Τα όνειρα που αφήσαμε

Μεγαλώνουμε κάνοντας όνειρα που στην πορεία ξεχνάμε.

Παγιδευόμαστε στo γυάλινο κελί της δήθεν καλοπέρασής μας και παρατηρούμε τη ζωή μας να κυλά, σαν θεατές μιας ταινίας με προδιαγεγραμμένο τέλος που εμείς αδυνατούμε να αλλάξουμε. Σαν μαριονέτες στα χέρια τρίτων που οδηγούν τα βήματα μας σε λάθος δρόμο.

Θυμάστε την πιο κλασική ερώτηση που μας θέτανε σε μικρή ηλικία;

Τι θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις;

Πόσοι από εμάς στ’ αλήθεια κάναμε αυτό που τότε είχαμε απαντήσει;

Σίγουρα για κάποιους η απάντηση ήταν απλώς μια παιδική τρέλα, μια παρόρμηση της στιγμής, με την πάροδο του χρόνου αλλάξαμε γνώμη ή μάλλον γνώμες αλλά ακόμη κι έτσι πόσοι από εμάς ζούμε το όνειρο;

Πόσοι από εμάς όταν τα βράδια που τα φώτα σβήνουν και μένουμε μόνοι με τους εαυτούς μας νιώθουμε πλήρεις;

Ίσως οι συγκυρίες της ζωής να μη μας επέτρεψαν να τα επιτύχουμε, ίσως πάλι να μην προσπαθήσαμε ποτέ όσο έπρεπε γιατί διστάσαμε, ίσως γιατί διαλέξαμε άλλο δρόμο έναντι αυτού που ονειρευόμασταν για λόγους βιοποριστικούς.

Δεν έχει σημασία η αιτία αλλά το αποτέλεσμα.

Κι αυτό το αποτέλεσμα στέκεται σαν βραχνάς στο λαιμό μας, παρεμποδίζει την μετέπειτα πορεία μας και μας αγκυλώνει σε μια κατάσταση παραίτησης, άρνησης για ένα μέλλον ευτυχισμένο ασχολούμενοι με αυτό που πραγματικά μας εκφράζει κι αγαπάμε.

Ο χρόνος όμως είναι αδίστακτος και δεν επιδέχεται κανενός είδους πισωγύρισμα. Απαγορεύει οποιαδήποτε παρέμβαση στο μέχρι τώρα έργο του και μονάχα μια αλλαγή πλεύσης στο μέλλον μπορεί να μας βγάλει από αυτό το αδιέξοδο. Και πιστέψτε με φίλοι μου γι’ αυτήν την αλλαγή δεν είναι ποτέ μα ποτέ αργά. Αρκεί να το θέλεις πραγματικά, να πιστεύεις στις δυνάμεις σου και να απομακρύνεις καθετί τοξικό που σε βγάζει από τον στόχο σου. Οι άνθρωποι που σε αγαπούν αληθινά θα αγκαλιάσουν αυτή σου την απόφαση και θα σε στηρίξουν με κάθε κόστος.

Γι΄αυτό λοιπόν μη διστάζετε να διεκδικήσετε το μέλλον που σας αναλογεί, εξάλλου μόνο μέσα από την προσπάθεια θα είστε σε θέση να ανακαλύψετε την πραγματική πηγή ευτυχίας για εσάς ξεχωριστά και ίσως τότε εκπλαγείτε με την έκβαση αυτής της προσπάθειας, ίσως τότε δείτε για πρώτη φορά κατάματα πως για να έχεις δικαίωμα σε μια ζωή ευτυχισμένη το μόνο που χρειάζεσαι είναι το άλλο σου μισό, τον άνθρωπο που σε ολοκληρώνει και σε κάνει να νιώθεις ζωντανή, που σε στηρίζει σε κάθε σου βήμα και δεν παύει λεπτό να σου θυμίζει πόσο ξεχωριστός είσαι, που το μόνο που θέλεις είναι να πορεύεσαι δίπλα του, γιατί καθετί που κάνεις μαζί του φαντάζει μαγικό.

Ίσως τότε λοιπόν αναρωτηθείς... και τι έγινε τελικά που δεν ακολούθησα το όνειρο μου; Ήρθε εκείνο και με βρήκε....

Σοφία  Μπότα

Πηγή : enfo.gr