Η επόμενη μέρα της πανδημίας (και η ελπίδα)

Με την πανδημία του κορωνοϊού σε εξέλιξη, καμιά ζώνη , ατομική, κοινωνική, οικονομική, δεν έχει μείνει απρόσβλητη. Η εξάπλωση του ιού δεν απειλεί μόνο την υγεία και την ζωή. Έβαλε φρένο και μεγεθυντικό φακό στον μικρόκοσμο μας. Όλα άλλαξαν γρήγορα και ξαφνικά.

Είναι η στιγμή που κρίνονται έθνη, ηγέτες, σχέσεις, νοοτροπίες, προτεραιότητες.

Δεν υπάρχει ασφαλές μέρος στον πλανήτη αλλά ούτε τρόπος και ελευθερία να μετακινηθείς.

Μια μεγάλη μερίδα ανθρώπων ανησυχεί και διαμαρτύρεται επειδή δεν μπορεί να κάνει ψώνια ούτε να βγεί έξω για καφέ. Η δυσφορία περιορίζεται στο προσωπικό ξεβόλεμα των ανέσεων και των προσωπικών απολαύσεων. Η κατάθλιψη του εγκλεισμού πλήττει περισσότερο ανθρώπους που πάσχουν απο άγχος και φοβίες, δεν έχουν καλές σχέσεις με τον εαυτό τους και διατηρούν σχέσεις που συνήθως αποφεύγουν. Αλλοι πάλι, ακόμα και αν δεν ξέρουν αν θα ζουν αύριο, συνεχίζουν απτόητοι τις κακοποιήσεις ζώων. Σπρώχνουν με αγένεια τον συνάνθρωπο στο σουπερ μάρκετ και βρίζονται για το τελευταίο dettol λες και αυτό θα τους σώσει. Αψηφούν τα μέτρα προστασίας και τον κίνδυνο της μετάδοσης στους γύρω τους, δείχνοντας μηδενινή ατομική ευθύνη. Υπάρχουν και εκείνοι που το μόνο που είδαν σε αυτή την κρίση ήταν η ευκαιρία να εκφράζουν νυχθημερόν ιδεοληψίες και μικροκομματικές εμμονές.

Για να έχει νόημα αυτό που βιώνουμε και να γίνουμε σοφότεροι και δυνατότεροι στο μέλλον θα πρέπει να ακούσουμε κάποιες άβολες αλήθειες και να κάνουμε διαφορετικές επιλογές.

Η φύση ηρέμησε, καθάρισε, σταμάτησε να τρέμει από την ανθρώπινη δραστηριότητα. Ο πλανήτης θα συνεχίσει να επιβιώνει και χωρίς εμάς. Ο άνθρωπος όμως θα αυτοκαταστραφεί μαζί με την καταστροφική του μανία.

Καιρός να επενδύσουμε στην παιδεία και να ξαναφέρουμε αξίες στον τρόπο ζωής μας. Να γίνουμε υπεύθυνοι και συμπονετικοί απέναντι σε όλα τα πλάσματα που μοιράζονται τον πλανήτη μαζί μας. Έχουμε ανάγκη από νέα, υγιή πρότυπα που μπορούν να εμπνεύσουν και διαθέτουν ψυχική καλλιέργεια και όραμα για την κοινωνία. Ας σταματήσουμε να δίνουμε βήμα και χρήμα σε κενούς νάρκισσους και ανούσια πρότυπα.

Ας συναντηθούμε με τους εαυτούς μας και ας συστηθούμε ξανά στους δικούς μας ανθρώπους με ειλικρίνεια και περισσότερη αυτογνωσία.

Η ζωή συνεχίζεται απλά δεν κυλά πια με τους δικούς μας οικείους όρους.

Τώρα η κάθε μέρα αποκτά νέα αξία.

Καλούμαστε να κάνουμε έναν αναγκαστικό απολογισμό για την ζωή μας, μια διαφορετική προετοιμασία. Τι άξιζε μέχρι τώρα τι θα αξίζει από δω και πέρα.

Ο κόσμος θα αλλάξει μόνο αν αλλάξουν οι δικές μας συνήθειες και νοοτροπίες. Οι δυσκολίες κρύβουν πάντα ευλογίες για όσους μπορούν να τις διακρίνουν.

Τίποτα δεν θα είναι το ίδιο από εδώ και πέρα.Πιθανότατα καλούμαστε να μάθουμε να ζούμε στο ενδιάμεσο παρόμοιων κρίσεων. Η πίστη, η ψυχραιμία, η πνευματική αφύπνιση και η θετική δράση είναι απαραίτητα όπλα για την μελλοντική επιβίωση μας.

Χριστίνα Βλαχοπούλου

Ψυχοθεραπεύτρια Bsc, Msc