Το αστεράκι μου !!
Ίσως άποιρες...κι όμως είναι ικανές να τρυπώσουν εκεί και να μεταμορφωθούν στο πιο λαμπρό αστέρι που έχει φορέσει η νύχτα ποτέ στην ζωή ...
https://to-synoro.blogspot.com/2020/02/asteraki.html
Ίσως άποιρες...κι όμως είναι ικανές να τρυπώσουν εκεί και να μεταμορφωθούν
στο πιο λαμπρό αστέρι που έχει φορέσει η νύχτα ποτέ στην ζωή της
σαν το πολυτιμότερο φυλακτό όλου του κόσμου.
Έτσι και εγώ με μια κίνηση θα κλείσω τα δάχτυλα μου
να το κρύψω μέσα στο σπιτάκι της καρδιάς μου και να μην το βγάλω ποτέ από εκεί,
να μείνει μέσα σαν την πιο γλυκιά ανάμνηση του παρελθόντος.
Θυμάμαι ακόμη τα λόγια της να μου λένε πως είμαι αστέρι και εγώ να λαχταράω να την κάνω καλά αλλά να μην μπορώ,ένιωθα σαν να μου είχε δέσει κάποιος τα χέρια
και να πάλευα λυσσασμένα να ελευθερωθώ,να δραπετεύσω και να μεταμορφωθώ σε κάτι που θα λύτρωνε αυτόν τον πόνο.
Γιατί δεν είμαι εγώ το αστέρι αλλά εκείνη,αυτη που στο χέρι της κρατούσε τις κίτρινες χάντρες από το κομπολόϊ και τις έπαιζε αθόρυβα λιγομίλητη σαν να έψαχνε λύση σε κάποιο σοβαρό πρόβλημα της και εγώ να πρέπει να το μάθω μόνο διαβάζωντας τα μεγάλα μάτια της.
Εκείνη είναι το αστέρι,το πιο λαμπρό ..
Έτσι με αυτά τα λόγια νιώθω να με δροσίζει ένα γλυκύτατο αεράκι στους ώμους
που μπάζει από το παράθυρο αυτή την στιγμή...
και στέκουν τα δέντρα σαν ξεροί κορμοί στο χώμα.Έτσι είναι σήμερα η νύχτα.
Μοιάζει άψυχη μα είναι μαγική!
Δεν υπάρχουν λόγια για να περιγράψεις κάποιαν που αγαπάς πολύ,μονάχα το νιώθεις.
Έτσι συμβαίνει,η φύση το έφτιαξε και αυτό.
Παιρνούν οι ώρες σε λίγο ξημερώνει και θα χαθεί το όνειρο μες της αυγής τα φώτα,σαν ανθίσουν τα μοσχομύριστα τριαντάφυλλα και αγγίξεις με τα χέρια σου τις κατακόκκινες μουκαβίλιες για να τις κόψεις να τις χαρίσεις για δώρο.
Άνοιξα το ημερολόγιο να ρίξω μια κλεφτή ματιά στις λευκές σελίδες του που είναι λεκιασμένες με μαύρο μελάνι απ'την πένα,προσπαθώντας να μετατρέψω τις στιγμές μας σε ενθύμια να τις κρατήσω για φυλακτό.
Έτσι καθώς ξεφύλλιζα τυχαία θα βρέθηκα σε μια φωτογραφία σου,
την άγγιξα και μάτωσαν τα δαχτυλά μου, τότε κατάλαβα πως ακόμη πονάς στα όσα πέρασες
και δύσκολα θα ξεπεράσεις,αλλά ξέρω καλά πως εκεί ψηλά που είσαι,είσαι καλά και ανάλαφρη
και χαμογελάς κάθε φορά που ακούς το τραγουδάκι να παίζει για σένα
δεν θα σε ξεχάσω ποτέ αστεράκι μου αυτό να το θυμάσαι
γιατί ότι αγαπάμε δεν χάνεται ούτε σβήνει απ'του μυαλού τα σοκάκια....
"Καληνύχτα αστέρι
να μου γνέφεις που πάς
να 'σαι πάντα ψηλά φωτεινό
κι από 'κεί να με βλέπεις.
στο πιο λαμπρό αστέρι που έχει φορέσει η νύχτα ποτέ στην ζωή της
σαν το πολυτιμότερο φυλακτό όλου του κόσμου.
Έτσι και εγώ με μια κίνηση θα κλείσω τα δάχτυλα μου
να το κρύψω μέσα στο σπιτάκι της καρδιάς μου και να μην το βγάλω ποτέ από εκεί,
να μείνει μέσα σαν την πιο γλυκιά ανάμνηση του παρελθόντος.
Θυμάμαι ακόμη τα λόγια της να μου λένε πως είμαι αστέρι και εγώ να λαχταράω να την κάνω καλά αλλά να μην μπορώ,ένιωθα σαν να μου είχε δέσει κάποιος τα χέρια
και να πάλευα λυσσασμένα να ελευθερωθώ,να δραπετεύσω και να μεταμορφωθώ σε κάτι που θα λύτρωνε αυτόν τον πόνο.
Γιατί δεν είμαι εγώ το αστέρι αλλά εκείνη,αυτη που στο χέρι της κρατούσε τις κίτρινες χάντρες από το κομπολόϊ και τις έπαιζε αθόρυβα λιγομίλητη σαν να έψαχνε λύση σε κάποιο σοβαρό πρόβλημα της και εγώ να πρέπει να το μάθω μόνο διαβάζωντας τα μεγάλα μάτια της.
Εκείνη είναι το αστέρι,το πιο λαμπρό ..
Έτσι με αυτά τα λόγια νιώθω να με δροσίζει ένα γλυκύτατο αεράκι στους ώμους
που μπάζει από το παράθυρο αυτή την στιγμή...
και στέκουν τα δέντρα σαν ξεροί κορμοί στο χώμα.Έτσι είναι σήμερα η νύχτα.
Μοιάζει άψυχη μα είναι μαγική!
Δεν υπάρχουν λόγια για να περιγράψεις κάποιαν που αγαπάς πολύ,μονάχα το νιώθεις.
Έτσι συμβαίνει,η φύση το έφτιαξε και αυτό.
Παιρνούν οι ώρες σε λίγο ξημερώνει και θα χαθεί το όνειρο μες της αυγής τα φώτα,σαν ανθίσουν τα μοσχομύριστα τριαντάφυλλα και αγγίξεις με τα χέρια σου τις κατακόκκινες μουκαβίλιες για να τις κόψεις να τις χαρίσεις για δώρο.
Άνοιξα το ημερολόγιο να ρίξω μια κλεφτή ματιά στις λευκές σελίδες του που είναι λεκιασμένες με μαύρο μελάνι απ'την πένα,προσπαθώντας να μετατρέψω τις στιγμές μας σε ενθύμια να τις κρατήσω για φυλακτό.
Έτσι καθώς ξεφύλλιζα τυχαία θα βρέθηκα σε μια φωτογραφία σου,
την άγγιξα και μάτωσαν τα δαχτυλά μου, τότε κατάλαβα πως ακόμη πονάς στα όσα πέρασες
και δύσκολα θα ξεπεράσεις,αλλά ξέρω καλά πως εκεί ψηλά που είσαι,είσαι καλά και ανάλαφρη
και χαμογελάς κάθε φορά που ακούς το τραγουδάκι να παίζει για σένα
δεν θα σε ξεχάσω ποτέ αστεράκι μου αυτό να το θυμάσαι
γιατί ότι αγαπάμε δεν χάνεται ούτε σβήνει απ'του μυαλού τα σοκάκια....
"Καληνύχτα αστέρι
να μου γνέφεις που πάς
να 'σαι πάντα ψηλά φωτεινό
κι από 'κεί να με βλέπεις.