Σ’ αυτό το φέρετρο ακουμπά η Ελλάδα!
Σ’ αυτό το φέρετρο ακουμπά η Ελλάδα!
27 Φεβρουάριου μια συννεφιασμένη Κυριακή μια βροχερή μέρα μια θλιμμένη μέρα, ο ουρανούς μαύρος και θυμωμένος. Και ο παραλογισμός του πολέμου καλά κρατεί. Η αλήθεια είναι ότι με βάση τη λογική και την εξέλιξη του ανθρώπου, ο καθένας θα περίμενε πως οι πόλεμοι στην πορεία του χρόνου θα είχαν εξαλειφθεί. Αντίθετα, όμως, αυτή η κατάσταση όχι μόνο δεν σταμάτησε, αλλά πήρε μεγαλύτερη διάσταση. Οι άνθρωποι παραδομένοι στο κέρδος αντί να χρησιμοποιήσουν τη «δύναμη» της τεχνολογίας προς κοινό όφελος, δημιούργησαν νέα όπλα, πιο εξελιγμένα και συνεπώς πιο ικανά να προκαλέσουν μεγαλύτερες καταστροφές.
Και όλο αυτό το κακό για να προσθέσουν ένα κομμάτι γης και χρήματα.
Σαν σήμερα στις 27 Φλεβάρη 1943 έφυγε ο μεγάλος μας ποιητής Κωστής Παλαμάς.
Η κηδεία του, έκρηξη στην κατεχόμενη Αθήνα.
Ο ποιητής Άγγελος Σικελιανός, δίνοντας το πνεύμα ομόθυμης παρουσίας του λαού στην κηδεία και “με μια φωνή όσο ποτέ δυνατή” απήγγειλε το ποίημα, που είχε γράψει τα χαράματα της κηδείας προς τιμήν του μεγάλου ποιητή:
“Ηχήστε σάλπιγγες… Καμπάνες βροντερές,
δονήστε σύγκορμη τη χώρα πέρα ως πέρα…
Βογκίξτε τύμπανα πολέμου… φοβερές
σημαίες, ξεδιπλωθείτε στον αέρα:
Σ’ αυτό το φέρετρο ακουμπά η Ελλάδα!…
Μυρτώ Πανθεου
