Τελευταία σφαίρα για να ξαναζήσεις

Εγώ έριξα την τελευταία σφαίρα..

Πάνω μου.

Δεν ήθελα να σας λερώσω τα ατσαλάκωτα σακάκια σας. 

Δεν ήθελα αίματα πάνω στα καλό σιδερωμένα σας πουκάμισα. 

Θέλατε να δείτε τον φόνο, αλλά να μην έχετε δάκρυα να βγάλετε. 

Ζητούσατε να σας συγχωρέσω λίγο πριν με πυροβολήσετε.

Μαύρες ψυχές πίσω από καλογυμνασμενα σώματα, υπέροχα αστραφτερά χαμόγελα με σάλια από δηλητήριο.

Ποτήρια γεμάτα με ακριβά ποτά και εσείς πίνατε με μουχλιασμένα χείλη. 

Σεντόνια σατέν, για να τυλίγετε τις μαύρες ψυχές σας. 

Κρεβάτια από αγκάθια και στρώματα γεμάτα από σκορπιούς. 

 

Σας χαρίζω την άνοστη ζωή σας. 

Παίρνω την βαλίτσα μου και μπαίνω στο πρώτο πλοίο της γραμμής. 

 

Θέλω το μπλε της θάλασσας να μου καθαρίσει τα μάτια από την εικόνα σας. 

Θέλω ο αφρός του κύματος να ξεπλύνει τις βρωμιές από το σώμα μου. 

 

Εγώ δεν τον αντέχω τον κόσμο σας. 

Γεννήθηκα στους ουρανούς και δεν μπορώ να έρπομαι στο χώμα μαζί σας. 

Σας τα χαρίζω τα πλούτη όλου του κόσμου.

Μου χαρίζεται πάλι την αθωότητα μου;

 

Εγώ έριξα την τελευταία σφαίρα..

Πάνω μου. 

Εσείς; 

 

– Τελευταία σφαίρα για να ξαναζήσεις – 

 

Γράφει η Μπέττυ Κούτσιου

Πηγή :  metaximas.org