Εμείς οι δύο.

Από πάντα ήμουν ερωτευμένος μαζί σου
Πάντα σε ονειρευόμουν και πάντα σε περίμενα.
Και ήρθες, όπως ακριβώς σε αισθανόμουν.
Γλυκιά, τρυφερή, καταδεκτική, τολμηρή.
Πλούσια σε όλα, όνειρα, αισθήματα, ομορφιά
Και εσωτερικό κάλλος αρετής και δύναμης.

Να διεκδικήσεις και να γευθείς Αυτό,
που το βάρβαρο πλήθος σου στέρησε.
Ονειρεμένο τέλος. Μιας άκαρδης ζωής,
που ο Ουρανός πρόσφερε απλόχερα στους δυό μας.
Μετά από τόσους κόπους και αγώνες
υπέρ της αρετής και του ωραίου, που δώσαμε.

Και τώρα είμαστε οι δυό μας, μόνον οι δυό μας.
Τίποτε δεν έχει περισσότερη αξία από εμάς τους δύο.
Εμείς οι δύο είμαστε η αρχή και το τέλος του κόσμου.
Και έτσι θα μείνουμε μέχρι το τέλος της δικής μας ζωής.
Δίκαια το δικαιούμαστε, πληρώσαμε πολύ αίμα γι’ Αυτό.

Γι’ αυτό κι ο Ουρανός μας έφερε τόσο κοντά.
Τόσο απίστευτα κοντά, ώστε να μην χαθεί
αυτή η δίκαιη ευκαιρία της προσέγγισης.
Που Αυτός, ο ίδιος ο Ουρανός μεθόδευσε.

Όταν μάθουμε να διακρίνουμε το πραγματικό από το απατηλό.
Αυτό το δίκαιο και έκτακτα ωραίο αίσθημα των δυό μας.
Όταν ακούμε την δική μας εσωτερική φωνή της αίσθησης,
που δεν έχει ήχο. Και όταν κοιτάμε μόνον αυτό,
το αισθαντικό δικό μας, που είναι αόρατο.

Ενθυμούμενοι πάντα ότι μόνον οι δυό μας.
Μόνον εμείς οι δύο. Στεκόμαστε μπροστά
στην πύλη της ύψιστης σοφίας του Ουρανού
που μόνον η αγνή αίσθηση της έκστασης μπορεί να οδηγήσει.
Και με την οποία μόνον εμείς οι δυό,
μπορούμε να εισέλθουμε.

Κανένας άλλος. Μόνον Εσύ και Εγώ…

Έγραψε ο Ευάγγελος Βαρελίδης



Πηγή : awakengr.com