Αν πληγώσεις γυναίκα που γράφει τότε της κάνεις δώρο.

Όταν σε ερωτευτεί μία γυναίκα που γράφει μένεις αθάνατος, γιατί ζεις και αναπνέεις μέσα από τις σβησμένες και ξαναγραμμένες λέξεις στο χαρτί της.
Μέσα από λέξεις σε οθόνες που φάνταζαν θολές στην θέα των βουρκωμένων ματιών της.

Αν πληγώσεις γυναίκα που γράφει τότε της κάνεις δώρο.
Διεισδύεις στο μυαλό της, σπέρνεις σπόρους πόνου και απογοήτευσης και ανθίζουν λίγο-λίγο η έμπνευση και η δημιουργία πάνω στο έδαφος του πληγωμένου της συναισθήματος.
Για την γυναίκα που γράφει τα μάτια σου είναι ένα ποίημα, τα χείλη σου έχουν ζωγραφιστεί λεπτομερώς από ένα μαγικό πινέλο του πιο χαρισματικού ζωγράφου, το κορμί σου θυμίζει άγαλμα μα με την αφή της φλογερής ζωντάνιας, η μυρωδιά του δέρματος σου σημαδεύει για πάντα την όσφρησή της.

Όταν ερωτευτείς γυναίκα που σκέφτεται πολύ πρέπει να είσαι προσεκτικός γιατί η αναλυτική της σκέψη μπορεί να σε ξεσκεπάσει τόσο που να κρυώσεις με τον γυμνό εαυτό σου.

Αν δεν της αντισταθείς θα σε μάθει να επιβιώνεις με αυτόν ακόμη και σε χειμωνιάτικες νύχτες. Θα σε μάθει να τον κοιτάζεις στον καθρέπτη και να χαμογελάς περήφανα.
Θα σου διδάξει πως εσύ κρατάς το βιολί όταν οι δαίμονές σου χορεύουν, πως μονάχα εσύ κρατάς το σπίρτο που βάζει φωτιά στην ζωή σου, πως εσύ είσαι ένα έργο τέχνης άξιο προς θαυμασμό.

Όταν σε ερωτευτεί μία γυναίκα που ξέρει να διακρίνει την ομορφιά, τότε δεν θα ξαναφορέσεις το ίδιο βλέμμα κοιτάζοντας κανένα δέντρο, καμία θάλασσα, κανένα φεγγάρι γιατί κάθε χρώμα κάθε σχήμα κάθε φως θα φαντάζει μια πιτσιλιά μαγείας στον καμβά του κόσμου. Θα αφήσει το αποτύπωμά της σε κάθε τόπο που πάτησε μαζί σου και σε κάθε θέα που αγνάντεψε. Ο αέρας που ανακάτεψε τα μαλλιά της θα μαρτυρά στην όσφρηση σου πως κάποτε ήταν εκεί.

Αν σε ερωτευτεί μια γυναίκα που ξέρει να αγαπάει, τότε δε θα νιώσεις ποτέ μόνος, ποτέ εκτεθειμένος στο κρύο γιατί η ζεστή της αγκαλιά, τα ζεστά της λόγια θα προλάβουν κάθε χειμώνα. Ίσως θεραπεύσει κάθε πληγή που δεν κατάφερες με τα θεραπευτικά της χείλη. Θα σε μεθύσει με το ποτό μιας λήθης του παρελθόντος το οποίο θα δώσει την θέση του σε ένα μέλλον γεμάτο από πράγματα που θα ‘θελες να κάνεις μαζί της. Αν σε ερωτευτεί μια γυναίκα που δύσκολα ερωτεύεται τότε φρόντισε να αξίζει τον κόπο.

Είναι ευαίσθητη η ψυχή της σαν δέρμα μωρού, απαλή σαν μετάξι, θερμή σαν ήλιος μα αν πληγωθεί θα μοιάσει με κομμάτι κρύσταλλο κοφτερό. Ψυχρή και σκληρή, ίσως μαζί σου , μα πιο πολύ με τον εαυτό της.

Σε ήλπιζε για άνοιξη, μην της βγεις χειμώνας.
Φθείρει το είναι της να μπερδεύει τις εποχές.

Γράφει η Ανθή Κατερίνη.
Επιμέλεια κειμένου – Μυρτώ Πανθέου