Δύσκολη η μοναξιά, σαν την Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων
Πόσο δύσκολη είναι η μοναξιά για έναν άνθρωπο; Βαρύ το φορτίο όταν είσαι μόνος. Σαν την Αλίκη στην χώρα των θαυμάτων. Σε πετάνε σε...
Πόσο δύσκολη είναι η μοναξιά για έναν άνθρωπο; Βαρύ το φορτίο όταν είσαι μόνος. Σαν την Αλίκη στην χώρα των θαυμάτων. Σε πετάνε σε μια τρύπα που λέγεται ζωή και σου λένε προχώρα. Μα πού να πας; Γύρω σου είναι σκοτάδι. Πώς να προχωρήσεις χωρίς ένα χέρι να στηριχθείς, μια φωνή να σε ενθαρρύνει, μια αγκαλιά να σε κλείσει για να μην ανησυχείς, να μην φοβάσαι.
Δεν το αντέχω αυτό το σκοτάδι. Το φοβάμαι, το τρέμω. Γύρω μας πολλοί, ελάχιστοι όμως μπορούν να μας νιώσουν. Υπάρχουν άνθρωποι που μας ακουμπάνε και δεν αισθανόμαστε το παραμικρό και άλλοι που μιλούν στην ψυχή μας χωρίς να μας ακουμπήσουν. Έναν τέτοιο άνθρωπο θέλω στην ζωή μου. Να κάθεται δίπλα μου, να μιλά, χωρίς να με κρίνει, χωρίς να με ρωτά. Όταν θα είμαι έτοιμη θα μιλήσω. Λειτουργεί σαν ένα αχνό φως στο τούνελ που λέγεται ζωή.
Κυκλοφορείς στο σκοτάδι μέχρι να αποφασίσεις να βαδίσεις προς το μέρος που σου υποδεικνύει για να βγεις στην επιφάνεια. Μα κι αν δεν έχεις κανέναν; Αν είσαι τελείως μόνος; Σε κανέναν δεν αξίζει να είναι μόνος. Το σκοτάδι θα σε κουράσει, θα σε ψυχοπλακώσει, θα σε συντρίψει. Υπάρχουν άνθρωποι που από επιλογή θέλουν να μένουν μόνοι. Ακούγεται σκληρό για να είναι αληθινό.
Ίσως να μην έχουν την ψυχική αντοχή να το κάνουν, ίσως να είναι πληγωμένοι, ίσως να είναι εσωστρεφείς. Όποια κι αν είναι η αιτία, καταδικάζουν τον εαυτό τους σε μια ισόβια καταδίκη διότι η χαρά όταν πολλαπλασιάζεται επί δυο παίρνει άλλες διαστάσεις. Η λύπη όταν διαιρείται δια δυο έχει γλυκόπικρη γεύση!
Η μοναξιά δεν πρέπει να είναι επιλογή! Είναι μια τιμωρία, είναι ένας αργός θάνατος, είναι φυλακή. Προσπάθησε να βγεις από αυτήν και ζήσε στο τούνελ της ζωής έχοντας πολλές διεξόδους. Άλλες μικρές, άλλες μεγάλες μα η ουσία είναι μία! Δεν θα μείνεις αιώνια στο σκοτάδι. Θα βγεις κάποια στιγμή στο φως!
Επιμέλεια Αρθρου– Μυρτώ Πανθέου
Πηγή :enallaktikidrasi.com
