«Δεν φωτιζόμαστε κοιτάζοντας το φως, αλλά βυθιζόμενοι στο σκοτάδι μας»

Η προσωπική μας ανάπτυξη και η ψυχολογική μας ευεξία, εξαρτώνται από την ικανότητά μας να φέρουμε τις σκιές στο φως

«Δεν φωτιζόμαστε κοιτάζοντας το φως, αλλά βυθιζόμενοι στο σκοτάδι μας. Όμως, αυτό συχνά είναι δυσάρεστο, άρα ανεπιθύμητο» – Carl Gustav Jung

Που καταλήγουν όλα τα μέρη  του εαυτού μας που θεωρούμε ανεπιθύμητα και δε θέλουμε να παραδεχτούμε ότι διαθέτουμε;

Που καταχωνιάζουμε στοιχεία της προσωπικότητας μας που θεωρούμε αρνητικά; και που κρύβεται το βαρύ πυροβολικό συναισθημάτων όπως  η θλίψη, ο θυμός, η οργή;

Φιλοξενούνται στη «σκιά» στην ασυνείδητη πλευρά του ψυχισμού μας.

Η σκιά είναι το προσωπικό ασυνείδητο στο οποίο εμπεριέχονται όλες οι επιθυμίες και οι συγκινήσεις που δε συμβιβάζονται με τις κοινωνικές αρχές και την ιδανική μας προσωπικότητα. Είναι όλα όσα ντρεπόμαστε και όλα όσα δεν θέλουμε να ξέρουμε για τον εαυτό μας.

Χρειάζεται προσπάθεια για να αναγνωρίσουμε τη “σκιά” μας. Να αποδεχτούμε ότι η “σκιά” δεν είναι “αρνητική” αλλά είναι αυτό που εμείς απορρίπτουμε και νομίζουμε ότι πρέπει να το κρύβουμε γιατί το αντιλαμβανόμαστε ως σκοτεινό και αδύναμο.

Ανάλογα από τα επίπεδα της αυτοεκτίμησής μας και της προοπτικής για τη ζωή, εξαρτάται η ένταση που προκαλεί στον ψυχισμό μας αυτή η σύγκρουση.

Χρειάζεται να αποδεχτούμε τον εαυτό μας ενσωματώνοντας τη “σκιά” στην πραγματικότητα ώστε να μπορούμε να τη γνωρίσουμε και να δουλέψουμε μαζί της. Όσο την αγνοούμε και της επιτρέπουμε να μένει στο ασυνείδητο, μας στερεί την ευκαιρία να είμαστε ισορροπημένοι και χαρούμενοι.

Να θυμόμαστε ότι όσα φτιάχνουν την έννοια που αποκαλούμε «σκιά» σχετίζονται με φόβους που μας εμποδίζουν, ματαιωμένες επιθυμίες, τραύματα, πίκρες και απογοητεύσεις  και όνειρα που διστάσαμε να πραγματοποιήσουμε. Όσο αποφεύγουμε αυτές τις εσωτερικές πληγές, τόσο μεγαλώνουν, αγριεύουν και αποκτούν έλεγχο πάνω μας, προβάλλοντας μια εικόνα του εαυτού μας που δε μας αρέσει.

Όσο περισσότερο αρνούμαστε τη σκιώδη πλευρά μας τόσο περισσότερο καταπιέζουμε μέρη του εαυτού μας και δημιουργούμε ένταση και διαχωρισμό.

Αν είμαστε διαχωρισμένοι έχουμε μια φευγαλέα αίσθηση της ολότητας και της ενότητας και η σύνδεσή μας με τον εαυτό μας και τους άλλους είναι δυσλειτουργική.

Αν κοιτάξουμε πιο προσεκτικά, θα διαπιστώσουμε ότι στη “σκιά” μπορεί επίσης να κρύβονται και φωτεινά μας χαρακτηριστικά όπως η προσωπική δύναμη, η ανεξαρτησία και η συναισθηματική ευαισθησία. Στοιχεία που ταξινομήθηκαν ως “αρνητικά” γιατί δεν εξυπηρετούσαν παγιωμένα στερεότυπα και προκαταλήψεις.

Για να έχουμε καθαρή αντίληψη χρειάζεται να φωτίσουμε όλες τις περιοριστικές πεποιθήσεις που μας εγκλωβίζουν στο διαχωρισμό, ώστε να συμφιλιωθούμε με όλα τα στοιχεία που φιλοξενούνται στη “σκιά”.

Η αποδοχή της “σκιάς” είναι απαραίτητη για να γειωθούμε, να ολοκληρωθούμε και να εξανθρωπιστούμε.  Μόνο τότε θα μπορούμε να επικοινωνούμε με τους άλλους ελεύθερα χωρίς περιορισμούς και να είμαστε σαφείς, ουσιαστικοί και συμπονετικοί.

Η προσωπική μας ανάπτυξη και η ψυχολογική μας ευεξία, εξαρτώνται από την ικανότητά μας να φέρουμε αυτές τις σκιές στο φως!

Ενσωματώνω τη “σκιά” μου σημαίνει νιώθω ενότητα και έρχομαι πιο κοντά στον αυθεντικό μου εαυτό. Υπενθυμίζω στον εαυτό μου ότι όπου υπάρχει σκιά υπάρχει και φως και ότι είμαι το ενιαίο δημιούργημα σκοτεινών και φωτεινών στοιχείων! Με τη συμφιλίωση μπορώ να μετασχηματίσω το θυμό σε δημιουργικότητα, τη θλίψη σε τέχνη και το φόβο σε καύσιμο δράσης!

Βασιλική Χρονοπούλου – Σύμβουλος Προσωπικής Ανάπτυξης και Ψυχικής Υγείας
Επιμέλεια – Μυρτώ Πανθέου
Πηγή :  enallaktikidrasi.com