Σ’ αγαπώ, μη μου φεύγεις.

Ναι, σε σένα μιλάω!

~~~

Δε σε είχα ποτέ, μα σε ήθελα πάντα

ανοιξιάτικο αστέρι, τρυφερή μου μπαλάντα

ναι, σε σένα μιλάω

τις ατέλειωτες νύχτες, τη μορφή σου ζητάω

ταπεινός, σκυθρωπός, της ζωής ο διαβάτης

ένας γκρίζος κακός, με τυραννά εφιάλτης

σ’ αγαπώ, μη μου φεύγεις

κι η ελπίδα στο δρόμο, μία φρούδα σκιά μου

δε τη χάνω, στο είπα, ζω για σένα ερωτά μου

που να είναι τα μάτια σου, το λευκό το κορμί σου;

ποιον μεθά η πνοή κι η ζεστή αναπνοή σου;

η ματιά σου, να ξέρεις, της Εδέμ ο Παράδεισος

στα φιλιά σου τ’ αθώα, αρρωσταίνει ο θάνατος

σ’ αγαπώ, μη μου φεύγεις

λίγη αγάπη ζητώ, μια γλυκιά αγκαλιά σου

δυο μικρούλες καρδιές, τα παιχνίδια να στήνουν

στα σκοτάδια τα έρημα που δεν είμαι μαζί σου

ναι, σε σένα μιλάω

σε ποθώ όπως κι αν είσαι, γιατί ήρθες για μένα

τα όνειρά μου σε στόλισαν, Παναγία παρθένα

τα φιλιά σου με μύρωναν μ’ ανθισμένη βιολέτα

κι οι αισθήσεις μου σ’ έντυναν, λατρεμένη γυναίκα

σ’ αγαπώ, μη μου φεύγεις

αχ, φιλί αναζητώ απ’ τα χείλη σου, κόκκινο

και κρασί θεϊκό, με χυμούς του κορμιού σου

η ζωή μου στο διάβα σου, έλα καν’ τη δική σου

που να είσαι, που βρίσκεσαι, σε ποιο κάστρο του κόσμου;

σ’ αγαπώ πιο πολύ κι από μένα, όνειρό μου

και ποθώ κάθε λέξη, π’ ομορφαίνει τη μέρα μου

τρυφερή αγκαλιά, πλάι στον ώμο, τ’ αστέρι μου

σ’ αγαπώ, μη μου φεύγεις

ναι, σε σένα μιλάω!

γιώργος_κ

Πηγή :  stixoi.info