Άσε με ελεύθερη και μόνο σε σένα θα γυρίζω
Δεν είναι ότι δεν τα πάω καλά με τις δεσμεύσεις ούτε ότι προτιμώ τα εφήμερα. Ίσα-ίσα, μου αρέσει αυτή η έννοια του «μαζί» κι όταν είμαι ...
https://to-synoro.blogspot.com/2020/01/eleftheri.html
Δεν είναι ότι δεν τα πάω καλά με τις δεσμεύσεις ούτε ότι προτιμώ τα εφήμερα. Ίσα-ίσα, μου αρέσει αυτή η έννοια του «μαζί» κι όταν είμαι με κάποιον, είμαι «εκεί», πλήρως αφοσιωμένη, ανένδοτη κι ανυποχώρητη στον οποιοδήποτε πειρασμό.
Επίσης, είμαι αρκετά ήρεμη και με πλήρη ενσυναίσθηση. Δε σου έχω κάνει σκηνή ζηλοτυπίας με την πιο χαζή αφορμή, καθώς ποτέ δε μου έχεις δώσει το δικαίωμα να αμφιβάλλω ή να σε αμφισβητήσω. Δε σου έχω κρατήσει μούτρα επειδή μου είπες ότι θα με πάρεις τηλέφωνο και δε με πήρες -στο είπα, μου εξήγησες, τέλος. Τόσο απλά είναι τα πράγματα μαζί μου.
Είμαι χαλαρή, όμως αυτό δεν πρέπει να σε κάνει να νομίζεις ότι δεν έχω δυνατά αισθήματα για εσένα και πως μου είσαι κάτι αδιάφορο. Ο έρωτας έχει πολλές μορφές και στη δική μου περίπτωση έχει τη μορφή της ηρεμίας και της εσωτερικής γαλήνης. Έρωτας δεν είναι μόνο συγκρούσεις, τσακωμοί, φασαρία. Οι μεγαλύτεροι έρωτες, σε πληροφορώ, δε φωνάζουν. Ξεχωρίζουν απ’ την ίδια τους την ησυχία κι αυτό είναι που τους διαφοροποιεί από όλους τους υπόλοιπους.
Θέλω, λοιπόν, να με αφήσεις να συνεχίσω να είμαι χαλαρή και κυρίως ελεύθερη. Και με το «ελεύθερη» δεν εννοώ να εξαφανιστώ για μέρες και να μη με ψάξεις -ξέρεις πως ούτε μια μέρα δε θα άντεχα χωρίς να ακούσω τη φωνή σου. Με τον όρο «ελεύθερη» εννοώ κυρίως πως θέλω να μου έχεις εμπιστοσύνη. Όταν βγαίνω με τους φίλους μου, όταν με παίρνεις τηλέφωνο και στο κλείνω, στέλνοντάς σου πως δεν μπορώ να μιλήσω εκείνη τη στιγμή, δε θέλω μετά να μου θυμώσεις και να περνάνε δεύτερες σκέψεις απ’ το μυαλό σου. Δε θέλω να δηλητηριάσεις την τόσο όμορφη ψυχή σου με σενάρια κι ιστορίες για αγρίους, για κάτι τόσο απλό και καθημερινό. Με έχεις μάθει, πλέον. Σωστά;
Είσαι ένα δυνατό κομμάτι και της καθημερινότητάς μου και των προτεραιοτήτων μου, δεν είσαι όμως το μοναδικό. Δεν είσαι όλη μου η ζωή, αν και πολλές φορές με κάνεις να νιώθω πως είσαι. Όπως κι εσύ, έτσι κι εγώ έχω κι άλλες υποχρεώσεις, κι άλλους ανθρώπους στη ζωή μου που δεν πρέπει να αμελώ. Είναι τέτοιες οι ζωές μας πλέον που δεν έχει κανένας μας την πολυτέλεια να βλέπει τον άλλον κάθε μέρα για όσο θέλουμε. Όταν είμαστε μαζί, όμως, είμαστε μαζί με κάθε έννοια αυτής της λέξης κι αυτό μου φτάνει και μου περισσεύει κιόλας.
Είναι ότι πλέον με έχουν κουράσει σκεπτικά, τύπου «όταν είσαι ερωτευμένος είσαι μονίμως στην τσίτα», ή «αν δε ζηλεύεις τον άνθρωπό σου τότε είσαι ήδη αλλού και δεν το ξέρεις». Καταρχάς, δε μου αρέσει να είμαι μονίμως στην τσίτα. Είναι κάτι που δε μου κάνει καλό, που με κουράζει εσωτερικά, ψυχικά. Γιατί να θέλω να είμαι έτσι; Κάνεις μαλακία, στο λέω επί τόπου, το λύσαμε, the end. Τι παραπάνω θέλουμε; Όσο για το θέμα με τη ζήλια, well, μπορεί να ζηλεύω όσους σε βλέπουν κάθε μέρα, μπορεί στη σκέψη πως κάποιος σε γνωρίσει για πρώτη φορά σε κάποια και να κάνει πως σε φλερτάρει να φουντώνω, αλλά μου έχεις αποδείξει τόσες φορές την αφοσίωσή σου που και δε με παίρνει και δε θέλω να σε αμφισβητήσω. Οπότε, το λύσαμε κι αυτό
Άσε με λοιπόν ελεύθερη, για μία μέρα. Μη με πάρεις τηλέφωνο, μη μου στείλεις μήνυμα. Κάνε τον αδιάφορο, τον cool, τον «έλα, μωρέ, δε βαριέσαι, θα τη δω αύριο». Κάνε τα όλα αυτά και θα δεις που μέχρι το βράδυ θα σε παίρνω κι εκατό τηλέφωνα αν χρειαστεί. Παρ’ όλη την απαιτητική μου καθημερινότητα, θα έχω νιώσει ότι μου λείπεις και δε θα το αφήσω έτσι. Αν δε δω το όνομά σου στην οθόνη του κινητού μου δε θα σταματήσω ούτε τα τηλέφωνα ούτε τα μηνύματα -ούτε το σκυλοβρίσιμο.
Δοκίμασέ με, χωρίς όμως να το παρατραβήξεις. Πού και πού χρειάζεται κι αυτό. Δε θέλω ούτε εσύ να με έχεις δεδομένη ούτε εγώ εσένα φυσικά. Ζήσε επικίνδυνα. Πώς; Κάνε πως φεύγεις μετά τον καφέ μας μακριά μου χωρίς να με φιλήσεις και θα δεις που πάλι θα γυρίσω σε σένα. Για να σε γεμίσω πρώτα με δαγκωνιές και μετά με φιλιά.
Έλα να μαλώσουμε μια φορά και πες μου να σηκωθώ να φύγω. Να σε αφήσω ήσυχο, να ηρεμήσεις, γιατί αυτή τη στιγμή δε θες να με βλέπεις μπροστά σου. Άνοιξέ μου και την πόρτα, δώσε μου και τα παπούτσια στο χέρι, αν θες να το χοντρύνεις ακόμη περισσότερο. Προσπάθησε να με διώξεις, μόνο και μόνο για να δεις τον εαυτό σου να αποτυγχάνει θριαμβευτικά. Γιατί δεν πρόκειται να φύγω.
Γιατί όσο θα μου φωνάζεις να φύγω, τόσο εγώ θα μένω εκεί για εσένα. Να σου τη σπάω, να σε νευριάζω και μέσα σε όλα να με ερωτεύεσαι και να σε ερωτεύομαι ακόμα πιο πολύ. Α, κι αν με δεις να κάνω πως φεύγω και να κλείνω την πόρτα, μην τρομάξεις. Θα γυρίσω. Δε θα την έχω κλείσει καλού-κακού τελείως, γιατί ξέρω τι στριμμένο άντερο μπορείς να γίνεις και να μη μου ανοίγεις μετά έτσι, για το γαμώτο.
Τι λες, λοιπόν; Πάμε;
Γραφει η Ειρήνη Μανουσαρίδου
Πηγή : pillowfights.gr