Εν Αθήναις.....αμόλα καλούμπα

Καθαρή Δευτέρα και το ξυπνητήρι βάραγε πρωϊ....

Τζάτζαλα μάτζαλα χαρταετός επισκευασμένος ο περσινός....και ποδαράτο

για το ορεινό Γαλάτσι στου θείου το σπίτι.

Σπίτι...τέλος πάντων...κάτι μεταξύ παράγκας και αυθαίρετου δωματίου μετά

εξωτερικής κουζίνας και καμπινέ κτισθέντα εν μια νυκτί με την γειτονιά

να φυλάει τσίλιες για πολιτσμάνο.

Μικρός ο θείος μικρή η θεία και τον κουτσούβελο εξάδερφο κάπου έπρεπε

να απαγγιάσουν.

Όλη η γειτονιά φυσικά αυθαίρετη σε εξαδιαιρέτου οικόπεδα αγορασθέντα

χωρίς προκαταβολή και με μικρές δόσεις.

Ρε τι τράβαγε ο κοσμάκης με την ιδιοκτησία...

Γι αυτό εμείς υπεράνω προτιμούσαμε να είμαστε οι καλύτεροι πελάτες

του ΕΚΤΕΛΟΥΝΤΕ ΜΕΤΑΦΟΡΕ ο ΜΗΤΣΟΣ.

Από σπίτι σε σπίτι και από γειτονιά σε γειτονιά....

Κάπου χάθηκα....Καθαροδευτέρα πρωϊ λοιπόν και νάσου μας στο ιδιόκτητο

του θείου.

Και οι γείτονες καλωσορίσματα και οι μικροί στο νταμάρι για το αμόλυμα

του αετού....

Κάνε κεφάλι....θέλει ουρά...βάλτου σκουλαρίκι....έχει αέρα...κάνε κεφάλι...

αμόλα καλούμπα....

Ελάααατε....μετά από ώρες η φωνή της θείας που καλούσε τον άμαχο

πληθυσμό για φαϊ.

Παραπέρα από το σπίτι είχαν στρώσει στην αλάνα στρατιωτικές κουβέρτες....

Πού να βρείς άκρη...όλων τα φαγητά για όλους....

"...οι παππούδες πρώτα...."

Τι ηλικία είχαν οι παππούδες ποτέ δεν έμαθα....κοντά στα 60 φαινόντουσαν

υπέργηροι...

Και προσπαθούσαν οι φουκαράδες να καταφέρουν την λαγάνα...και δεν τους

βοηθούσε η μασέλα που μπορεί να την χρωστούσαν ακόμα και φοβόντουσαν

να την ζορίσουν....οπότε την έβαζαν στην τσέπη και ....άστα να πάνε...

Εβίβα τα ποτήρια και οι νταμιτζάνες άδειαζαν και νάσου τα τραγούδια

και σουρούπωνε και τα μαζεύαμε και τον χαρταετό μαζί και πέρναμε

τον κατήφορο για την αυλή των θαυμάτων.

Πηγή : πίσω στα παλιά