Τα όνειρα που πιστέψαμε γίνονται η πραγματικότητα που βιώνουμε

Εάν θες να σώσεις τον κόσμο, σώσε απλώς το όνειρο. Και ο κόσμος θα βρει έναν τρόπο να σου ανταποδώσει τη χάρη

Κάθε φορά που σκέφτεσαι να συμβιβαστείς, να θυμάσαι πως καμιά ευτυχία δε φτιάχτηκε με υλικό της τον φόβο. Και τις στιγμές που νιώθεις το όνειρο να απομακρύνεται, ψάξε βαθιά μέσα σου και ανάκτησε την πίστη σου σε αυτό.

Απόλαυσε το ταξίδι. Ακόμη και με τις στροφές του. Ζαλίζεσαι από την ταχύτητα. Φρενάρεις απότομα. Υπάρχεις. Μην ξεχνάς τον προορισμό. Κράτα ζωντανό στην καρδιά εκείνο το παιδί που ήξερε να βάφει τον ουρανό με χρώμα. Δεν έχει σημασία πόσο μουντό φαντάζει το τοπίο αλλά πόσο φως αναβλύζει από το βλέμμα σου.

Αναζήτησε τους ιδεαλιστές, τους παράτολμους γιατί αυτοί θα αλλάξουν τον κόσμο, ακριβώς όπως κάποτε άλλαξαν και εσένα.

Τα βράδια κλείσε τα μάτια και αφέσου στις εικόνες του ονείρου. Και τα πρωινά σήκω έτοιμος να κινήσεις γη και ουρανό προκειμένου να το κατακτήσεις. Να επιμένεις. Στη σπίθα τρέλας που σε κρατά ζωντανό και στο τραγούδι της ψυχής σου που απαγορεύεται να σβήσει.

Να ερωτεύεσαι με κάθε σου αίσθηση και να αγαπάς έντονα. Η αγάπη θα σε γεμίσει με την πιο ανείπωτη δύναμη. Θα σηκώσεις βουνά και θα σαλπάρεις σε ωκεανούς συναρπαστικούς μα στην σκληρή παγωνιά θα επιστρέφεις στο ζεστό σου σπίτι. Οι άνθρωποι είναι τα σπίτια μας, αυτό να μη λησμονήσεις.

Να απολαμβάνεις τις εκρήξεις δημιουργικής παράνοιας αλλά αφού τις γιορτάσεις να παίρνεις μολύβι και χαρτί και να καταστρώνεις πλάνο. Ο αυθορμητισμός που συναντά την μέθοδο ισοδυναμεί με τον θρίαμβο του μέλλοντος.

Να χαίρεσαι τον ούριο άνεμο αλλά μη καυχιέσαι αλαζονικά για την ευνοϊκή σου τύχη. Φυσάει και φεύγει ο αέρας… Όταν βρίσκεσαι στη μέση της πιο φριχτής καταιγίδας, να αναμετριέσαι θαρραλέα με τους δαίμονές της. Είναι οι ίδιοι οι δαίμονες που μέσα σου κουβαλάς, όσοι σε δοκιμάζουν.

Συνεχώς να ανακαλύπτεις νέα μονοπάτια, καινούρια κομμάτια σου. Κάθε φορά που αμφιβάλλεις και είσαι κοντά στο να τα παρατήσεις, στάσου εκεί ακριβώς που βρίσκεσαι. Πάρε μια βαθιά ανάσα. Ύστερα, ρώτα τον εαυτό σου: Το θέλω πραγματικά; Και αν η απάντηση είναι καταφατική, τότε συνέχισε να προχωράς.

Μην υποτιμάς τους σταθμούς της πορείας σου. Κανένας σταθμός δεν εμφανίζεται τυχαία στο διάβα σου, όταν τρέχεις προς τον πιο μεγάλο στόχο, την πιο τρελή ιδέα, τον δικό σου μύθο.

Μη γίνεις ένας από το πλήθος. Μην τους κάνεις τη χάρη. Μην προχωράς και εσύ με το κεφάλι σκυφτό και τη ματιά άδεια. Μη δολοφονήσεις το όνειρο, μη σκοτώσεις την πιο αυθεντική εκδοχή σου. Μη γελάς ψεύτικα. Μη συμμορφώνεσαι στους στείρους κανόνες. Μην μπαίνεις στα καλούπια που σου ορίζουν μονάχα για μια στάλα αποδοχής.

Βρες τον ρυθμό σου και χόρεψε στην πίστα σου. Γίνε έμπνευση. Η δική σου έμπνευση. Ταξίδεψε για να πλημμυρίσεις εμπειρίες και όχι προκειμένου να καυχηθείς για την μποέμ σου φύση σε φίλους και γνωστούς. Κάνε παιδί αν έχεις κάτι να του δώσεις, εάν μπορείς να τραγουδήσεις στο αυτί του τη μαγική ιστορία της ίδιας της ζωής.

Διατήρησε τον ενθουσιασμό σου ανέπαφο από τον χρόνο και μείνε νέος. Γερνάμε όταν κουβαλάμε πίκρες στην ψυχή. Απελευθερώσου. Άσε τον πόνο να δραπετεύσει, γιατί πια καθόλου δεν τον χρειάζεσαι για να επιβεβαιώσεις την ταυτότητά σου.

Και κάποτε, όχι πολύ μακριά από το σήμερα, θα αγκαλιάζεις το όνειρό σου. Και θα δακρύζεις από ευτυχία. Γιατί τίποτε δε φαντάζει πιο όμορφο από μια καρδιά που δε φυλακίστηκε, από μια ιδέα που υλοποιήθηκε και από ένα πνεύμα που αυτοπραγματώθηκε.

Εάν θες να σώσεις τον κόσμο, σώσε απλώς το όνειρο. Και ο κόσμος θα βρει έναν τρόπο να σου ανταποδώσει τη χάρη για το κουράγιο σου.

Πηγή : enallaktikidrasi.com