Μην αφήσεις τις λέξεις να χάσουν το νόημα τους

Είναι δεδομένο ότι στους ανθρώπους  που αγαπάς πρέπει να ξεκινάς με μια καλημέρα και να τελειώνεις με μια καληνύχτα, Αυτές οι δυο λεξούλες κρύβουν μέσα τους γλυκά συναισθήματα. Αγάπη, ενδιαφέρον, ελπίδα. Αυτός  ο κόσμος ο τόσο αποκομμένος και στερημένος από τη συντροφικότητα έχει τη ανάγκη να δει έστω και γραμμένες αυτές τις δυο λέξεις. Πολλές φορές τις συνοδεύουν όμορφες ευχές για να είναι ακόμα πιο ζέστες.
 

Το γυαλί από μόνο του έχει μια ψύχρα  η λέξεις είναι αυτές που το θερμαίνουν, γιαυτο πρέπει να είναι πολύ προσεκτικές. Κάποτε σε κάποιες άλλες εποχές έβλεπες στα μάτια αυτόν που έλεγε καλημέρα  άκουγες τον ήχο της φωνής  του που σου χάιδευε τα αυτιά, το γέλιο που σε έκανε χαρούμενο και την  έκφραση του προσώπου που το φώτιζε ο ήλιος η μαγική σελήνη.
 

Σήμερα οι λέξεις έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο γιατί βάρος είχαν πάντοτε. Πίσω από αυτό το γυαλί που σε κοιτάει  κάποιος χωρίς να σε βλέπει  περιμένεις να καταλάβεις  το χαρακτήρα του  από τα γραφόμενα του και με τον τρόπο που χειρίζεται τις λέξεις να καταλάβεις «τι ώρα κάνει»Είναι  μια παλιά εκφράσει που τη χρησιμοποιούσε η μητέρα μου και πολλοί άλλοι.
 

Το βάρος λοιπόν των λέξεων κατά κάποιον τρόπο έχουν χάσει το νόημα τους και τις περισσότερες φορές γράφονται στη προκείμενη περίπτωση χωρίς σκέψη και επόμενός χωρίς πραγματικό συναίσθημα,  έτσι για να διατηρούμε τις εικονικές μας φίλιες, η να ψαρέψουμε κάτι που θα μας διασκέδαση τη άνοιά και θα διατηρήσει την  εικονική πραγματικότητα.
 

Κάπου είχα διαβάσει την άποψη ενός ναυτικού που έλεγε : το «Σ’ ΑΓΑΠΩ» όταν λέγεται και το «ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ» που βγάζεις σε ενός λιμανιού το βράδυ πρέπει να ξεχωρίζει, ότι το πρώτο πρέπει να το λες με την καρδιά σου εννοώντας το, ενώ το δεύτερο από το χρώμα που κουβαλάει το πορτοφόλι σου. «Κάναμε» μια λέξη να μην έχει έννοια και βαρύτητα και να είναι τις στιγμής χωρίς να παλεύουμε για αυτήν. Για αυτό οι Άντρες και οι Γυναίκες με την σημασίας της λέξεως χάθηκαν, οι σχέσεις των δύο φύλων δυσκόλεψαν, οι πληγές μέσα μας αυξήθηκαν και η ανεντιμότητα με την απάθεια «κυριαρχεί».

 

Όσο προχωράει ο κόσμος και τεχνολογία σκάει  σαν βεγγαλικά με φωτεινά εφέ για να καλύψει  την τρυφερότητα και τη ζεστασιά της σωματικής επαφής.

Έτσι   γίνεται όλο και πιο  ακατανόητος πιο ρηχός πιο αδιάφορος .
 

Ο Ανθρώπινος νους  είναι φτιαγμένος από θεϊκά χέρια, οπότε είναι παντελώς αδύνατον να δημιουργηθεί κάτι ανώτερο από ανθρώπινα χέρια. Έτσι λοιπόν  δεν χρειάζεται να κόψουμε τα φτερά της προόδου, χρειάζεται να επιστρατεύσουμε  το μυαλό και να φέρουμε στα μέτρα μας για δικό μας όφελος όλα αυτά τα ρο μποτάκια  να  υπηρετούν αυτά εμάς και όχι εμείς αυτά.
 

ΟΙ Λέξεις να βρουν το νοήματος  τα συναισθήματα να καλύψουν τα κενά τις μοναξιάς και οι ανθρώπινες σχέσεις να βρουν την αφετηρία τους.
 

Δώσε φτερά σ αυτούς που αγαπάς
Κίνητρά για να γυρίσουν  πίσω
Και αγάπη για να μείνουν.

Γράφει η Μυρτώ Πανθέου