Ενα μικρό ιατρικό θαύμα στην Ελλάδα

 Ενα μικρό ιατρικό θαύμα στην Ελλάδα: Η μεταμόσχευση που γεννάει ελπίδες

Η δύσκολη επέμβαση που έγινε στο Λαϊκό Νοσοκομείο διήρκεσε συνολικά δέκα ώρες και συμμετείχε πλήθος χειρουργών και αναισθησιολόγων. Η ασθενής, η οποία διαγνώσθηκε με καρκίνο στο ήπαρ την περασμένη άνοιξη, έλαβε το μόσχευμα από τον πατέρα της.

Εξιτήριο έλαβε χθες το απόγευμα η 23χρονη ασθενής, η οποία πριν από δέκα ημέρες υποβλήθηκε σε μεταμόσχευση ήπατος, με μόσχευμα που έλαβε από τον πατέρα της 50 ετών. Η επέμβαση μεταμόσχευσης ήπατος από ζώντα δότη πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά στη χώρα μας τη δεύτερη ημέρα του 2024 στο Λαϊκό Νοσοκομείο, από ομάδα εξειδικευμένων χειρουργών του καθηγητή Χειρουργικής Γεωργίου Σωτηρόπουλου, με τη συμμετοχή του Γερμανού καθηγητή και διευθυντή Κέντρου Μεταμοσχεύσεων στο Ριάντ, Dieter Broering, και την υποστήριξη του Αναισθησιολογικού τμήματος υπό τη διεύθυνση της Αικατερίνης Λαμπαδαρίου.

Ηταν μια δύσκολη επέμβαση που διήρκεσε δέκα ώρες και στην οποία συμμετείχαν οκτώ εξειδικευμένοι χειρουργοί και πέντε εξειδικευμένοι αναισθησιολόγοι.
Η δύσκολη επέμβαση που έγινε στο Λαϊκό Νοσοκομείο διήρκεσε συνολικά δέκα ώρες και συμμετείχε πλήθος χειρουργών και αναισθησιολόγων. Η ασθενής, η οποία διαγνώσθηκε με καρκίνο στο ήπαρ την περασμένη άνοιξη, έλαβε το μόσχευμα από τον πατέρα της.

Εξιτήριο έλαβε χθες το απόγευμα η 23χρονη ασθενής, η οποία πριν από δέκα ημέρες υποβλήθηκε σε μεταμόσχευση ήπατος, με μόσχευμα που έλαβε από τον πατέρα της 50 ετών. Η επέμβαση μεταμόσχευσης ήπατος από ζώντα δότη πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά στη χώρα μας τη δεύτερη ημέρα του 2024 στο Λαϊκό Νοσοκομείο, από ομάδα εξειδικευμένων χειρουργών του καθηγητή Χειρουργικής Γεωργίου Σωτηρόπουλου, με τη συμμετοχή του Γερμανού καθηγητή και διευθυντή Κέντρου Μεταμοσχεύσεων στο Ριάντ, Dieter Broering, και την υποστήριξη του Αναισθησιολογικού τμήματος υπό τη διεύθυνση της Αικατερίνης Λαμπαδαρίου.

Ηταν μια δύσκολη επέμβαση που διήρκεσε δέκα ώρες και στην οποία συμμετείχαν οκτώ εξειδικευμένοι χειρουργοί και πέντε εξειδικευμένοι αναισθησιολόγοι.

Πρώτη φορά πραγματοποιήθηκε στην Ελλάδα η λήψη ήπατος από ζώντα δότη και η ασθενής πήρε εξιτήριο έπειτα από δέκα ημέρες.

Ετσι προτάθηκε η πιο άμεση λύση της μεταμόσχευσης από ζώντα δότη και η οποία έμελλε να είναι η πρώτη που θα γινόταν σε ελληνικό έδαφος. Εξετάσθηκαν και οι δύο γονείς της 23χρονης και επιλέχθηκε ως πιο κατάλληλος δότης ο πατέρας της. Οπως ανέφερε σε συνέντευξή του στη δημόσια τηλεόραση ο κ. Σωτηρόπουλος, «το παράδειγμα του νεφρού μας φαίνεται πιο εύκολο. Ολοι ξέρουμε ότι έχουμε δύο νεφρούς, οπότε στα πλαίσια της ζώσας μεταμόσχευσης απλά ο δότης αποχωρίζεται τον ένα του νεφρό. Και στο ήπαρ το ίδιο υπάρχει, απλά δεν είναι ξεχωρισμένο. Το ήπαρ είναι ένα μεγάλο όργανο που μπορείς με την ειδική τεχνική να το χωρίσεις σε αριστερό και δεξί συκώτι, και με αυτόν τον τρόπο να χρησιμοποιείς το ένα από τα δύο μέλη. Και το ήπαρ έχει το μοναδικό προνόμιο της αναγέννησης. Μέσα σε έναν μήνα από το χειρουργείο, τα δύο μισά έχουν γίνει δύο ολόκληρα».

Στην Ελλάδα πραγματοποιούνται κάθε χρόνο περίπου 40 μεταμοσχεύσεις ήπατος από αποβιώσαντα δότη. Περίπου 40 ασθενείς –στην συντριπτική τους πλειονότητα παιδιά– από τη χώρα μας έχουν υποβληθεί σε μεταμόσχευση ήπατος από ζώντα δότη σε μεταμοσχευτικό κέντρο στην Ιταλία με κάλυψη των εξόδων από τον ΕΟΠΥΥ. Σε ασθενείς παιδιά έγιναν και οι πρώτες μεταμοσχεύσεις ήπατος από ζώντα δότη το 1989. Αυτό το είδος χειρουργικής επέμβασης από ενήλικα σε ενήλικα έγινε για πρώτη φορά το 1994 στην Ιαπωνία. Γενικά στην Ασία λόγω έλλειψης αποβιώσαντων δοτών (πολιτισμικές πεποιθήσεις θέτουν εμπόδια), οι συγκεκριμένες μεταμοσχεύσεις αφορούν το 18,5% των μεταμοσχεύσεων ήπατος. Στην Ευρώπη, αντίθετα, από τις 7.000 μεταμοσχεύσεις ήπατος (στοιχεία 2022), μόλις το 3% ήταν από ζώντα δότη και στην πλειονότητά τους αφορούν παιδιά.

Υπέρ και κατά

Η έμφαση των αρμόδιων αρχών δίνεται στην περαιτέρω ανάπτυξη των μεταμοσχεύσεων από αποβιώσαντες δότες. Στα πλεονεκτήματα της μεταμόσχευσης ήπατος από ζώντα δότη είναι ο προγραμματισμός της επέμβασης, γεγονός που σημαίνει κατάλληλη προετοιμασία του λήπτη και καλύτερη συνήθως κατάσταση των μοσχευμάτων. Στον αντίποδα, το μικρό μέγεθος της ηπατικής μάζας που μεταμοσχεύεται, ειδικά όταν πρόκειται για μεταμόσχευση από ενήλικα σε ενήλικα, σημαίνει περισσότερες επιπλοκές από τα χοληφόρα αγγεία για τον ασθενή, ενώ έχουν αναφερθεί και επιπλοκές και σε δότες.

Πέννυ Μπουλούτζα
Επιμέλεια  Μυρτώ  Πανθέου
Πηγή : kathimerini.gr