Η ζωή είναι ένα όνειρο ..

Διαβάζοντας τον τίτλο ο νους οδηγείται στην εικόνα «όνειρο η ζωή». Γιατί όμως βιάζεται να μας κατευθύνει προς τα εκεί.

Οι Ινδοί λένε ότι η ζωή είναι «μάγια», ψευδαίσθηση. Γιατί;

Οι περισσότεροι των δυτικών δεν σκέφτονται καθόλου τα περί ζωής, αλλά κοιτάζουν πώς θα περάσουν καλά. Καλά όμως για ποιόν;
Ποιος μέσα μας ζει; Ποιος χρησιμοποιεί αυτό το «όχημα», το σώμα μας για να επιδιώκει τους στόχους του; Είναι το σώμα από μόνο του; Είναι η «ψυχή» και ο ψυχολογικός μας κόσμος; Είναι το

Πνεύμα, ο θεϊκός σπινθήρας μέσα μας;
Το σώμα μας ως όχημα εκδηλώνει αυτό που τα εσωτερικά όργανα μας, σαν μουσικά όργανα μιας ορχήστρας, υπό την καθοδήγηση του μαέστρου, της επίφυσης και της υπόφυσης, παίζουν. Παίζουν αρμονικά; Το σώμα εκδηλώνει μια ισορροπία. Κάποιο φαλτσάρει; Αρχίζουν τα προβλήματα υγείας για να μας δείξουν το λάθος και να το διορθώσουμε.

Τι εμποδίζει τον άνθρωπο να λειτουργεί αρμονικά, ισορροπημένα, χωρίς προβλήματα; Σίγουρα τα ελαττώματά μας. Και το λέω με σιγουριά διότι αυτά βάζουν τα «φίλτρα» στα μάτια μας, στα αυτιά μας, στις αισθήσεις μας και μας εμποδίζουν να δούμε την πραγματικότητα, προσφέροντάς μας ταυτόχρονα ένα όνειρο, μια ψευδαίσθηση, ένα ψέμα.
Ο κόσμος, το σύμπαν έχει κι άλλες διαστάσεις. Εύκολα μπορούμε να δεχθούμε την 4η όπου είναι η αύρα μας, το ζωτικό μας σώμα και την 5η που πηγαίνουμε κάθε φορά που κοιμόμαστε (πετάμε, περνάμε από τοίχους, δεν έχει χρόνο, κλπ). Εμείς γιατί μένουμε προσηλωμένοι μόνο στην προσωρινή μας διαμονή στον τρισδιάστατο κόσμο;

Ποιο είναι το εμπόδιο, τι είναι αυτό που δεν θέλει να δούμε την ύπαρξή μας έξω από την προσωρινότητά μας;
Είναι οι οντότητες, οι υπάρξεις που ζουν μέσα μας παρασιτικά, -τα ταΐζουμε, τα δυναμώνουμε, τα κάνουμε μέχρι και αφεντικά μας κάποιες φορές – και είναι αυτά που έβγαλε ο Ιησούς και τα έριξε στους χοίρους, που οδηγήθηκαν στον γκρεμό. Είναι υπάρξεις που από απρόσκλητοι νοικάρηδες τους επιτρέψαμε και έγιναν αφεντικά μέσα στο σπίτι μας, μέσα στο σώμα που τους ταΐζει, τους θρέφει.

Αιχμαλώτισαν τον σπιτονοικοκύρη, την ψυχή και κάνουν αυτά ότι θέλουν. Να γιατί πρέπει να «φτιάξουμε το ένδυμα της ψυχής». Δεν το έχουμε, δεν έχουμε τον έλεγχό της και αυτή δεν έχει τον έλεγχο του σώματός μας. Μέχρι να βοηθήσουμε να ελευθερωθεί η ψυχή από τα δεσμά της και να αναλάβει τον κυρίαρχο ρόλο της σε συνεργασία με το Πνεύμα μας, εμείς θα λειτουργούμε σε ανισορροπία, λόγω «παρασίτων», με προβλήματα υγείας, με δυσκολίες στην μοίρα μας.
Τα ελαττώματά μας ως φίλτρα διαστρεβλώνουν την πραγματικότητά μας, προσπαθούν να μας βγάλουν από τον αληθινό μας δρόμο και να μας οδηγήσουν σ’ ένα πρόσκαιρο, πλασματικό, φανταστικό δρόμο που το μόνο που έχει είναι βάσανα, πίκρες, φόβοι και κάπου –κάπου κάποιες χαρές που κι αυτές δεν μπορούμε να τις κρατήσουμε για όσο διάστημα θα θέλαμε.

Για να πλησιάσουμε την πραγματικότητα θα πρέπει να ξυπνήσουμε και να συνειδητοποιήσουμε τον πραγματικό μας δρόμο. Πρέπει να αντιληφθούμε τα εμπόδια, να κατανοήσουμε το ποιος μας τα βάζει και να θελήσουμε να απελευθερωθούμε. Αυτό είναι που η θρησκεία λέει, να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι. Απομακρύνοντας από μέσα μας τα ελαττώματά μας, που σαν βδέλλες μας απομυζούν και μας αποπροσανατολίζουν θα ξυπνήσουμε την συνείδησή μας, αυτή θα μας βγάλει από την πλάνη, την μάγια, και θα κατανοήσουμε τον πραγματικό ρόλο που ήρθαμε να πραγματοποιήσουμε σ’ αυτόν τον κόσμο των τριών διαστάσεων.

Μπορούμε να κάνουμε παραδεισένια την ζωή μας, ξυπνώντας την συνείδησή μας που εγκλωβισμένη στα ελαττώματα δεν μπορεί να μας προειδοποιεί πάντα για τις επιλογές μας. Μπορούμε, ξυπνώντας την συνείδηση, να ζούμε με αγάπη, χωρίς φόβους και πολέμους, χωρίς ανταγωνισμούς και φθόνο, χωρίς αρνητικότητα.

Έτσι θα έπρεπε να ζει ο άνθρωπος που θέλει να λέγετε και να είναι Άνθρωπος. Να μην ζει σε ένα όνειρο που τον πηγαίνει και τον φέρνει όπου και όπως θέλει, αλλά να κρατά τα ινία της ζωής γερά στα χέρια του και με οδηγό την αγάπη, που είναι εκδήλωση του Θεϊκού Πνεύματος, να κάνει την ζωή του «όνειρο», Παράδεισο.

Τι μας εμποδίζει; Ο νους και τα ελαττώματα που τον χειρίζονται. Ως επιβεβαίωση, δηλώστε ότι δεν θα θυμώσετε για μερικές ώρες και θα διαπιστώσετε ότι δεν μπορείτε να κρατήσετε τον λόγο σας. Άλλος κάνει κουμάντο μέσα μας. Ας το καταλάβουμε και ας επαναστατήσουμε για να βρούμε τον δρόμο της αγάπης, τον δρόμο της πραγματικότητάς μας.

Αναρτήθηκε από Δημήτρης Φιλιππίδης


Πηγή : haniotikipena.blogspot.com