Ηλιάνα Μπουλογιώργου
Οι βλάχοι που αναβαθμίστηκαν σε νεόπλουτοι, είναι δίχως άλλο μια έκρηξη οξέων, μια σκόνη ελαφρότητος και ατέλειωτες δέσμες φωτός, χρώματος κιτς-κίτρινο, κιτς-λαχανί, κιτς- ηλεκτρίκ.
Είναι ένα πράμα, πώς να το πω, εμπριμέ.
Έχει πολλή, πολλή χαρά, πολύ άρωμα, πολύ σολάριουμ, πολλές δημόσιες σχέσεις, πολλή λεύκανση.
Έχει και πολλή ανυπαρξία.
Οι βλάχοι που αναβαθμίστηκαν σε νεόπλουτοι, φοράνε Dsquared, όχι Dior.
Στην καλή τους αγοράζουν ρολόγια Rolex, όχι Chopard.
Κάνουν διακοπές στη Μύκονο, όχι στην Πάτμο.
Δουλεύουν πάρα πολύ με τον εαυτό τους για να κρατήσουν το προφίλ τους ταπεινό και απρόσιτο, μα το χωριάτικο βλέμμα καταδεικνύει την πείνα τους για εντυπώσεις.
Ο νεόπλουτος μπερδεύεται, στραβοπατάει από τον ατσούμπαλο βηματισμό του, νομίζει πως επικρατεί των υπολοίπων -παρότι οι υπόλοιποι τον έχουν πάντα για χέσιμο.
Τα σπίτια τους είναι τίγκα σε κακόγουστους νεωτερισμούς και high tech προσθήκες, άχρηστες ασφαλώς.
Τα σπίτια τους είναι μίνιμαλ και κρύα, παγωμένα σαν τάφοι.
Τα σπίτια τους αναδίδουν αρωματικά από ylang ylang και όχι κουλουράκια κανέλας.
Υιοθετούν ακλόνητες θέσεις και δηλώσεις για την επιτυχία και όταν τη διαπραγματεύονται, διατείνονται πως αποτελούν παραγωγικές μηχανές θριάμβου και εφευρέτες επιτυχημένων συνταγών.
Συνηθίζουν να υψώνουν το δάχτυλο με ύφος δασκαλίστικο, αγωνιούν να ντύσουν όλο αυτό το ιλουστρασιόν με πνευματικά υπόβαθρα πετώντας διανοουμενίστικες ατάκες, οι οποίες δεν είναι παρά ευφυολογήματα του ποδαριού και κονσερβοποιημένες πληροφορίες.
Επικαλούνται τον Νίτσε ή τον Πλάτωνα και το θέμα τους πνίγεται πάντα στην επίφασή του.
Αν τους προκαλέσεις σε διαλεκτική που εμβαθύνει κλάνουν μαλλί και το ρίχνουν στο καλαματιανό.
Οι νεόπλουτοι γελάνε δυνατά, βασικά γελάνε συνέχεια, γιατί θεωρούν αδιανόητο να συλλάβεις την ευτυχία μέσα από την οδύνη.
Γουστάρουν πάρα πολύ να δείχνουν χαοτικοί, πολυάσχολοι και λατρεύουν το παραγοντιλίκι.
Κουνούν έντονα τα χέρια τους, καλούν το σερβιτόρο με την προσφώνηση "αγόρι μου" και αφήνουν πουρμπουάρ.
Η πείνα για high life τους οδηγεί σε συμπεριφορά προβάτου, επιδίδοντας το τίποτά τους σε οικονομικές ασυδοσίες, σε δραστηριότητες αριστοκρατών και συνήθειες παράταιρες για τα κυβικά τους.
Θεωρούν ότι είναι class και ακούνε Παντελίδη.
Αν συναντήσουν σελέμπριτι ζητούν φωτογραφία μαζί του και την ανεβάζουν Facebook, επικαλούμενοι το κολλητιλίκι τους μαζι του.
Οι βλαχούτσες που γίνηκαν νεόπλουτοι, είναι πλάσματα ετερόφωτα κατά το πλείστον, γεμάτα πανικό και διαφήμιση της μουτσούνας τους. Περί σαμπάνιας και πούρου είναι αστείο να σταθώ, μιας και αποτελεί τρανή συνήθεια που όλοι παίρνουμε μάτι με τη χάρη τους.
Κατά βάση πρόκειται (και κλείνω, υπομονή) για κινούμενα σχέδια -χαριτωμένα, αλλά βλαμμένα- που κάνουν μαϊμουδιές, ζημιές και ζαβολίτσες, αλλά που παράλληλα όλοι γνωρίζουν το «τι τραβάει το λιλί στα χέρια, από δαύτη την κουλή».
Άιντε μανάρια φορτωμένα, ραντεβού στα γουναράδικα για κάναν αστακό και μπρι.
A bientot..
Πηγή