Κάποτε τα Χριστούγεννα στην Αθήνα ..

Μικρές ιστορίες και έθιμα από την παλιά Ελλάδα, μέσα από ντοκουμέντα των Χριστουγέννων περασμένων δεκαετιών. Από Άη Βασίληδες που καταφθάνουν στην
Κηφισιά, σε τροχονόμους στο Σύνταγμα που συγκεντρώνουν δώρα, σε αγόρια που μετρούν τα κέρματα από τα κάλαντα, μέχρι τον 6ο όροφο του θρυλικού Μινιόν όπου κάθε παιδί ονειρευόταν να βρεθεί για να διαλέξει το δώρο του.

Αθήνα δεκαετία του '60. Τα Χριστούγεννα για την πόλη σήμαιναν απλωμένα καλάθια πλανόδιων από την Αιόλου ως την Αθηνάς και από το Μοναστηράκι ως τα Χαυτεία. Σήμαιναν ένα χάος από νέον πινακίδες και φώτα των αυτοκινήτων της εποχής που γέμιζαν τη Σταδίου, βγαίνοντας για τα ψώνια της εποχής ή για εορταστικές παραστάσεις στις σκηνές της Αθήνας. Οι λαχειοπώληδες δούλευαν νυχθημερόν διαλαλώντας την πραμάτεια τους, το πρωτοχρονιάτικο Κρατικό Λαχείο έξω από το θρυλικό μαγαζί του Μπακάκου στην Αγίου Κωνσταντίνου.

Σταδίου, 1960.

19ος αιώνας, στα τέλη του οποίου μια νέα εφεύρεση έκανε την εμφάνισή της: Ο κινηματογράφος. Στη χριστουγεννιάτικη Αθήνα, που πάλευε να «μπαλώσει» τις πληγές του Ελληνοτουρκικού Πολέμου, εγκαινιάζεται ο «κινηματογράφος τσέπης» στο κατάστημα των Μαγγιόρου και Ρουσόπουλου στην οδό Ερμού. «Ο θαυμάσιος κινηματογράφος του Έδισον – με 60 λεπτά!» που διαλαλεί η διαφήμιση δεν είναι παρά μικρά βιβλιαράκια με φωτογραφίες που αποτυπώνουν τις διαφορετικές φάσεις μιας κίνησης με ένα γρήγορο ξεφύλλισμα. Κι όμως αρκούν για να συγκεντρώσουν πλήθη κόσμου που θέλουν να απολαύσουν το θέαμα ως «το κάτι εξαιρετικό» για τις γιορτές του 1897.

«Καλημέρα! Ο Άι Βασίλης έφτασε!» Η δημοφιλής φιγούρα του «αγίου των γιορτών» με την μορφή που τον γνωρίζουμε σήμερα εισήχθηκε στην Ελλάδα την εποχή της φωτογραφίας, δηλαδή την δεκαετία του ’50. Ως γνωστόν, ο ορθόδοξος Άι Βασίλης δεν είναι άλλος από τον Μέγα Βασίλειο της Καισαρείας, που καμία σχέση δεν έχει με τον δυτικό Santa Claus (Άγιο Νικόλαο). Θεωρείται πως στην αστική Ελλάδα ως μορφή έγινε γνωστή στα ‘50s-60s, οπότε και οι έλληνες μετανάστες της Αμερικής έστελναν στους συγγενείς τους χριστουγεννιάτικες κάρτες με την φιγούρα του κοκκινοφορεμένου στρουμπουλού Santa. Στην παραπάνω φωτογραφία βλέπετε την άφιξη του Άγιου Βασίλη στην γιορτινή Αθήνα έξω από το «Αστόρια» το 1950.

Το έθιμο των δώρων στους άνδρες της τροχαίας: Την Πρωτοχρονιά του μακρινού 1936 ήταν που καθιερώθηκε η συνήθεια των δώρων από απλούς πολίτες στους τροχονόμους ανά την Ελλάδα. Τότε ήταν που ο πληθυσμός των πόλεων (μετά και το προσφυγικό ρεύμα) είχε αρχίσει να μεγαλώνει, και οι δρόμοι γέμιζαν με (φτωχά εξοπλισμένα) αυτοκίνητα και άπειρους οδηγούς που δημιουργούσαν κομφούζιο, γι’ αυτό και η παρουσία των τροχονόμων στις χαρακτηριστικές τους βάσεις ήταν αναγκαία. Οι πολίτες έβλεπαν με πολλή συμπάθεια το κοπιαστικό τους έργο και οι καταστηματάρχες των Αθηνών έκαναν έναν μικρό έρανο για να επαινέσουν το έργο τους, κάτι που οι αρχές απέρριψαν ως δωροδοκία. Όταν όμως το συμβάν έφτασε στα αυτιά του Βασιλιά, εκείνος βγήκε με τον οδηγό του στην οδό Ρηγίλλης και άφησε γλυκά και κρασί ως δώρο στον τροχονόμο της περιοχής. Ο Τύπος της εποχής εκθείασε την κίνησή του κι έτσι και οι πολίτες έκτοτε φρόντιζαν να αφήνουν κάθε Χριστούγεννα από ηλεκτρικές συσκευές μέχρι τρόφιμα μπροστά στους τροχονόμους όχι μόνο της Αθήνας αλλά και όλης της Ελλάδας.

Χριστούγεννα 1948, φωτογραφία Δημήτρη Χαρισιάδη, από το αρχείο του Μουσείου Μπενάκη


Πηγή : economy365.gr