Η κοινωνία των ξένων: Μια ηθικά νεκρή κοινωνία

Ζούμε στην κοινωνία των ξένων. Εδώ που η αδιαφορία για τον συνάνθρωπο κατέχει εξέχουσα θέση στον κατάλογο των ανθρωπιστικών αξιών. Εδώ που κανείς δεν βοηθά κανέναν γιατί φοβάται μήπως φανεί λιγάκι άνθρωπος σ’ αυτόν τον απάνθρωπο κόσμο.

Με βλέπεις να κινδυνεύω μα δεν αντιδράς. «Εμένα να μην πειράξει», σκέφτεσαι, «τι με νοιάζει για σένα». Και συνεχίζεις τον καφέ σου. Το λυπηρό στην όλη υπόθεση αδιαφορίας είναι ότι έχεις ορθάνοιχτα τα μάτια σου, όχι κλειστά ώστε να αποφύγεις να δεις, μα ορθάνοιχτα ώστε να παρακολουθείς τον πόνο του άλλου και να νιώθεις τυχερός που και σήμερα εσύ την έβγαλες καθαρή. Είναι ότι δεν στέκεις ακίνητος από φόβο αλλά επειδή ΔΕΝ ΣΕ ΝΟΙΑΖΕΙ.

Που να βρίσκονται άραγε εκείνες οι αξίες της αλληλεγγύης, της ομόνοιας, της προσφοράς, της αγάπης, του συμπάσχειν; Ψάχνεις να βρεις τις αιτίες της συλλογικής και ατομικής σου παρακμής στα πρόσωπα των πολιτικών, κατηγορείς την σημερινή εποχή και τα λάθη των προηγούμενων από εσένα, την ίδια ακριβώς στιγμή που δεν δίνεις δεκάρα για τον διπλανό σου. Δεν δέχομαι ότι μας έχει αποξενώσει η κοινωνία με τον τρόπο που μας φέρεται. Η κοινωνία λειτουργεί ανάλογα με το ήθος των πολιτών της. Και, δυστυχώς, η δική μας είναι ηθικά νεκρή.

Έτρεξες να βοηθήσεις όταν είδες κάποιον να το έχει ανάγκη; Κάλεσες έναν αριθμό όταν αντιλήφθηκες πως απειλείται μια ζωή; Ένιωσες να συμμερίζεσαι τον πόνο του άλλου; Με συγχωρείς, ξεχάστηκα και πήγα να σε βγάλω από τον εγωιστικό μικρόκοσμό σου. Σε προετοιμάζω, όμως, για αυτό που αργά η γρήγορα θα καταλάβεις: O κόσμος θα εξακολουθεί να υπάρχει και μετά από εσένα. Και εύχομαι να είναι ένας κόσμος ανθρώπινος. Εσύ, άραγε, που θα ανήκεις; Στην γενιά εκείνη που κατέστρεψε ή που έσωσε την περηφάνια της: την ανθρωπιά της!

Γράφει  η   Νάντια Πάλμου

Πηγή :  enallaktikidrasi.com