Στην πόλη της κρίσης τα χαμόγελα εξακολουθούν να ανθίζουν...
Μια μικρή βόλτα στο κέντρο της πόλης, είναι αρκετή για ν' αντιληφθείς και να νιώσεις πως η πόλη και η κάθε πόλη πλέον, έχει πληγωθεί...
https://to-synoro.blogspot.com/2019/04/skepseis.html
Μια μικρή βόλτα στο κέντρο της πόλης, είναι αρκετή για ν' αντιληφθείς και να νιώσεις πως η πόλη και η κάθε πόλη πλέον, έχει πληγωθεί βαθύτατα από την κρίση που βιώνουμε τον τελευταίο καιρό. Το βλέμμα σου αχανές βουτάει στα αμέτρητα «ενοικιάζεται» και «πωλείται». Οι κλειδαριές σφραγισμένες ολοένα πληθαίνουν και τα λουκέτα μέρα με την μέρα εξαπλώνονται.
Άνθρωποι και περιουσίες καταστρέφονται. Η πόλη γέμισε από ανθρώπους που ζουν στο περιθώριο. Τα όρια της φτώχειας εξαπλώνονται και καθημερινά χτυπούν όλο και περισσότερους. Μα δεν μας αξίζει τέτοια πόλη, γιατί η πόλη μας δεν είναι αυτό. Περιστοιχίζεται από περισσότερες όμορφες εικόνες παρά άσχημες. Και κάνοντας μια βόλτα θα δεις πολλές εικόνες με εναλλασσόμενα συναισθήματα. Περιφερόμενες ψυχές με περίσσεια αποθέματα αγάπης να δώσουν στον συνάνθρωπό τους γιατί αντιλαμβάνονται πολύ καλά τον πόνο σου.
Διακρίνεις αγανάκτηση για όλα όσα μας λείπουν, για όλα όσα δεν καταφέραμε και για όσα μας άρπαξαν βίαια μέσα από τα ίδια μας τα χέρια.
Μέσα σε αυτό το χάος της πόλης θα συναντήσεις πολλά χαμόγελα ευγνωμοσύνης. Σφραγισμένα όνειρα που δραπετεύουν από τα λουκέτα που τους έβαλαν και τους επέβαλλαν. Αδέσποτες μουσικές μελωδίες από ανθρώπους που δεν εγκατέλειψαν το δικαίωμα στο όνειρο.
Θα συναντήσεις ανθρώπους που αγκαλιάζονται παρά την κρίση και προσπερνούν προβλήματα ή τουλάχιστον το προσπαθούν.
Η μαγεία της πόλης ξεδιπλώνεται από την θαυμαστή αρχιτεκτονική της παρ' όλους τους τοίχους που γράφονται συνθήματα και ιστορίες. Θα συναντήσεις ακόμα ανθρώπους στην καθημερινότητα που δεν το βάζουν κάτω, αγωνιστές βλέπεις, συζητούν, ελπίζουν, εξακολουθούν να χαίρονται.
Για αυτό σου λέω, μη σε τρομάζει το χάος και αυτοί όλοι που σου ζητούν χέρι βοήθειας. Η απάθεια και η βόλεψη να σε τρομάζει. Εκεί που σταματούν οι επαναστάσεις, τα όνειρα και οι ελπίδες.
Αυτό είναι καταστροφικό και τρομακτικό.
Μαρύσα Τσέλιου
Πηγή : enfo.gr
Άνθρωποι και περιουσίες καταστρέφονται. Η πόλη γέμισε από ανθρώπους που ζουν στο περιθώριο. Τα όρια της φτώχειας εξαπλώνονται και καθημερινά χτυπούν όλο και περισσότερους. Μα δεν μας αξίζει τέτοια πόλη, γιατί η πόλη μας δεν είναι αυτό. Περιστοιχίζεται από περισσότερες όμορφες εικόνες παρά άσχημες. Και κάνοντας μια βόλτα θα δεις πολλές εικόνες με εναλλασσόμενα συναισθήματα. Περιφερόμενες ψυχές με περίσσεια αποθέματα αγάπης να δώσουν στον συνάνθρωπό τους γιατί αντιλαμβάνονται πολύ καλά τον πόνο σου.
Διακρίνεις αγανάκτηση για όλα όσα μας λείπουν, για όλα όσα δεν καταφέραμε και για όσα μας άρπαξαν βίαια μέσα από τα ίδια μας τα χέρια.
Μέσα σε αυτό το χάος της πόλης θα συναντήσεις πολλά χαμόγελα ευγνωμοσύνης. Σφραγισμένα όνειρα που δραπετεύουν από τα λουκέτα που τους έβαλαν και τους επέβαλλαν. Αδέσποτες μουσικές μελωδίες από ανθρώπους που δεν εγκατέλειψαν το δικαίωμα στο όνειρο.
Θα συναντήσεις ανθρώπους που αγκαλιάζονται παρά την κρίση και προσπερνούν προβλήματα ή τουλάχιστον το προσπαθούν.
Η μαγεία της πόλης ξεδιπλώνεται από την θαυμαστή αρχιτεκτονική της παρ' όλους τους τοίχους που γράφονται συνθήματα και ιστορίες. Θα συναντήσεις ακόμα ανθρώπους στην καθημερινότητα που δεν το βάζουν κάτω, αγωνιστές βλέπεις, συζητούν, ελπίζουν, εξακολουθούν να χαίρονται.
Για αυτό σου λέω, μη σε τρομάζει το χάος και αυτοί όλοι που σου ζητούν χέρι βοήθειας. Η απάθεια και η βόλεψη να σε τρομάζει. Εκεί που σταματούν οι επαναστάσεις, τα όνειρα και οι ελπίδες.
Αυτό είναι καταστροφικό και τρομακτικό.
Μαρύσα Τσέλιου
Πηγή : enfo.gr