Μαζί για πάντα

Τα μάτια του ήταν τόσο καστανά όσο η γη, ανοιχτά και γεμάτα θαυμασμό. Όταν μίλησε, τα λόγια του ήταν απαλά όπως το μετάξι, αλλά αντηχούσαν σαν βροντές. Ήξερα ότι τον αγάπησα μόλις το βλέμμα του συναντήθηκε με το δικό μου. Φιληθήκαμε για πρώτη φορά κάτω από μια νύχτα γεμάτη αστέρια και τα χείλη του είχαν γεύση κόκκινο κρασί.

Περιμένοντάς τον για χρόνια να τυλίξει και να με διεκδικήσει σαν να είμαι δική του και εκείνη η μέρα τελικά ήρθε. Ερωτευτήκαμε γρήγορα, με μια καρδιά να χτυπάει τόσο γρήγορα όσο η βροχή. Μου είπε ότι με αγαπούσε κι αν πίστευα ποτέ σε κάτι ήταν ότι τον αγαπούσα περισσότερο. Ήταν η στερεή μου γη, κι εγώ ήμουν η ακτή του, ξεπλένοντας με ένα θαλάσσιο πόλεμο. Ήμουν κακοποιημένη, ερημωμένη, εκδικητική και πληγωμένη, αλλά εκείνος έντυσε τις πληγές μου για να μην τις σκέφτομαι πια. Ήξερα ότι πριν τον γνωρίσω, ζούσα σε ένα κώμα, αλλά τώρα είμαι ξύπνια. Μπορώ να βλέπω τα λουλούδια να ανθίζουν, ο κόσμος γυρίζει και τώρα ζω για χάρη της αγάπης.

Πολλοί άνθρωποι λένε ότι θα ξεθωριάσει, ότι η νέα αγάπη είναι πάρα πολύ φευγαλέα και είναι μόνο ένα παιχνίδι. Δεν τους πιστεύω. Λένε ότι είμαι νέα, αλλά ξέρω πάρα πολύ καλά ότι έχω υποστεί εκατό χρόνια δυσκολίας συμπυκνωμένα σε 25.

Αλλά με αγαπά, το ξέρω, και παρόλο που το μέλλον είναι απρόβλεπτο, η νέα μου αγάπη είναι μια παλιά ψυχή και ποτέ δεν έχω αφήσει την αγάπη μας να γίνει ρουτίνα.

Ήταν ένας μήνας από εκείνο το φιλί και υποσχέθηκε ότι θα σωζόμουν από την κατάθλιψη, την παράνοια και την ανησυχία μου. Θα με αγαπούσε μέσα από όλα αυτά, και θα γινόταν η αλοιφή στην εσωτερική μου ανισορροπία.

Ήταν αστείος και με έκανε να γελάω τόσο πολύ. Το αγαπημένο μου συναίσθημα ήταν ένα χαμόγελο μέσα από τα δάκρυα και το είχε καταφέρει παρά τους φόβους του.

Ήμασταν το ίδιο πρόσωπο. Έτσι, εξωτερικά νέοι, δύο εσωτερικές ψυχές προχώρησαν. Το σώμα του ήταν γεμάτο με πάθος, και το μυαλό του θα το ξερίζωνε.

«Μαζί, για πάντα, ανεξάρτητα από το οτιδήποτε», έγινε η ειλικρινής υπόσχεσή μας.

Γράφει η Φραγκίσκα Στρούμπου

Πηγή : fwords.gr