Υπάρχω ζώ συγχωρώ αγαπώ !!
Σάββατο βράδυ η ωραιότερη μέρα της εβδομάδας η αρχή της ξεκουράσεις …
Με την προσμονή μιας υπέροχης Κυριακής . Αλήθεια πόση άνθρωποι κάνουν σχέδια για χαρούμενες εξορμήσεις πόση άνθρωποι τσουγκρίζουν τα ποτήρια τους τιτιβίζοντας ασχετα χαρούμενα λόγια …
Πόση πατεράδες νοσταλγούν στάζοντας αίμα η ψυχή τους κάποιο παιδί τους κάποια πριγκίπισσά τους που ίσως από λάθος δικό τους και από εγωισμό του παιδιού τους δεν το σφίγγουν στην αγκαλιά τους που τόσο ποθούν …
Πόσες αγάπες πηγαίνουν στο Παράδεισο ?
Σάββατο βράδυ ένα γλυκό καλοκαιρινό σαββατόβραδο νοσταλγικό για πολλούς χαρούμενο για άλλους δύσκολο …
Η ζωή αυτή η δυναμική γυναίκα που διαφεντεύει την ύπαρξή μας …
Πόσο μικρή είναι και ποσό γρήγορα λήγει τόσο που καμία φορά δεν προλαβαίνουμε με τους εγωισμούς μας να συγχωρήσουμε να αγαπήσουμε να γαληνέψουμε να χαρούμε …
Στο τρεχαλητό της επιβιώσεις ξεχνάμε να ζούμε και όταν έρθει το πλήρωμα του χρόνου και γίνει ο μεγάλος απολογισμός ματώνουμε για το χρόνο που χάσαμε ασχολούμενη με υλικές σκέψεις εγωισμούς… Που στο πέρασμα του χρόνου μας φαίνονται τόσο ανούσια μικρά και φτωχά …
Ας προσπαθήσουμε όσο πιο σύντομα γίνεται να κάνουμε μια βουτιά στη ψυχή μας να ξεσκαρτάρουμε ότι είναι περιττό να συγχωρήσουμε κάποιον που αγαπάμε να δώσουμε τη ζεστασιά της καρδίας μας και να της δώσουμε χώρο να δεκτή την αγάπη των δικών μας ανθρώπων …
Να αγαπήσουμε τις ρίζες μας για να σεβαστούμε και να αγαπήσουμε του εαυτούς μας …
Και όλα αυτά πριν είναι πολύ αργά …
Γράφει η Μυρτώ Πανθέου
