Οι ΗΠΑ ανίκανες να εγγυηθούν τη σταθερότητα

H Ουάσινγκτον, μέσω του Υπουργού Εξωτερικών, Τζόν Κέρι, εξέφρασε βεβαιότητα για μεγάλη διεθνή υποστήριξη επιβολής οικονομικών κυρώσεων εναντίον τη Ρωσίας, στην περίπτωση που δεν απέσυρε τα στρατεύματα της από την Ουκρανία.

Δεν πέρασε ούτε ένα εικοσιτετράωρο, και τα πρώτα σημάδια ότι αυτή η βεβαιότητα ήταν στον αέρα, άρχισαν να έρχονται στην επιφάνεια. Άρχισε να γίνεται σαφές ότι δυο μεγάλες χώρες στην Ευρώπη, η Γερμανία και η παραδοσιακά στενότατη σύμμαχος των ΗΠΑ, Μεγάλη Βρετανία, δεν ήταν στο ίδιο άρμα με τον Μπαράκ Ομπάμα και την κυβέρνηση του.

Η στην ουσία ηγέτης της Ευρώπης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, γερμανίδα Καγκελάριος, Άγκελα Μέρκελ, έκανε σαφές ότι δεν ήταν έτοιμη να προχωρήσει σε κυρώσεις και έχει διαλέξει το μονοπάτι της αποκαλούμενης διπλωματίας, το οποίο όμως δεν θα βασίζεται σε πάγωμα ρωσικών κεφαλαίων, πάγωμα έκδοσης βίζας σε Ρώσους, και άλλα μέτρα τιμωρίας στον οικονομικό τομέα, που επιθυμεί η Ουάσινγκτον.

Αντιθέτως, η Γερμανία επιλέγει την τακτική των απευθείας συνομιλιών με το Κρεμλίνο και την αποστολή διεθνών παρατηρητών από τον ΟΑΣΕ, για να εξετάσουν την κατάσταση στην Ουκρανία και να εξακριβώσουν εάν τα δικαιώματα των ρώσων στην εθνικότητα παραβιάζονται. Μια χρονοβόρα διαδικασία την οποία ευχαρίστως αποδέχθηκε η Μόσχα, δηλώνοντας ταυτόχρονα ότι οι παρατηρητές αυτοί θα χρειάζονταν μήνες προετοιμασίας για να επιτελέσουν σωστά την αποστολή τους.

Τα οικονομικά συμφέροντα της Γερμανίας με τη Ρωσία είναι τεράστια και η εξάρτησή της στο ρωσικό φυσικό αέριο εξίσου σημαντική. Ας μην ξεχνάμε ότι ο πρώην γερμανός Καγκελάριος, Γκέρχαρντ Σρέντερ, είναι αντιπρόεδρος της Gazprom.

Σαν να μην έφτανε αυτό το Λονδίνο, στην ουσία πουλάει στεγνά. Στην Ουάσινγκτον έπεσαν μασέλες, όταν ρεπορτάζ του BBC, αποκάλυψε κυβερνητικό έγγραφο που τάσσονταν εναντίον συμμετοχής της Μεγάλης Βρετανίας σε οικονομικές κυρώσεις και αποκλεισμό των ρωσικών επενδύσεων στο City του Λονδίνου. Μιλάμε για δισεκατομμύρια λίρες σε ακίνητη περιουσία που κατέχουν Ρώσοι στην Αγγλία και επίσης τεράστια ποσά σε βρετανικές τράπεζες και επενδυτικά fund.

Και οι δυο υποτίθεται στενοί σύμμαχοι της Ουάσινγκτον φαίνεται ότι μόνο στα λόγια και σε επίπεδο δηλώσεων στηρίζουν τον κ. Ομπάμα. Η κ. Μέρκελ τα λέει τηλεφωνικά με τον κ. Πούτιν και αφήνει στον πάγο τον κ. Ομπάμα.

Ακόμα και η συντακτική ομάδα της έγκυρης αμερικανικής εφημερίδας «Ουάσινγκτον Πόστ», γνωστή για τη σθεναρή υποστήριξη της σε κυβερνήσεις του Δημοκρατικού Κόμματος και Δημοκρατικούς Προέδρους, στο κύριο άρθρο του φύλλου της Τρίτης με τίτλο, «Η Εξωτερική Πολιτική του Προέδρου Ομπάμα βασίζεται σε Φαντασία», ασκεί σφοδρή κριτική στον αμερικανό Πρόεδρο.

Αλλά και η άλλη μεγάλη δύναμη η Κίνα, όπως όλα δείχνουν τάσσεται στο πλευρό του Κρεμλίνου. Αυτό βέβαια δεν προκαλεί έκπληξη στους γνωρίζοντες καλά διεθνή πολιτική. Το Πεκίνο προωθεί μια παρόμοια πολιτική με αυτή της Ρωσίας στην Ουκρανία, στη διαφορά που έχει με την Ιαπωνία για τα πέντε μικρά νησιά στον Ειρηνικό Ωκεανό, τα οποία βάση διεθνούς δικαίου ανήκουν στην Ιαπωνία. Οι δύο χώρες έχουν φθάσει στα πρόθυρα σύρραξης για το θέμα αυτό.

Οπότε δεν είναι να απορεί κανείς που το Πεκίνο δεν στηλιτεύει τη Ρωσία για την τακτική της στην Ουκρανία και την Κριμαία. Οι ενδείξεις μέχρι στιγμής είναι ότι ο Μπαράκ Ομπάμα οδεύει σε μια δεύτερη σφαλιάρα από τον Βλαντιμίρ Πούτιν μετά από αυτή της Συρίας, όπου ο ίδιος είχε θέσει κόκκινες γραμμές οι οποίες παραβιάστηκαν, χωρίς να γίνει τίποτα.

Και για να αποφευχθούν παρεξηγήσεις, κανείς δεν μιλά και δεν πρέπει να μιλά για στρατιωτικές επεμβάσεις και επίλυση κρίσεων με στρατιωτικά μέσα οι απειλές για χρήση τέτοιων μέσων. Άλλωστε τη χρήση στρατιωτικών μέσων στην Ουκρανία, μέχρι στιγμής, την κάνει η Μόσχα και ο κ. Πούτιν.

Εκείνο που πρέπει να διαφυλαχτεί πάση θυσία είναι ο σεβασμός από όλους και κυρίως από τους ισχυρούς, διεθνώς, της νομιμότητας, της κυριαρχίας και της εδαφικής ακεραιότητας των χωρών. Η Ελλάδα είναι μια χώρα η οποία έχει βιώσει στο πετσί της την παραβίαση αυτών των αρχών διεθνούς δικαίου, και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να αγνοεί την παραβίασή τους, από όποιον και να γίνεται.

Σε κάθε περίπτωση, η διαφαινόμενη παρακμή των Ηνωμένων Πολιτειών, ως εγγυητή της σταθερότητας, ειδικά στην κρίσιμη γεωπολιτικά περιοχή της Κεντρικής Ευρώπης, είναι οιωνός κακών ειδήσεων και εξελίξεων για το μέλλον...

Πηγή : freepen.gr