Λίγο πριν σβήσουν τα φώτα

Λίγο πριν σβήσουν τα φώτα και το καρουζέλ σταματήσει να γυρνάει

Για πολλούς τα Χριστούγεννα είναι η αγαπημένη τους γιορτή. Είναι η εποχή που μπορούν να ξεφύγουν και να ταξιδέψουν στο όνειρο μέσα από μια διαδρομή με πολύχρωμα στολίδια και φώτα. Μπορούν να χορέψουν κάτω από μια φαντασμαγορική γιορτή αστεριών μέσα στο κέντρο της πόλης…κάτω από τα φώτα… Μετά τις 6 Ιανουαρίου όμως, το όνειρο τελειώνει κι έρχεται η ώρα να ξυπνήσουμε. Τα φώτα θα σβήσουν κι η πόλη θα στέκει πλέον σκοτεινή και σιωπηλή με μόνο φως, τις σκέψεις όσων μπορούν να είναι ακόμα αισιόδοξοι…

Λίγο πριν σβήσουν τα φώτα… Οι τελευταίες χριστουγεννιάτικες μπάλες λαμπυρίζουν στο σκοτάδι. Λίγο πριν επιστρέψουν τα χριστουγεννιάτικα στολίδια στα κουτιά τους. Λίγο πριν πάρουν μαζί τους τα όνειρά μας και τα κρύψουν σε ένα σκοτεινό δωμάτιο, σαν να μας τιμωρούν που πρέπει να περιμένουν τις επόμενες γιορτές για να λάμψουν ξανά. Σαν να μας τιμωρούν που πρέπει να περιμένουν να περιμένουν τον χρόνο να κάνει τον κύκλο του και όπως λέει ένα ρητό «να βρεθούν από τα χαμηλά και πάλι στα ψηλά». 

 Λίγο πριν σβήσουν τα φώτα…Τώρα που ο Άγιος Βασίλης χαμογελάει μελαγχολικά από την κορυφή του πιο ψηλού κτιρίου γιατί ολοκλήρωσε και φέτος το ταξίδι του, γιατί κατάφερε να δημιουργήσει χαμόγελα έστω και προσωρινά. Τώρα που ετοιμάζεται να πετάξει και να πέσει στο λήθαργό του αφήνοντας πίσω του μια βροχή από κρυστάλλινα δάκρυα, γιατί κάθε χρόνο όλο και λιγότεροι πιστεύουν σε αυτόν αληθινά…Και κάθε χρόνο…τα δώρα που μοιράζει είναι όλο και πιο λιγοστά… 

Λίγο πριν σβήσουν τα φώτα…Λίγο πριν επιστρέψουν οι καλλικάντζαροι στα έγκατα της γης, αφήνοντας πίσω τους το χάος που έχουν προκαλέσει. Αφήνοντας πίσω τους σπασμένες ελπίδες για ευχές που δεν κατάφεραν να πραγματοποιηθούν. Γκρεμίζοντας τον κόσμο κάποιων που θα προσπαθούν να μαζέψουν τα κομμάτια τους. Και θα τα χτίζουν από την αρχή ξανά, για έναν ολόκληρο χρόνο, ώστε την επόμενη φορά να τα ψιθυρίσουν ατόφια στον άνεμο κι εκείνα να πετάξουν ψηλά, μακριά από τα τέρατα που στοιχειώνουν αυτές τις μέρες και να βγουν αληθινά.… 

 Λίγο πριν σβήσουν τα φώτα… Οι τελευταίες χριστουγεννιάτικες μπάλες λαμπυρίζουν στο σκοτάδι. Λίγο πριν επιστρέψουν τα χριστουγεννιάτικα στολίδια στα κουτιά τους. Λίγο πριν πάρουν μαζί τους τα όνειρά μας και τα κρύψουν σε ένα σκοτεινό δωμάτιο, σαν να μας τιμωρούν που πρέπει να περιμένουν τις επόμενες γιορτές για να λάμψουν ξανά. Σαν να μας τιμωρούν που πρέπει να περιμένουν να περιμένουν τον χρόνο να κάνει τον κύκλο του και όπως λέει ένα ρητό «να βρεθούν από τα χαμηλά και πάλι στα ψηλά». 

 Λίγο πριν σβήσουν τα φώτα…Τώρα που ο Άγιος Βασίλης χαμογελάει μελαγχολικά από την κορυφή του πιο ψηλού κτιρίου γιατί ολοκλήρωσε και φέτος το ταξίδι του, γιατί κατάφερε να δημιουργήσει χαμόγελα έστω και προσωρινά. Τώρα που ετοιμάζεται να πετάξει και να πέσει στο λήθαργό του αφήνοντας πίσω του μια βροχή από κρυστάλλινα δάκρυα, γιατί κάθε χρόνο όλο και λιγότεροι πιστεύουν σε αυτόν αληθινά…Και κάθε χρόνο…τα δώρα που μοιράζει είναι όλο και πιο λιγοστά… 

Λίγο πριν σβήσουν τα φώτα…Λίγο πριν επιστρέψουν οι καλλικάντζαροι στα έγκατα της γης, αφήνοντας πίσω τους το χάος που έχουν προκαλέσει. Αφήνοντας πίσω τους σπασμένες ελπίδες για ευχές που δεν κατάφεραν να πραγματοποιηθούν. Γκρεμίζοντας τον κόσμο κάποιων που θα προσπαθούν να μαζέψουν τα κομμάτια τους. Και θα τα χτίζουν από την αρχή ξανά, για έναν ολόκληρο χρόνο, ώστε την επόμενη φορά να τα ψιθυρίσουν ατόφια στον άνεμο κι εκείνα να πετάξουν ψηλά, μακριά από τα τέρατα που στοιχειώνουν αυτές τις μέρες και να βγουν αληθινά.

 Λίγο πριν σβήσουν τα φώτα… Οι τεράστιοι πολυέλαιοι αστράφτουν, δημιουργώντας ψευδαισθήσεις που αντανακλώνται στους καθρέφτες. Μοιάζουν έτοιμοι να διαλυθούν σε εκατομμύρια μικρούς κρυστάλλους, που θα σκορπίσουν σαν αστερόσκονη στον άνεμο μόλις σβήσουν τα φώτα, όπως σκόρπισαν οι ευχές μας, σαν πυροτεχνήματα την Πρωτοχρονιά. Τα φωτεινά κτίρια ξεθωριάζουν μέσα στην ομίχλη, όπως ξεθωριάζουν οι ζεστές αναμνήσεις μας… λίγο πριν σβήσουν τα φώτα και προσγειωθούμε στην καμινάδα μας, κι επιστρέψουμε και πάλι στην πραγματικότητα.

 Λίγο πριν σβήσουν τα φώτα… Λίγο πριν το καρουζέλ σταματήσει να γυρνά. Λίγο πριν το μουσικό κουτί σωπάσει κι η μελωδία σταματήσει για μια ολόκληρη χρονιά. Ξεκινάει η αντίστροφη μέτρηση… 

Πάμε από την αρχή ξανά!

Επιμέλεια κειμένου – Μυρτώ Πανθέου

Πηγή :  anapnoes.gr