Αν γυρέψεις μια αναπνοή, γύρνα σε εκείνη

Μια χούφτα άμμο, λίγο άνεμο στα μάτια, κύμα στα μάτια του και φιλιά τρικυμίες.
Λίγο ουρανό κι ένα κομμάτι γης, να σταθούμε για λίγο να αγκαλιαστούμε και να σου δείχνω ένα σύννεφο.
Μας ανήκει μόνο ο εαυτός μας κι αυτό που γινόμαστε μέσα στα μάτια εκείνων που αγαπήσαμε.
Όσο μακριά κι αν ήμασταν, τεντώσαμε χέρια και καταφέραμε να αγγίξουμε για λίγο ένα όνειρο κι ας ξυπνήσαμε με δάκρυα στα μάτια.
Θα έχουμε πάντα τα μηνύματα που πήρε η θάλασσα, το χέρι σου μέσα στο δικό μου κι ένα γέλιο κρυμμένο στα βάθη μας.
Δάκρυζαν τα μάτια, μην κλείσουν και χάσουν τα μάτια, στιγμές.

Όλα εδώ.
Όλα τίποτα.
Όλα πάντα.
Όλα εδώ.

Σιωπές και ανάσες ανακατεύτηκαν και οι πεταλούδες ελευθερώθηκαν απ’ τα σωθικά μας, τις κοιτούσαμε για λίγο κι ύστερα έγινε μια αγκαλιά, ποτάμι και δροσιστήκαμε και ήταν φανερό πια πως ξέραμε..
Φύλαξε το γέλιο μέσα σου , το χέρι μέσα στο δικό της, τα βότσαλα στην τσέπη και τα κύματα, τα χρώματα του δειλινού, κάθε φορά θα διασχίζεις την στιγμή μας και θα ξυπνάς μέσα σου την εικόνα που βλέπω στα μάτια σου.

Τώρα θα φύγει, θα σκίζεται η καρδιά της και θα τρέμει στα όνειρα της,
Αν γυρέψεις μια αναπνοή
Πήγαινε εκεί.

Γράφει η Έλενα Καρανικολού

Πηγή :  loveletters.gr