Το κουτί της Πανδώρας
Μετά από την κλοπή της Ιερής Φωτιάς από τον Προμηθέα, η ζωή πάνω στη γη έγινε πιο ευτυχισμένη γιατί ο Τιτάνας Προμηθέας έμαθε στους ανθρώπους διάφορες τέχνες και τους χάρισε κάθε λογής γνώσεις. Ο Δίας τιμώρησε σκληρά, όχι μόνο τον κλέφτη, αλλά και τον κλεπταποδόχο, δηλαδή το ανθρώπινο γένος. Για το σκοπό αυτό πρόσταξε τον Ήφαιστο να πλάσει με χώμα και νερό ένα ανθρώπινο ομοίωμα γυναίκας στο οποίο έδωσε ζωή, γλυκιά φωνή και ταυτόχρονα ομορφιά παρόμοια με τις αθάνατες θεές. Κατόπιν, την παρέδωσε στους θεούς του Ολύμπου οι οποίοι τη στόλισαν με όλα τα χαρίσματά τους, δίνοντάς της ο καθένας από ένα θεϊκό δώρο, εξ’ ου και η προέλευση του ονόματός της (Πανδώρα, παν + δώρα, δηλαδή όλα τα δώρα).Όταν πια ήταν έτοιμη, ο Δίας της έδωσε ένα κουτί (πιθάρι), όπου περιείχε τα γαμήλια δώρα του και πρόσταξε τον Ερμή να την πάει στον Προμηθέα, προσφέροντάς την για σύζυγό του. Όντας πανέξυπνος, ο Προμηθέας υποπτεύθηκε την παγίδα και αρνήθηκε. Τότε ο Ερμής, σύμφωνα με τις οδηγίες του Δία, την πρόσφερε στον άμυαλο αδελφό του, Επιμηθέα, ο οποίος θαμπώθηκε από την ομορφιά της και τη δέχθηκε παρά τις επίμονες συμβουλές του αδελφού του να μη δεχθεί ποτέ δώρα σταλμένα από το Δία. Ο Επιμηθέας λοιπόν δεν τον άκουσε, η Πανδώρα τον μάγεψε με την ομορφιά της και στο τέλος την παντρεύτηκε. Δεν άργησε όμως να μάθει πόσα δεινά είχε μαζί της για τους ανθρώπους. Κανένας δεν ήξερε τι υπήρχε μέσα στο κουτί (πιθάρι) και κανένας δεν τολμούσε να το ξεσκεπάσει. Εκείνος, περίεργος να δει τα δώρα του Δία σήκωσε το βαρύ καπάκι και πλήθος συμφορών αγνώστων μέχρι τότε στους ανθρώπους - πόνοι, οδύνες, θάνατος - ξεχύθηκαν πάνω στη γη. Μόνο η Ελπίδα είχε απομείνει στον πάτο του πιθαριού!
Ο Μύθος της Πανδώρας, ίδιος στον κεντρικό του άξονα, σώζεται σε διάφορες εκδοχές (Ησιόδου, Αισώπου, Αισχύλου), όπως επίσης συναντάται και σε όλους τους Ανατολικούς λαούς. Σαφέστατη είναι η ομοιότητά σε μια παραλλαγή του, πιθανότατα η παλαιότερη όλων, σύμφωνα με την οποία ο Δίας γέμισε με πραγματικά δώρα το κουτί δίνοντας όμως την εντολή να μην ανοιχτεί ποτέ. Περίεργη καθώς ήταν η Πανδώρα όμως, το άνοιξε με αποτέλεσμα όλα τα καλά και αγαθά που ο Δίας είχε χαρίσει στους ανθρώπους, με εξαίρεση την Ελπίδα, να πετάξουν πάλι προς τον ουρανό και προς τους Αθάνατους Θεούς.
Τώρα που τελείωσε ο μύθος, πάμε στην πραγματικότητα...
Οι μέρες κυλούν αργά και βασανιστικά, γεμάτες πόνο, θλίψη, αγανάκτηση, απελπισία, αρρώστιες... Οι σκέψεις σε βασανίζουν κάνοντάς σε να χάνεις τον ύπνο σου, τις μέρες σου και τη ζωή σου. Τόσες στιγμές και ευκαιρίες πάνε χαμένες Ναι, η κατάθλιψη χτύπησε και τη δική σου πόρτα! Δε θέλεις να δεις κανέναν, δεν έχεις κουράγιο για τίποτα απολύτως... Ποια δουλειά, ποιοι φίλοι; Ποιες δραστηριότητες; Δεν έχεις το κουράγιο ούτε μέχρι το περίπτερο να πας, και θα κάτσεις να αντιμετωπίσεις τα θεριά εκεί έξω; Όλο πέφτεις... Πέφτεις... Πέφτεις... Μέσα σε ένα βαρέλι χωρίς πάτο.
Οι μέρες είναι ίδιες, σαν τίποτα να μην κυλάει, σαν όλα τα δεινά που απελευθέρωσε η Πανδώρα να ήρθαν πάνω σου και να μην σε αφήνουν "ν' αγιάσεις". Μήπως όμως τα δεινά δε σε βρήκαν ακριβώς, αλλά τα βρήκες εσύ από μόνος σου; Έχεις αναρωτηθεί ποτέ ότι ίσως εσύ ο ίδιος να τα κάνεις όλα δύσκολα; Μήπως αυτό που σε ταλαιπωρεί έχει λύση τελικά, αλλά εσύ δεν έχεις ασχοληθεί να τα βρεις;
Δε λένε ότι σε κάθε δράση υπάρχει και αντίδραση; Κάτσε με ηρεμία και αναλογίσου, αν χρειαστεί πάρε χαρτί και μολύβι και γράψ' το. Ξεκίνα, για αρχή, με τον ίδιο σου τον εαυτό και ύστερα με τον περίγυρό σου και τον κόσμο. Ίσως να σε ενοχλούν κάποιες καταστάσεις, ειδικά στον καιρό που διανύουμε, όχι μόνο συμπεριφορές. Για παράδειγμα, μπορεί να σε ενοχλεί το σώμα σου, να θέλεις να γίνεις πιο υγιής, να θέλεις χάσεις ή να πάρεις κιλά. Μπορεί να σε ενοχλεί η δουλειά σου, οι ευθύνες που έχεις, πέραν από αυτές των καθηκόντων σου. Ίσως ο/η σύντροφός σου να μη σου δίνει την αγάπη και προσοχή που σου αξίζει. Ίσως... Ίσως... Ίσως...
Αναλογίσου και οργάνωσε τις σκέψεις σου κι ύστερα για κάθε ένα θέμα προσπάθησε να δεις -σαν εξωτερικός θεατής- το δικό σου μερίδιο ευθύνης. Για παράδειγμα - γιατί δεν κάνεις αυτή τη διατροφή που τόσο καιρό σκέφτεσαι; Γιατί δεν πας να περπατήσεις μισή ωρίτσα -που μεταξύ μας, το σκέφτεσαι και απογοητεύεσαι που δεν το ξεκινάς ποτέ; Γιατί έχεις αναλάβει τόσα project στη δουλειά και δε μιλάς ανοιχτά για αυτό που χρειάζεσαι και για την πίεση που νιώθεις; Εξηγήσου, προστάτευσε τον εαυτό σου και βοήθησε, αλλά με πρόγραμμα που θα εξυπηρετεί και εσένα. Γιατί να μην αγαπάς πρώτα εσύ τον εαυτό σου και να περιμένεις από κάποιο "σύντροφο" να το κάνει για εσένα; Λογικό δεν είναι να μη λειτουργήσει μια σχέση με αυτόν τον τρόπο; Από την άλλη, αν εσύ είσαι σωστός και ξηγιέσαι και αποδεικνύεται ότι ο άλλος είναι λάθος,τότε έχεις επιλογή ή να θέσεις τους όρους σου ή να φύγεις. Τα πράγματα είναι απλά!
Οργάνωσε τη σκέψη σου, και για κάθε ένα "δεινό" που σε βρίσκει, βρες και εσύ μία λύση για να το βγάζεις από τη μέση! Όλα τα προβλήματα και οι σκέψεις που σε ταλαιπωρούν και εσένα και όλους μας, έχουν λύση! Τη λύση την κρατάμε εμείς στα χέρια μας! Δε γεννηθήκαμε για να υποφέρουμε! Γεννηθήκαμε για να ζούμε όσο καλύτερα μπορούμε, για να είμαστε ευτυχισμένοι, παρά τα "δεινά" που κατά καιρούς συναντάμε! Δράσε εποικοδομητικά για να έχεις και την αντίστοιχη αντίδραση!
Θυμάσαι τι ήταν αυτό που έμεινε μέσα στο κουτί; Πολύ σωστά, Η ΕΛΠΙΔΑ! Μη σταματάς να ελπίζεις! Η ζωή προχώρησε παρά τα "δεινά" , εξακολουθεί να προχωράει και θα προχωράει για πάντα! Το ίδιο πρέπει να κάνεις κι εσύ. Σήκω πάνω και προχώρα, ήλπιζε, σκέψου αισιόδοξα, απέδειξε στον εαυτό σου τι αξίζεις και θα γίνεις ευτυχισμένος!
Η ζωή είναι εκεί έξω και είναι ωραία!
Γράφει Δέσποινα Σημάκου ( Καλυψώ )Πηγή : enfo.gr
