Όσο ζω μαθαίνω…

Της Λίτσας Φιλίππου.

Όσο ζω αντιλαμβάνομαι, πως οι πιο όμορφες στιγμές μας είναι εκείνες που έχουμε υπογραμμίσει με το μελάνι της καρδιάς μας. Οι ωραιότερες είναι αυτές που προσθέτουν τις κόκκινες μικρές πινελιές στην ασπρόμαυρη καθημερινότητα μας. Και οι σημαντικότερες έχουν σμιλεύτεί από εκείνους που έχουμε ανταλλάξει αμοιβαία συναισθήματα.

Όσο ζω μαθαίνω πως το πιο υπέροχο φόρεμα της ύπαρξής μας, φτιάχνεται πάντα από τα κουρέλια της ψυχής μας. Οι μεγαλύτεροι θυσαυροί μας δεν βρίσκονται στην επιφάνεια της γης, αλλά κρύβονται στα έγκατα της ύπαρξης μας. Η πιο ανεκτίμητη περιουσία μας δεν έχει τίτλους ιδιοκτησίας. Αλλά είναι έμφυτη και χαρισματική. Τα αμύθητα πλούτη μας δεν είναι τα υλικά αγαθά, αλλά η πρώτη ύλη της ψυχοσύνθεσής μας. Οι ακριβότερες αξίες δεν καθορίζονται με αριθμούς. Είναι φυσικές αρετές που δανείζονται και μοιράζονται. Αντιλαμβάνομαι ότι η ελπίδα δεν πεθαίνει τελευταία. Αλλά συνυπάρχει πάντα μαζί μας σαν ουράνιο τόξο στον ουρανό της οντότητάς μας. Ο σεβασμός και η εκτίμηση των γύρω μας είναι πηγή της δικής μας συμπεριφοράς. Η αντοχή δεν έχει όρια αλλά επεκτείνεται. Η υπομονή δεν εξαντλείται αλλά πολλαπλασιάζεται. Η ανοχή δεν είναι ένδειξη αδυναμίας αλλά καλοσύνης. Και η αξιοπρέπεια είναι στάση ζωής.

Τα όνειρα δεν έχουν όρια και δεν αναγνωρίζουν λογική ή δυνατότητες. Έχουν την ιδιότητα να απεγκλωβίζονται σπό χώρους, μυαλά ή χρονικά πλαίσια. Τα πιο όμορφα ταξίδια δεν γίνονται με τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Είναι ιδιωτικά και αρμενίζουν στις θάλασσες του μυαλού, παρασύροντας την ύπαρξή μας στους αιθέρες. Τα πολυτιμότερα δώρα της ζωής μας δεν έχουν αξία πώλησης και αγοράς. Είναι περιτυλιγμένα με τις λαμπερότερες κορδέλλες της υγείας και της αγάπης. Τα αυθεντικόντερα συναισθήματα δεν επιδέχονται μονάδες μέτρησης, και δεν αναγνωρίζουν χιλιόμετρα και αποστάσεις. Είναι πάντα ακραία και φτάνουν σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης.

Και έχω κατανοήσει πως στις ανθρώπινες συναλλαγές κάνεις το άθροισμα στο τέλος και ποτέ στην αρχή. Υπολογίζοντας μόνο τις πράξεις και όχι τα λόγια. Ότι η εμπιστοσύνη εύκολα γίνεται έρμαιο στα χέρια της μοχθηρίας. Η ειλικρίνεια μπορεί να γίνει θύραμα στα πλοκάμια του ψέματος και της υποκρισίας. Η δοτικότητα εξαπατάται πολλές φορές από την εκμετάλλευση και την αχαριστία. Η αγνότητα καταρρακώνεται συνήθως από την δολοπλοκία και τον φθόνο. Και οι πληγές μας είναι παράσημα ήθους και ανδρείας από κάθε άνιση μάχη μας με την Λερναία Ύδρα της κακίας.

Ανακαλύπτω καθημερινά ότι η ζωή μας είναι μία σύντομη και υπέροχη διαδρομή με εκθαμβωτική θέα. Και ότι όλα αναθεωρούνται και όλα ανατρέπονται στην πορεία της.Οι συνοδοιπόροι και ο προορισμός μας καθορίζονται μόνο από τις δικές μας επιλογές. Ότι δεν πρέπει να μετράμε τις όμορφες στιγμές μας, αλλά να φτιάχνουμε τις στιγμές μας όμορφα. Ότι το παρελθόν δεν μας καθορίζει το μέλλον μας, αλλά μας βοηθά να δημιουργήσουμε ένα καλύτερο. Ότι οι κύκλοι της ζωής μας πρέπει να κλείνουν στο ακριβές σημείο. Γιατί η παράταση της παραμονής μας τους κάνει φαύλους.

Πηγή : anapnoes.gr