Το πιο ωραίο είναι το επόμενο λιμάνι ...

Φαντάσου τη ζωή σαν ένα ταξίδι. Ένα μακρινό ταξίδι με πλοίο. Ένα ταξίδι που επιβιβάζεσαι στην αφετηρία του κι αποβιβάζεσαι στο τέρμα του. Ένα ταξίδι με προορισμό άγνωστο, που πρέπει όμως να κάνεις. Που γεννήθηκες για να κάνεις. Ξεκινάς χωρίς να ξέρεις τι θα συναντήσεις ή πόσο θα διαρκέσει. Πού θα τελειώσει. Κι εύχεσαι να έχεις ένα καλό ταξίδι μέχρι να φτάσεις στον προορισμό σου.

Ένα ταξίδι, λοιπόν η ζωή. Το πατρικό σου σπίτι, το λιμάνι που επιβιβάζεσαι στο πλοίο σου. Η οικογένειά σου οι πρώτοι σου συνεπιβάτες. Και το ταξίδι ξεκινάει. Κι είναι αυτό το λιμάνι που όσα κι αν συναντήσεις στην πορεία, αυτό θα είναι που θα σε ορίσει. Τόσο γνώριμο και οικείο. Η ασφάλεια που νιώθεις. Και μήπως αυτό δεν είναι η οικογένεια; Το σπίτι που γεννήθηκες και μεγαλώνεις; Οι άνθρωποι που θα σε εφοδιάσουν με όλα εκείνα τα απαραίτητα για το ξεκίνημα του ταξιδιού. Το λιμάνι εκείνο που, για όπου κι αν ξεκινήσεις, όσο μακριά κι αν φτάσεις, πάντοτε θα είναι ο τόπος που θα μπορείς να επιστρέψεις. Που πάντα θα είναι το απάγκιό σου. Το σπίτι σου.

Το ταξίδι σου πλέον έχει ξεκινήσει. Ο καιρός πρίμος. Και κάπου εκεί στον ορίζοντα, διακρίνεις το επόμενο λιμάνι. Το πρώτο που το πλοίο της ζωής θα αγκυροβολήσει. Στο λιμάνι αυτό θα συναντήσεις τη φιλία. Στο λιμάνι αυτό θα επιβιβαστούν πολλοί νέοι επιβάτες. Οι φίλοι που θα συναντήσεις στη ζωή σου. Θα είναι λίγοι; Θα είναι πολλοί ή περισσότεροι; Αυτό δεν μπορείς να το ξέρεις. Αυτό θα το δείξει η πορεία του ταξιδιού. Γιατί οι φίλοι θα φανούν στις φουρτούνες. Θα μείνουν στο πλοίο μέχρι το πέρας του ταξιδιού. Κάποιοι, μην μπορώντας ν’ αντέξουν στα σκαμπανεβάσματα και στα κύματα, θα περιμένουν το επόμενο αγκυροβόλι για να αποβιβαστούν από το πλοίο. Μην τους θυμώσεις. Απλά δεν άντεξαν. Εσύ κράτα αυτούς που έμειναν. Αυτούς που στη φουρτούνα έμειναν εκεί και σου κράτησαν το χέρι μέχρι να ξαναφτιάξει ο καιρός. Αυτοί είναι οι φίλοι σου.

Καθώς το πλοίο συνεχίζει τη ρώτα του, κάπου εκεί στο βάθος βρίσκεται ένα άλλο λιμανάκι. Ένα λιμάνι αχαρτογράφητο, που όμως έχει μια μοναδική ομορφιά. Μια ομορφιά τόσο μαγευτική που δεν μπορείς να μη σταματήσεις για να τη γνωρίσεις. Να την εξερευνήσεις. Το λιμάνι αυτό είναι ο έρωτας. Στο πλοίο θα ανέβει ένας μονάχα επιβάτης. Αυτός ο ένας που μπορεί να γίνει ο ξεχωριστός συνταξιδιώτης στο ταξίδι της ζωής. Που μέρες ολάκερες και νύχτες αξημέρωτες θα χαζεύετε από το φινιστρίνι το ταξίδι. Μέχρι το τέλος; Μπορεί ναι, μπορεί και όχι. Αν ανέβηκε για να παραμείνει ως το τέλος, το ταξίδι δε θα είναι ίδιο με αυτό που ξεκίνησες. Αν πάλι όχι, το λιμάνι αυτό θα μείνει για πάντα χαραγμένο στη μνήμη σου και στην καρδιά σου. Και πάντα θα το θυμάσαι με νοσταλγία.

‘Ενα ταξίδι η ζωή. ‘Ενα ταξίδι με πλοίο. Ένα ταξίδι με πολλά ενδιάμεσα λιμάνια, μέχρι να φτάσεις στον τελικό προορισμό. Με πολλούς συνταξιδιώτες που θα επιβιβαστούν και θ’ αποβιβαστούν στην πορεία. Κάθε λιμάνι και μια εμπειρία. Μια εμπειρία που θα σε κάνει αυτόν που θα είσαι όταν τελικά φτάσεις στον προορισμό σου. Και τελικά το κάθε λιμάνι ήταν όμορφο. Και το επόμενο ομορφότερο. Και το ταξίδι συνεχίζεται…

Γράφει ο Δημήτρης Ευσταθιάδης



Πηγή : pillowfights.gr