Να αγαπάς τον εαυτό σου, τις επιλογές σου και τα λάθη σου.

Καθόλου εγωιστικό, καθόλου αλαζονικό. Να σε αγαπάς, να αγαπάς εσένα, τις πληγές σου, όσα έκανες και όσα δεν τόλμησες. Να αγαπάς εσένα, την ύπαρξη σου γυμνή, τις σκέψεις σου και όλα όσα νιώθεις μέσα σου. Να αγαπάς όλο αυτό που είσαι, το Εγώ σου. Να μην επιτρέπεις σε κανέναν να πατάει το μυαλό σου, την ασταμάτητη καρδιά σου.

Να αγαπάς τον εαυτό σου, τις επιλογές σου και τα λάθη σου. Δεν είμαι η σωστότερη για να σε κρίνω, κανένας δεν έχει το αλάθητο για να σου πει κουβέντα. Δεν έχεις τίποτα σημαντικότερο στον κόσμο από εσένα, καλοί οι έρωτες, οι συγγενείς, οι φίλοι. Αλλά εσύ, εσύ είσαι ο πρώτος και ο βασικός ρόλος στη ζωή σου, είτε είναι ταινία είτε είναι μυθιστόρημα. Θέλεις να σου θυμίσω; Πόσοι πέρασαν και προσπάθησαν να σε αγγίξουν, να χαθούν στο μυαλό σου και στο τέλος να σου κάψουν κάθε ίχνος συναισθήματος που είχες μέσα σου; Πόσοι σου μίλησαν και εσύ πνίγηκες στα λόγια τους όσο προσπαθούσες να κολυμπήσεις στο μεγαλείο της μεγαλοψυχίας τους; Πόσοι σε έκαναν στην άκρη όταν μάτωνες στην άσφαλτο και ζητούσες βοήθεια; Πόσοι έκλαψαν με την επιτυχία σου από χαρά; Που ήταν όλοι εκείνοι που εμπιστεύτηκες; Πόσους ανθρώπους θεώρησες σπίτια σου και έμεινες άστεγη;

Εσύ να σε αγαπάς πρώτα και μετά όλοι οι άλλοι θα σε αγαπήσουν. Δεν στο λέω για να σε γεμίσω ελπίδες, κάποιος θα σε αγαπήσει, πόσο και για πόσο δεν το ξέρω. Μέχρι να βρεθεί εκείνος που θα ξέρει τι χρώμα είναι οι πυτζάμες σου, ποιο είναι το αγαπημένο σου σιρόπι στο παγωτό, ποιο συστατικό σιχαίνεσαι στα φαγητά, τι ώρα σου αρέσει να περπατάς, ποια είναι η αγαπημένη σου παραλία, με ποιο τραγούδι κοιμάσαι, ποιο βλέμμα έχεις όταν ερωτεύεσαι και όταν φοβάσαι.. Μέχρι να σε αγαπήσουν παράφορα και δυνατά, πρέπει να σε αγαπάς. Να σε φροντίζεις και δίνεις χώρο και χρόνο στον εαυτό σου. Μακριά από τοξικούς, από δειλούς και από ηθοποιούς και χαρακτήρες που δεν ενδιαφέρονται να γίνουν πρωταγωνιστές. Συμβιβάζεσαι με κομπάρσους ρόλους; Όχι γλυκιά μου ψυχή, δεν σου αξίζει τίποτα λιγότερο από τα πάντα.

Να σε αγαπάς, για όλα εκείνα που είσαι και έγινες. Για το τρεχούμενο μυαλό σου που δεν κοιμάται ποτέ, για όλους τους στίχους που σε μάγεψαν.. Να αγαπάς το μέσα σου, το έξω σου και το γύρω σου. Και αν ακόμα δεν πάνε όλα καλά.. κοίτα από το παράθυρο σου, θα ανατέλλει το πρωί, για όλους.

Δική σου η ζωή, δικό σου το παιχνίδι.

Ρένα


Πηγή: enfo.gr