Ανήκεις εκεί που η αγκαλιά είναι μαξιλάρι σου, κάθε βράδυ.

Ανήκεις εκεί που μιλάς με τα μάτια, χωρίς άλλες διευκρίνησεις.
Ανήκεις εκεί που το χαμόγελο σου λάμπει πιο πολύ και από το πιο φωτεινό αστέρι.
Ανήκεις εκεί ,που η ψυχή σου είναι γαλήνια θάλασσα, ακυμματιστη.
Ανήκεις εκεί που σου κρατούν το χέρι σφικτά και στα εύκολα και στα δύσκολα.

Ανήκεις εκεί που ενθαρρύνουν κάθε σου προσπάθεια.
Ανήκεις εκεί που τα φτερά στους ώμους σου, μένουν ανοικτά και χαράσουν πορεία στον αέρα.
Ανήκεις εκεί που δεν χρειάζεται να δίνεις εξηγήσεις και να κάνεις εκπτώσεις σε τίποτα απ’ όσα πιστεύεις.

Ανήκεις εκεί που είσαι προτεραιοτητα απλά και αβίαστα, σαν νόμος της φυσικής.
Ανήκεις εκεί που τα λόγια γίνονται πράξεις και οι πράξεις δεν έχουν ανάγκη από λόγια.
Ανήκεις εκεί που η ζωή σου, παίρνει τα χρώματα του ουράνιου τόξου ,χωρίς βροχή.
Ανήκεις εκεί που κοιτάζεις και αντιλαμβανεσαι πως είσαι στην ίδια κατεύθυνση και η πυξίδα ειναι σπασμένη.

Ανήκεις εκεί που η αγκαλιά είναι μαξιλάρι σου, κάθε βράδυ.
Ανήκεις εκεί που η ισοτιμία είναι προϋπόθεση μιας υγειους σχέσης.
Ανήκεις εκεί που είσαι ο εαυτός σου και μόνο ο εαυτός σου, χωρίς να χρειαστεί να αλλάξεις τίποτα.
Ανήκεις εκεί που η πραγματικότητα σου είναι ίδια με τα όνειρα σου! !

Αφιερωμένο. …

Γράφει η Ρούλα Παγιαλάκη


Πηγή : loveletters.gr