To ελληνικό νησί-κόσμημα που ελάχιστοι γνωρίζουν .

Η περιοχή της Ερμιόνης είναι μια από τις πιο δημοφιλείς για τις καλοκαιρινές διακοπές και δεν περνάει καλοκαίρι που να μην προσελκύει και εκπροσώπους του λεγόμενου διεθνούς τζετ σετ.

Εκτός από την πολυτέλεια των ξενοδοχείων εκεί όμως, η περιοχή προσφέρει και την ευκαιρία για μια σύνδεση με την αρχαιότητα, με τον πρωτοελλαδικό πολιτισμό. Αυτό γιατί στα νερά της περιοχής, δίπλα στην Ύδρα, βρίσκεται η άγνωστη σε πολλούς νήσος Δοκός που την έχουν χαρακτηρίσει «δεύτερη Δήλο» των ελληνικών νησιών, μιας και έχει κηρυχθεί σχεδόν ολόκληρη αρχαιολογική ζώνη.

Αν και αυτό το στοιχείο δεν έχει ευχαριστήσει ιδιαίτερα τους ντόπιους που δεν μπορούν λόγω αυτού να αξιοποιήσουν εμπορικά τις οικίες τους και να μπουν στο παιχνίδι του Airbnb, αυτή η κατάσταση του άθικτου, του αυθεντικού που έχει διατηρήσει o Δοκός, είναι που κάνει το νησί άκρως ελκυστικό, έστω και για ένα μονοήμερο πέρασμα.

Το ελκυστικόν του πράγματος ξεκινάει από την αρχαιότητα και το πρώτο όνομα της περιοχής που ήταν Απειροπία, δηλαδή το μέρος που κοιτάζει στο άπειρο. Όνομα αρκετά θαρραλέο για ένα μέρος που βρίσκεται στριμωγμένο ανάμεσα στην Ύδρα και την Πελοπόννησο και έχει γύρω του πιο λαμπερά μέρη όπως το Πόρτο Χέλι ή τις Σπέτσες.

Το άπειρον του πράγματος πάντως δικαιολογείται από την προϊστορική πορεία του νησιού, αφού είναι από τα μέρη της χώρας που σύμφωνα με τις αρχαιολογικές εκτιμήσεις κατοικήθηκε πρώτο.

Το αρχαιότερο ναυάγιο που βρέθηκε στον βυθό του το 1975 από τον Πίτερ Θροκμόρτον, χρονολογείται στην δεύτερη πρωτοελλαδική περίοδο (2700-2200/2100 π.Χ.), κάτι που σημαίνει ότι από τότε υπήρχε στην περιοχή της Μεσογείου ανεπτυγμένη εμπορική δραστηριότητα.

Μάλιστα, αυτό το ναυάγιο είναι ο λόγος που η θάλασσα πέριξ του νησιού κηρύχθηκε αρχαιολογικό πάρκο και έβαλε τον Δοκό στο βιβλίο Γκίνες για το αρχαιότερο ναυάγιο στον κόσμο. Μαζί με την υποθαλάσσια αρχαιότητα, υπάρχει και η επίγεια, με τον μυκηναϊκό περίβολο να υποδηλώνει πολλά στοιχεία για τους ελλαδικούς πολιτισμούς της εποχής.

Ένα συμπέρασμα που επιτείνεται και από την μορφολογία του νησιού με τα υπολείμματα της καστροπολιτείας στον Όρμο του Σκίντου και εν γένει τα σημάδια που έχουν αφήσει σε αυτούς τους αιώνες Ενετοί, Τούρκοι και άλλοι πολιτισμοί. Ο Δοκός, ένα από τα ελάχιστα νησιά με αρσενικό όνομα, αποτέλεσε και το καταφύγιο αρκετών Υδραίων ναυάρχων στη διάρκεια της ελληνικής επανάστασης.

Παράλληλα, το νησί διαθέτει έναν εντυπωσιακό φάρο.

Αντιλαμβάνεται κανείς πως μιλάμε για ένα μέρος με απτή Ιστορία, η οποία δεν έχει πειραχτεί καθόλου, κάτι που οφείλεται και στους ελάχιστους κατοίκους.

Στην απογραφή του 2011 κατεγράφησαν 18 άτομα, εκ των οποίων μόνο μια 85χρονη γιαγιά μένει μόνιμα εκεί, με τους υπόλοιπους να έχουν μετακομίσει στην Ύδρα ή άλλα σημεία και να εμφανίζονται στον Δοκό το καλοκαίρι για να σμίξουν ξανά μεταξύ τους.

Ο Δοκός βρίθει σε όρμους με βραχώδη μορφολογία και γι΄αυτό το μπάνιο εκεί γίνεται μόνο με πρόσβαση διά θαλάσσης, δηλαδή είτε με σκάφος είτε με κάποιο θαλάσσιο ταξί.

Πηγή : menshouse.gr