτά που έπρεπε η αν είχε και άλλα που έπρεπε να δώσει η αν ο τρόπος  που τα έδωσε έπρεπε να είναι διαφορετικός. 

 

Λένε μερικοί πως τα παιδιά διαλέγουν ως ψυχές  τη μάνα τους και αυτές πάντα αγωνιούν αν ήταν οι κατάλληλες. Και έρχεται ένα τηλέφωνο την  ημέρα  της γιορτής της μητέρας  και ακούς τη φωνή του παιδιού σου που με τρυφερότητα  σου λέει χρόνια πολλά μαμά!!

 

 Η ψυχή της μάνας αναγαλλιάζει  σκεπτόμενη ότι είμαι  άνθρωπος θα έκανα λάθη άλλα ήμουν πάντα δίπλα σου. 

 

Ήμουν  το λιμάνι σου στις μεγάλες καταιγίδες.

 Ήμουν η ομπρέλα σου στις νεροποντές. 

Ήμουν ο φάρος σου μην τυχόν  σκάσεις  στα βράχια.

Τι και αν μεγάλωσα 

Τι και αν μεγάλωσα τα παιδιά μου

Τι και αν έφυγες μακριά μου 

Πάντα θα είσαι ο φάρος μου. 

Κι ένα τέταρτο μητέρας αρκεί για δέκα ζωές, και πάλι κάτι θα περισσέψει που να το ανακράξεις σε στιγμή μεγάλου κινδύνου. Οδυσσέας Ελύτης

 Γράφει η Μυρτώ Πανθέου