Όταν δεν έχεις αυτόν που θες δε θες κανέναν
Στον έρωτα δυστυχώς η ποσότητα δεν ισχύει. Στον έρωτα θες μόνο έναν κι όταν αυτόν δεν μπορείς να τον έχεις, τότε όσοι και να έλθουν, δε ...
https://to-synoro.blogspot.com/2017/10/kapsoura.html
Στον έρωτα δυστυχώς η ποσότητα δεν ισχύει. Στον έρωτα θες μόνο έναν κι όταν αυτόν δεν μπορείς να τον έχεις, τότε όσοι και να έλθουν, δε θα καταφέρουν να πετύχουν τίποτα. Ή δε θα προσέξεις καν ότι σε φλερτάρουν ή θα τους προσπεράσεις εντελώς αδιάφορα, καθώς σε φλερτάρουν. Γιατί αυτοί οι άσχετοι που προσπαθούν να σου κεντρίσουν το ενδιαφέρον δεν είναι αυτός ο ένας.
Δεν έχει σημασία πώς μοιάζουν, πώς τους λένε, αν είναι εντυπωσιακοί, αν επιμένουν, αν είναι γιατροί ή μιλάνε ωραία. Εσένα το μυαλό σου κάθε φορά που κλείνεις τη μύτη και καταπίνεις το σφηνάκι τεκίλα, πάει σ’ αυτόν που δεν μπορείς να έχεις. Για χάρη του εξάλλου βγαίνεις, πίνεις και ξενυχτάς. Για χάρη του κοιτάζεσαι στον καθρέφτη, προσπαθώντας να καταλάβεις γιατί δεν του αρέσεις. Τόσο χάλια είσαι τελικά, ρε παιδί μου; Ή μήπως έχει να κάνει με το μυαλό σου; Γι’ αυτό σου κολλάει το κάθε μπάζο –έτσι τους βάφτισες μόνο και μόνο γιατί δεν είναι αυτός– ενώ γι’ αυτόν δεν υπάρχεις καν στο χώρο;
Θα μπορούσα να γράψω σελίδες με τις απεγνωσμένες σκέψεις μιας ερωτευμένης γυναίκας που έχει φάει την απόρριψη στη μούρη. Μπορώ να γράψω σελίδες με τις σκέψεις που κάνω εγώ, κάθε φορά που προσπαθώ σαν χαζό να σου τραβήξω την προσοχή, να σου μιλώ χωρίς να τα χάσω και να παίρνω πόζες femme fatale χωρίς να σκοντάφτω. Γιατί φαίνομαι συνεχώς τόσο άσχετη κι ηλίθια μπροστά σου;
Έχω φάει κόλλημα και πλέον δεν πιστεύω ότι είναι εξαιτίας της απόρριψης. Μετά από τόσο καιρό θα συμβιβαζόμουν τελικά μ’ ένα απ’ τα «μπάζα» που μου την πέφτουν, αν δε σ’ αγαπούσα. Ναι, αν δεν σ’ αγαπούσα. Γιατί ακόμη σ’ αγαπώ και κάποτε είχαμε υπάρξει μαζί. Δεν ήταν όλα μυθοπλασίες του εγκεφάλου μου. Απλά μάλλον με βαρέθηκες όταν εγώ άρχισα να σε θέλω και ν’ αφήνομαι. Και τσουπ την έπαθα τη ζημιά. Δημιούργησα ένα απωθημένο που δεν μπορεί να σβήσει από κανέναν άλλο.
Είναι όλοι τόσο δεύτεροι μπροστά σου. Είναι όλοι τόσο κοινοί κι αδιάφοροι. Αλήθεια, δε θα συμβιβαζόμουν με τίποτα λιγότερα από σένα. Καλύτερα να κοιμάμαι τα βράδια μόνη μου και να σ’ ονειρεύομαι ή να χαζεύω τις τελευταίες σου φωτογραφίες στο Instagram, αφού τα πιούμε φιλικά στο συνηθισμένο μπαρ. Γιατί, εξάλλου, να προχωρήσω με κάποιον που δε με γεμίζει, απλά για να πω ότι προχώρησα ή για να καλύψω κάποιες ανάγκες που στην πραγματικότητα θα μείνουν εκεί ακάλυπτες κρυμμένες πίσω απ’ το απωθημένο μου.
Γι’ αυτό θα ήθελα να ‘ρθεις και να διώξεις όλους τους άλλους μακριά. Να με πάρεις σφιχτά αγκαλιά απ’ τη μέση για να τους δείξεις ότι είμαι μόνο δική σου. Μόνο δική σου θέλω να ‘μαι. Τι να την κάνεις την ποσότητα στον έρωτα όταν έχεις χημεία και ποιότητα. Σε περιμένω και θα σου αποδείξω ότι είμαι αληθινή γιατί έχω πείσμα γαϊδούρας κι υπομονή βόα. Είσαι το απωθημένο μου και θα γίνεις το τώρα μου αργά ή γρήγορα.
Έλα και θα δεις ότι δε θα είναι για λίγο. Κάνε τους άλλους να εξαφανιστούν, τρόμαξέ τους δίνοντάς μου ένα φιλί στο στόμα. Κάνε τους να νιώσουν ασήμαντοι κι αδύναμοι, όπως ακριβώς ασήμαντοι και μικροί είναι στα μάτια μου. Μια γυναίκα είναι ευτυχισμένη όχι όταν τη φλερτάρουν πολλοί, αλλά όταν τη διεκδικεί αυτός ο ένας, για τον οποίο είναι πρόθυμη να του δοθεί ολοκληρωτικά.
Συντάκτης: Πράξια Αρέστη
Πηγή : pillowfights.gr