Η καλύτερη εναλλακτική λύση
Αλλαγές ραγδαίες πέφτουν σαν τσουνάμι και όποιον πάρει ο χάρος, τρέχουμε λες και θέλουμε να σωθούμε από την πλημύρα . Και το ίδιο βασανιστικό ερώτημα... Που είμαι, ποιος είμαι, που πάω. Ποια είναι τα καινουργια δεδομενα; Τα πάντα είναι εικονικά . Αισθάνομαι ότι είμαι μια μαριονέτα που κάποιος μου τραβάει τα σχοινάκια για να περάσει την ώρα του και σπάει πλακά μαζί μου. Δεν τον βλέπω. δεν μπορώ να τα βάλω μαζί του.
Θυμώνω χτυπάω τα πόδια σαν οργισμένο παιδί τον προκαλώ να παρουσιαστεί μπροστά μου να ζυγίσω τις δυνάμεις του και να δω τις δίκες μου. Και εκείνος γελάει και μου τραβάει το σχοινάκι δείχνοντας μου τη δύναμη του, με πονάει και ο πόνος ξεπερνάει την οργή μου .Καταλαβαίνω ποσό μικρή και ασήμαντη φαινουμαι στα ματιά του. Τα πελώρια αυτά ματιά που τα φαντάζουμαι σαν μεγάλες οθόνες που δεν του ξεφεύγει τίποτα.
Η πρώτη εναλλακτική σκέψη του φόβου και της ανασφάλειας είναι να χωθώ σε κάποια σκοτεινή γωνία για να μην με βλέπει...
Η δεύτερη εναλλακτική σκέψη. Είναι ότι θα το παλέψω γιατί κάνεις δεν μπορεί να μου στερήσει την ελευθερία μου.Και γιατί πιστεύω οτι τίποτα και κανείς δεν συματοδοτεί καμιά αλλαγεί εποχής και δεδομένων αν εμείς δεν αλλάξουμε μέσα μας.
Η Τρίτη εναλλακτική σκέψη. Είναι να τον καλμάρω για να μπορέσω να τον πάρω με το μέρος μου. Να βρω τα τρωτα του σημεια Να πατήσω πάνω σ αυτά και να παίξω με το δικό μου τραμπολίνο να του δείξω τα δικά μου παιχνίδια που ίσως τον διασκεδάσουν περισσότερο από τα δικά του.
H ζωή από μόνη της είναι η καλύτερη εναλλακτική λύση .Αν σου δοθεί μην την προσπεράσεις, μην την υποτιμήσεις, μην σταθείς σε μικρά εμπόδια που μέσα στο μυαλό σου τα κάνεις μεγάλα . Κανείς δεν θα σου τραβήξει με σχοινάκι τα χέρια σου εάν δεν του το επιτρέψεις.
Αγκάλιασε την κράτησε την τρυφερά και ρούφηξε όλους τους χυμούς της.
Αφέσου και ταξίδεψε στη θάλασσα της που τόσες εμπειρίες σου διδάσκει.
Άκουσε την υπέροχη μουσική… Πάρε δύναμη στις φουρτούνες της και απόλαυσε τη γαλήνη της.
Γιατί είναι λίγη και λήγει …
Γράφει η Μυρτώ Πανθέου
