Το πετάρισμα μιας πεταλούδας

Μέσα στη σιωπή της φύσης,

ακούω τη φωνή της μοναξιάς, 

που έχει τα χρώματα της πεταλούδας.

Φλόγες που ταξιδεύουν με σκέψεις,

δυσκολίες για λίγο που γίνονται καπνός

'Ένα μπουκέτο αγριολούλουδα ,

οι λαθρεπιβάτες στο όνειρο

καρδιές  που θα γεννήσουν η θα πεθάνουν.

Φιγούρες που   δεν αφήνουν τον ίσκιο τους,

να κρατάει επίμονα μια θέση

στον  κύκλο της χαμένης προσευχής.

Ανάμεσα στη ζωή και το πετάρισμα μιας πεταλούδας,  

κρύβεται το ειρωνικό  χαμόγελο.

Γράφει ο Τάσος Ορφανίδης

Επιμέλεια κειμένου: Μαρισώ Υψηλάντη

Πηγή anastasiosskepseis.blogspot.com